در جولمرگ که جغرافیای آن برای دامداری بسیار مناسب است، عده ای از راه چوپانی امرار معاش می‌کنند. شرایط سخت و محدودیت‌های طبیعت، از جنبه‌های دشوار این حرفه است. با وجود این سختی‌ها، چوپانی به عنوان یک سنت هزاران ساله ادامه دارد. چوپانی از آوریل یا ماه می شروع می‌شود و در اکتبر یا نوامبر به‌پایان می‌رسد.

مهمت اریک که ۲۰ سال است در جولمرگ چوپانی می‌کند، گفت که در کنار جنبه‌های خوب این حرفه، جوانب سختی نیز دارد.

با این کار امرار معاش می‌کنم

مهمت اریک با بیان اینکه قبلاً دامداری می‌کرد، گفت، بعد از فروش دام‌هایش شروع به چوپانی کرده است و گفت: "چوپانی حرفه بسیار خوبی است، هر کاری می‌کنی، بکن، فقط حلال باشد، من همیشه چوپانی نمی‌کنم. فقط گاهی چوپانی می کنم، گاهی هم استراحت می‌کنم. الان گذران زندگی خیلی سخت است. من با این حرفه امرار معاش می کنم. یعنی همه باید کار کنند. عده ای دامداری می کنند، عده ای تجارت، عده ای هم چوپانی می کنند".

۶ ماه چوپانی

اریک درباره ۶ ماه حضور در طبیعت گفت: "من صبح از خواب بیدار می شوم و دام هایم را برای چرا می برم، بعد از ظهر آنها را می آورم تا آنها را بدوشند. سپس دام ها را دوباره به چرا می برم. بعد از اینکه دام ها کمی استراحت کردند، ساعت ۲ نیمه شب دوباره آنها را به چراگاه می‌برم. صبح دام‌ها که شروع به نشخوار می‌کنند، من در این زمان، حدود یک ساعت می‌خوابم و بعد دوباره آنها را به چرا می‌برم. سپس برای رفع تشنگی دام‌ها، آن‌ها را به چشمه و جویبارها می‌برم. بعد از ظهر حیوانات را می‌آورم تا آنها را بدوشند. روزهای ما اینگونه می گذرد. این حرفه ماست."

اریک توضیح داد که افراد زیادی دیگر چوپانی نمی کنند و گفت: "جوانان دیگر این کار را انجام نمی دهند. چون جوانان این کار را انجام نمی دهند، این حرفه دیگر وجود ندارد. این کار اگرچه جنبه‌های زیبایی دارد، اما جنبه های سخت زیادی نیز در این کار وجود دارد. گاهی شب ها برای چرای حیوانات نمی خوابم. این کار با وجدان انجام می شود. شما باید مراقب حیواناتی باشید که به شما تحویل داده شده اند."