پس از انجام تحقیقات در مورد نقشه سوءقصد علیه رمزی کارتال رئیس مشترک کنگره خلق و زبیر آیدار عضو شورای رهبری کل کوما جفاکین کوردستان در ژوئن ٢٠١٧، تصمیم گرفته شد که رسیدگی به پرونده از ١٨ ژوئیه آغاز شود. رسیدگی به پرونده که از روز گذشته (١ اکتبر) آغاز شده است یک گام بزرگ برای کوردها و ترکیه می‌باشد.

زبیر آیدار در این رابطه می‌گوید:"طرح سوءقصد دولت ترک علیه سیاستمداران کورد فاش شد و در دادگاه یک کشور خارجی مورد رسیدگی قرار می‌گیرد."

سیستم قضایی بلژیک پیش از این در سال ٢٠١٨ از مبارزات پ.ک.ک به عنوان "جنگ مسلحانه داخلی میان کوردها و دولت‌ ترک" نام برده و گفته بود که نمی‌توان پ.ک.ک را به دلیل این جنگ "تروریست" نامید.

پرونده محاکمه اعضای تیم تروریستی ترک همچون یک بمب در دستان سیستم قضایی بلژیک است. دادستانی در ابتدا درصدد بود تا این پرونده را به دلیل مدارک ناکافی مسکوت باقی گذارد، اما به دلیل شواهد قاطع مجبور به عقب‌نشینی شد.

به گفته منابع نزدیک به پرونده در نتیجه تحقیقات به عمل آمده شواهد و مدارک مستند دیگری به دست آمده‌اند. در نتیجه تحقیق به عمل آمده مشخص شده است که اعضای تیم در مکالمات تلفنی خود از "چاله خون" سخن گفته‌اند. این  گفته‌ها توجه بیشتری را به روند بازجویی‌ها جلب کرده است.

ذکریا چلیکبیک از اعضای تیم ترور ترک در جریان تحقیق پلیس سال ٢٠١٧ در تماس تلفنی با اعضای دیگر گروه از بروکسل داشته است از عبارت چاله خون استفاده کرده و یادآور شده است که پلیس بلژیک به شیوه عادی به فعالیت آنان رسیدگی می‌کند. آشکار شده است که فرد مذکور در حال فعالیت شناسایی و جمع‌آوری اطلاعات لازم برای سوءقصد علیه سیاستمداران کورد بوده است.

اطلاعاتی که از تعقیب تکنیکی حاصل شدند

چلیکبیک که در فرانسه ساکن است عضو دیگر این شبکه را به نام یعقوب کوچ با کد "آلبای" به فرانسه دعوت کرده است. اوراق هویتی یعقوب کوچ که نشان‌دهنده عضویت وی در پلیس ترک است توجه پلیس بلژیک را در زمان کنترل اوراق شناسایی جلب کرده است.

بر این مبنا سیستم قضایی بلژیک از سازمان‌های فرانسوی درخواست کرد که در چهارچوب همکاری بین‌المللی تحقیقاتی را در این زمینه آغاز کنند. پلیس فرانسه اقدام به استراق سمع افراد این شبکه کرد. اطلاعات جالب توجهی بدست آمدند. تنها بخش‌هایی از این اطلاعات در اختیار پلیس بلژیک گذاشته شدند.

کنترل تلفن نشان داد که نه تنها چلیکبیلک و کوچ، بلکه این دو با شبکه بزرگتری در ارتباط هستند. به گفته زبیر آیدار،"رئیس این اکیپ یعقوب کوچ است."

با تداوم تحقیقات و بازجویی محرز شد که این افراد همگی عضو میت و شبکه سوءقصد هستند. این افراد همه در ارتباط با همدیگر هستند، به شیوه‌ای برنامه‌ریزی شده و هماهنگ عمل می‌کنند و همه با سفارتخانه ترک در پاریس در ارتباط هستند. محرز شد که این افراد روابط عمیقی با آنکارا دارند. روابط این گروه با آنکارا نه مخفیانه، بلکه به شیوه‌ای آشکار از قصر اردوغان دستور می‌گیرند.

پروفایل افرادی که در شبکه سوءقصد و خبرچینی فعالیت دارند قابل توجه است. گویا این افراد در تجارت «صنایع دستی» فعال می‌کنند. به عنوان مثال چلیکبیلک خود را مهندس الکتریک معرفی کرده است.

یشیلیورت چه چیزی به آنکارا فرستاد؟

ظاهر رویداد متفاوت است. در مکالمات ضبط شده تلفنی یکی از آنان می‌گوید، فردا برای بازگشت به کشور به بلژیک می‌روم. منابع نزدیک به بازجوها، یشیلورت را فردی "شکست‌خورده" و "بی‌استعداد" معرفی کرده‌اند. او سال ٢٠١٧ به شهر گنت در بلژیک می‌رود و از فردی به نام نجاتی دمیراوغلولار بازرگان ترک یک خودرو خریداری می‌کند و با این خودرو به آنکارا می‌رود. دمیراوغلولار داماد یعقوب کوچ و مسئول لجستیک شبکه ترور ترک در اروپاست.

دمیراوغلولار مدارک جعلی برای یشیلیورت تهیه کرده است، خودرو را به عنوان "خودرو اداری" و یشیلیورت را هم همچون "کارمند شرکت" جا زده است. یشیلیورت انجام امور را به یعقوب کوچ می‌سپارد. کوچ هم از دمیراوغلولار می‌خواهد که نیازهای یشیلیورت را تأمین کند. اینچنین برای یشیلیورت پاسپورت و مدارک تقلبی تهیه کرده‌اند. در نتیجه تحقیقات، در حساب واتساپ دمیراوغلولار عکس‌هایی از پاسپورت و مدارک دیگر آشکار شده‌اند. به همین دلیل دادستانی بلژیک تحقیقات در مورد یشیلیورت را گسترش می‌دهد.

یشیلیورت که مدارک شناسایی وی منتسب به استان ترابوزان ترکیه است روز ٨ آوریل ٢٠٢١ در سن ۴١ سالگی به دلیل بیماری کووید-١٩ مرد. جنازه او به شهر زادگاهش فرستاده شد. متعاقب آن عرفان یشیلیورت از طریق کرونوپست (Chronopost) یک بسته را به مقصد استانبول ارسال می‌کند. برپایه اطلاعاتی که در پرونده قید شده‌اند یشیلیورت با کرونوپست تماس گرفته و دلیل نرسیدن بسته را به مقصد پرسیده است. عصبانی شده است. زمانی که کرونوپست از او می‌پرسند که در بسته چه چیزی قرار دارد، یشیلیورت می‌گوید که در بسته لیستی از اسامی و شماره‌ تلفن‌های آنان قرار دارد. پس از آن پلیس فرانسه از یشیلیورت بازجویی می‌کنند. پلیس از او پرسیده‌اند که چه چیزی را به مقصد استانبول فرستاده است. او دوباره می‌گوید که در بسته لیستی از اسامی و شماره تلفن قرار دارد. وقتی پلیس از او می‌پرسند که این لیست متعلق به چه و چگونه است، پاسخ‌های متناقضی داده است. یشیلیورت گفت که به قبرستان‌های فرانسه می‌رود، اسامی ترک‌هایی که در آنها خاکسپاری شده‌اند را یادداشت کرده و به آنکارا می‌فرستد. جالب بود که این مرده‌‌ها همه دارای شماره تلفن بودند.

در مورد یشیلیورت موضوع دیگری نیز جلب توجه می‌كند. پلیس بلژیک متوجه می‌شوند که یشیلیورت مشمول وضعیت هشدار مخفی منطقه شنگن قرار دارد. یعنی اینکه با هر بار خروج یشیلیورت از مرز سازمان‌های مربوطه مطلع می‌شوند. حداقل فرانسه اقدام به تعقیب یشیلیورت کرده است. می‌خواهند در مورد مقصدهای او اطلاعاتی را کسب کنند.

فرانسه در زمان درخواست بلژیک در این مورد پاسخی نداده است. سپس آشکار می‌شود که فرانسه به شیوه‌ای جالب توجه یشیلیورت را از منطقه شنگن اخراج کرده است و مدارک وی را باطل کرده‌اند. دادگاه بلژیک هم می‌گوید که یشیلیورت به دلیل نزاع در یک کافه مورد تعقیب قرار گرفته و خواستار مسدود کرده پرونده بوده است اما در ادامه آشکار می‌شود که سلب مدارک شنگن یک فرد در اروپا آنهم به دلیل نزاع تنها "مهمل‌گویی" است و کسی به دادگاه بلژیک گوش نمی‌دهد.

ادامه دارد...