کمیته‌ی زندانیان پکک-پاژک: رفیق ما شاکر توران، با وجود این‌که دچار سرطان بود، اما با روحیه‌ای انقلابی علیه فاشیزم آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ، تا پایان با روحیه‌ی کمال و خیری، تسلیم دشمن نشد، به مقاومت پرداخت و شهید شد.
کمیته‌ی زندانیان پکک-پاژک در رابطه با شاکر توران که در زندان و از سوی دولت ترکیه به شهادت رسیده بود، اطلاعیه‌ای منتشر کرد.
کمیته‌ی زندانیان پکک-پاژک اعلام کرد: “اندیشمند فرانسوی، بالتارد؛ زندان‌ها را عنوان ‘نهادی محصور کننده که انسان‌ها را هدایت می‌کند’، معرفی می‌کند. حاکمین و قدرت‌مندان این نهاد را برای آن دسته از انقلابیون و میهن دوستانی که برای آنان تهدیدی محسوب می‌شوند، به عنوان مکانی برای شکستن و توقف اراده از آن سود می‌برند. نیروهای سلطه‌گرا با سیاست ‘محصور و هدایت کردن’ که انقلابیون و میهن دوستان را تهدید علیه خود می‌دانند، می‌خواهند کاری کنند که اراده و عزم خود را تسلیم کرده و از آن‌ها به عنوان عاملین سیستمشان بهره ببرند. با این سیاست هدفشان این است که مردم را از اجتماعی بودن خود که از ارزش‌های انسانی است دور کرده و آنان را وادار کنند تا به انسانیت خود خیانت کنند”.
در اطلاعیه ذکر شده است: “از سال ۲۰۱۵ به بعد فاشیزم حزب عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ) و حزب حرکت ملی (م‌ه‌پ)، تحت عنوان طرح لغو کردن، به صورت مستمر در تلاش است که اراده‌ی رفقای ما را در دست بگیرد تا در زندان‌ها خود را تسلیم کنند” و همچنین در ادامه ذکر شده است: “علیه فاشیزم حزب عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ) و حزب حرکت ملی (م‌ه‌پ) تمامی رفقای ما در حال مقاومت هستند. دشمن با تمامی تلاش‌هایش قادر نخواهد بود اراده‌ی هیچ کدام از رفقای ما را به زانو دربیاورد. بنابراین رفقای بیما را ما را مداوا نمی‌کند، آن‌ها را به حال خودشان رها می‌کند تا جان ببازند و به شهادت برسند. از این رو رفیق ما شاکر توران ۷۰ ساله که به سرطان مبتلا بود، وی را در زیرزمین نگه داشتند و او را به حال خود رها کردند تا جان ببازد. با وجود تمامی رفتارهای غیر انسانی، رفیق ما تا پایان علیه سیاست‌های دشمن مقاومت کرد، با گفتن ‘سر بلند هستم، یک گام به عقب برنداشته‌ام’ با افتخار و شکوهمندانه به مقاومت پرداخت. هیچ نوع سیاست دشمن قادر به شکستن ارداه و عزم جنگ‌آوران پ‌ک‌پ و پاژک و میهن دوستان ما را بشکنند. زیرا اراده بزرگ‌ترین نیروی شجاعت است که انسان را به انسان تبدیل می‌سازد. به همین دلیل رهبری ما گفته است، ‘اراده قدرت جنگیدن انسان است،خواست جنگیدن است، قاطعیت در مبارزه و توجه به هدف است، قدرت تا پایان تسلیم نشدن است’. این عزم را می‌توان در رفقای بیمار ما دید که با وجود تمامی فشارها در زندان‌ها تا انتها، مقاومت و استقامت می‌کنند.
رفیق میهن دوست ما، شاکر توران، با وجود این‌که دچار سرطان بود، اما با این اراده‌ی انقلابی علیه فاشیزم حزب عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ) و حزب حرکت ملی (م‌ه‌پ)، تا پایان با روحیه‌ی مقاومت کمال و خیری، که شهید روژه مرگ ۱۴ تموز ما هستند، با دشمن مقابله کرد و به مقاومت پرداخت و شهید شد. رفیق ما شاکر توران که در ۳۰ اوت ۲۰۲۳ در زندان تیپ (L) ارزینجان به شهادت رسید، به دلیل بیماری به شهادت نرسید. بلکه آن‌چه باعث شهادت وی شد فاشیزم حزب عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ) و حزب حرکت ملی (م‌ه‌پ) و سازمان پزشکی قانونی هستند”.
لازم است خلق و رفقای ما تا پایان در مقابل دشمن بایستند
همچنین کنیته‌ی زندانیان پکک-پاژک در اطلاعیه گفته است: “دشمن هر روزه رفقای ما را در زندان‌ها به شهادت می‌رساند”. رفقای ما که سال‌های عمرشان را با مبارزه در زندان‌ها بسر می‌برند، با وجود شکنجه و فشار دشمن ، از سوی رژیم فاشیزم حزب عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ) و حزب حرکت ملی (م‌ه‌پ) ترور می‌شوند. روزانه پیکر شهدا از زندان‌ها خارج می‌گردند. پیکر رفقای شهید ما را یا به صورت پنهانی به خاکسپرده می‌شوند، یا این‌که اجازه نمی‌دهند خلق ما طی مراسمی باشکوه آن‌ها را به خاک بسپارند. با وجود تمامی این اعمال دشمن، خلق و خانواده‌های ما باید به مانند رفقای ما در داخل تا انتها به مقاومت بپردازند و مبارزه نمایند. فکر می‌کنید سکوت ما تا چه میزان به حکومت قدرت می‌بخشد؟ دشمن از هر طرف ما را مورد حمله قرار می‌دهد. به همین دلیل اگر ما با مقاومتی توده‌ای پاسخ حملات همه جانبه‌ی دشمن را می‌دادیم، دشمن تا این حد نمی‌تولنست به رفقای ما در زندان‌ها فشار وارد کند. لازم این به این نکته اشاره کرد که فاشیزم حزب عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ) و حزب حرکت ملی (م‌ه‌پ) از موضع سکوت ما قدرت کسب می‌کند. همان‌گونه که جنبش ما در زمان کودتای سال ۱۹۸۰ در داخل زندان‌ها مبارزه‌ی ما را گسترده‌تر کرد، باید در این پروسه به همان شکل و در هر جایی با موضع همه جانبه و تسلیم نشدنی در آماده باش تمام قرار بگیریم. زیرا حکومت فاشیزم حزب عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ) و حزب حرکت ملی (م‌ه‌پ) از فرهنگ مقاومت جنبش ما در زندان‌ها می‌ترسد، به رفقای ما در زندان روی می‌آورد و سعی می‌کند ما را در زندان به زانو درآورده و نابود کند. باید در همه جا در برابر سیاست زندان دشمن موضع دموکراتیک اتخاذ کنیم. برای تحقق آن منتظر چه چیزی هستیم؟ بزرگ‌ترین وظیفه انسان، اخلاق و وجدان است.
آخرین سخنان رفقای شهید ما بزرگ‌ترین هدیه زندگی برای ماست. ما قول دادیم که آزادی آفرین خلق خود باشیم تا خلق ما خود را مدیریت و اداره کنند، آرزوها و و رویاهای برآورده نشده‌ی آن‌ها، دین و وظیفه‌ای برای ما دوستانشان خواهد بود. رفیق ما شاکر توران، حلیم کرتای و نوزاد چپکین، که با این احساس مسئولیت به شهادت رسیدند، با سپاس و عشق و احترام یاد آنان را گرامی می‌داریم. به خلق خود و خانواده‌های گرامی آنان تسلیت می‌گوییم”.
