روز ۲۱ فروردینماه ۱۴۰۴، جسد بیجان و متلاشیشده «عیسی نظری»، نوجوان ۱۵ ساله سوختبر بلوچ، در منطقهای مرزی در درودان واقع روستای فهره در منطقه کلهگان از توابع شهرستان گلشن کشف شد. عیسی نظری در تاریخ ۲۳ اسفندماه ۱۴۰۳، پس از تیراندازی نیروهای پاسگاه فهره به همراه چند رأس الاغ و قاطر حامل سوخت بازداشت شده بود.
منابع محلی اعلام کردهاند که پس از تماس تلفنی ناشناسی، خانواده عیسی به محل اعزام شده و جسد فرزندشان را در منطقهای ممنوعه و مینگذاریشده یافتند. جسد به شدت پوسیده شده و از ناحیه پشت سر هدف گلوله قرار گرفته بود.
پزشکی قانونی سراوان پس از بررسی اولیه، جسد را برای تکمیل روند معاینه به پزشکی قانونی زاهدان منتقل کرده است. گزارش پزشکی قانونی حاکی از آن است که علت مرگ، شلیک گلوله از پشت سر بوده است. بستگان عیسی نظری با تأکید بر اینکه او در همان روز نخست بازداشت هدف تیراندازی قرار نگرفته و سالم بازداشت شده بود، تیراندازی به او را اقدامی پس از بازداشت و «تیر خلاص» توسط نیروهای نظامی میدانند.
خانواده و بستگان عیسی نظری نسبت به انکار و پنهانکاری مأموران پاسگاه فهره اعتراض کردهاند و خواستار پاسخگویی در این زمینه هستند. آنها این سوال را مطرح کردهاند که اگر مأموران از کشته شدن او خبر داشتند، چرا پنهانکاری کردند و اگر مرگ او در حین درگیری اتفاق افتاده بود، چرا جسدش در سکوت و بیخبری در نقطهای دورافتاده رها شد؟
منابع مطلع همچنین اشاره کردهاند که فرمانده پاسگاه فهره، «کوچکزایی»، پیشتر نیز بهخاطر رفتارهای خشونتآمیز و تهدیدآمیز علیه شهروندان بلوچ اهالی منطقه شناخته شده بوده و اکنون در میان مردم منطقه مظنون اصلی در این پرونده است.
این حادثه نگرانیها درباره برخوردهای غیرقانونی با سوختبران بلوچ را تشدید کرده و نشان میدهد که عدم پاسخگویی و شفافیت در روند بازداشتها میتواند به فجایعی جبرانناپذیر منتهی شود.