هرچند پس از شکست مفتضحانه خانواده بارزانی در سال ۱۹۷۵ خلق کورد با اوضاع روانی بدی روبرو شد؛ اما این سبب نشد که خلق کورد از مبارزه و مقاومت دست بردارد. لذا باوجود شکست ملامصطفی بارزانی، مقاومت مردم باشور کوردستان ادامه یافت و در مقابل خودفروشی و خدمت به اشغالگران توسط خانواده بارزانی همچنان ادامه یافت. یکی از قیام‌هایی که پس از شکست بارزانی در باشور کوردستان آغاز شد؛ قیام جدید خلق باشور بود. اما با شروع این حرکت، حزب دموکرات کوردستان-پ‌دک همواره در تلاش بود تا این قیام را متفرق، تضعیف و و از اهدافش دور نماید. پس از شکست بارزانی، مردم باشور کوردستان می‌خواستند تا ضد تابوت مرگی که اشغالگران در الجزایر برایش آماده کرده بودند؛ به‌پا خیزند. اما برخی دنباله‌رو و نیروی مسلح وابسته به بارزانی یک اتاق عملیات برای تضعیف این قیام جدید و ترور رهبرانش تاسیس کردند.

نوشیروان مصطفی امین از رهبران سابق اتحادیه میهنی کوردستان-ی‌ن‌ک در کتاب "فاجعه هکاری" که سال ۱۹۸۱ آن را نگاشته، از فاجعه هکاری می‌گوید و روابط قیاده موقته پ‌دک و همکاری‌های هر سه دستگاه جاسوسی و اطلاعاتی ساواک ایران و میت ترکیه و سیای آمریکا علیه قیام جدید در باشور کوردستان. همچنین از خسارات و تاثیرات منفی فاجعه هکاری بر قیام جدید می‌نویسد.

فاجعه هکاری چه بود؟ چرا روی داد؟

نوشیروان مصطفی ابتدا از دلایل رفتن نیروهای اتحادیه میهنی کوردستان-ی‌ن‌ک به منطقه مرزی سه‌گوشه نوشته و می‌نویسد: (در ماه آوریل ۱۹۷۸ یک نیروی متشکل از پیشمرگان همه مناطق باشور کوردستان خود را برای رفتن به‌طرف بادینان و آوردن اسلحه و مهمات و آغاز شعله‌ قیام در منطقه بادینان حاضر کرده بودند. این نیرو به این دلیل با عجله به‌راه افتاد تا پیش از اخراج ساکنین مناطق مرزی توسط رژیم نژادپرست بعث عراق، بتوانند مقداری اسلحه و مهمات به‌دست آوردند تا هنگام یورش دشمن برای اخراج مردم؛ بتوانند مقاومت کنند. این نیرو که برای انجام این امر مهم وطن‌دوستانه به‌راه افتاده بود؛ با یک توطئه بزرگ امپریالیستی روبرو شد که دولت‌های ایران و ترکیه و عراق و مزدوران بین‌المللی بارزانی در آن شرکت داشتند. در نتیجه آن قوای پیشمرگ اگرچه با قهرمانی و شهامت تمام در برابر گرسنگی و سرما مقاومت کردند، با یورش وحشیانه نیروهای ایران و ترکیه و مزدوران قیاده موقته روبرو شدند. اما در یکسری نبرد سنگین در ترکیه پس از شهادت دهها پیشمرگ قهرمان و تعدادی مجروح با شکست مواجه شدند.)

روابط ی‌ن‌ک و قیاده موقته پیش از فاجعه هکاری:

طبق این نوشته نوشیروان مصطفی هرچند اتحادیه میهنی کوردستان-ی‌ن‌ک پیش از فرستادن نیروهایش به منطقه مرزی هکاری، تلاش کرد تا با قیاده موقته به توافق برسد و آنان را مجاب به عدم یورش به نیروهایش نماید، زیرا وضعیت خلق کورد بد است و به اتحاد نیروهای کوردی نیاز مبرم دارد. به‌عنوان سند نیز نامه‌های ارسالی به قیاده موقته باقی مانده که آنان حسن نیت خود را به قیاده موقته نشان داده‌ و گفته‌اند که به‌هیچ وجه درصدد حمله به آنان نیستند.

نوشیروان مصطفی از وجود مباحثی در صفوف ی‌ن‌ک مبنی بر ازمیان برداشتن نیروهای قیاده موقته در کوردستان یا آتش‌بس با آنان و تلاش برای صلح و همزیستی در جریان بود. نیز می‌گوید: (در نشست‌های ی‌ن‌ک دو دلی و تفرقه درست می‌شد تا با قوای قیاده موقته درگیر نشوند. این نیز در زمینه روبرو شدن و درگیری با قیاده موقته، بر نیروهای پیشمرگ تاثیر می‌نهاد. حتی در میان اعضای مکتب سیاسی حزب آرائی برای به‌دست‌آوردن اسلحه و مهمات بدون روی‌دادن درگیری در جریان بود تا بتواند فرصت لازم برای مسلح‌کردن مردم را داشته باشد و با قیاده موقته توافق نماید تا مقادیری از اسلحه‌ها را به‌جای مالیات به آنان بدهد. از طرف قیاده موقته نیز ادریس بارزانی یکی دو نفر ساواکی را فرستاده بود تا ظاهرا گفتگو و توافق انجام شود. اما در واقع برای کسب اخبار و منفعل‌سازی ما و توطئه‌چینی بود!)

در همان کتاب نوشیروان مصطفی می‌نویسد:

(به هر سه بخش نیروهایمان دستور دادیم در صورت وقوع هر حالتی به وسط منطقه برادوست بروند و اگر قیاده موقته بدون جنگ مقرات سال پیش ی‌ن‌ک را تخلیه نمود؛ که به‌دلیل وضعیت سخت آب‌وهوایی و یکسری مشکلات دیگر آنجا را ترک کرده بودند، آنها را دنبال نکرده و به‌هیچ وجه درگیر نشوند. اگر هم نیروهای قیاده موقته سر راه آنان قرار گرفتند، به‌تندی با آنان روبرو شوند.) همچنین می‌گوید که با نیت خودداری از جنگ با قیاده موقته و آرام‌کردن اختلافات، چندین نامه از طرف مام جلال طالبانی و علی عسکری و خالد سعید و طاهر علی والی به تعدادی از بزرگان خانواده بارزانی فرستاده شد. در نامه‌ها از وضعیت بد خلق کورد و نیاز مبرم به اتحاد نیروهای کورد نوشته شده و عنوان شد که خلق کورد در معرض اخراج از وطن و نسل‌کشی است و باید در مقابل دشمنان متحد و همکار باشیم. اما قیاده موقته نیروهایش را با دید دشمنی سخت و تنفرجویانه علیه نیروهای ی‌ن‌ک آموزش داده بود، به‌نحو ی که باید نیروهای ی‌ن‌ک را به‌کلی نابود کنند. این نیز کار همیشگی خانواده بارزانی بوده است که تلاش کنند تا قیام و جنبش‌های کوردی را به نفع اشغالگران متفرق و تضعیف کنند. ممکن است هیچ کس به‌اندازه ادریس بارزانی نتوانسته باشد خانواده بارزانی به خلق کورد بشناساند که گفته: "اگر نتوانیم قیام کنیم، وادار به قیام می‌شویم." این یادآور گفته ادریس بارزانی است که گفته بود: "اگر نتوانیم قیام کنیم، می‌توانیم آن را برهم بزنیم."

قیاده موقته و هر سه دولت عراق و ترکیه و ایران:

نوشیروان مصطفی از روابط هر سه دولت عراق و ترکیه و ایران می‌گوید که چگونه این سه دولت همواره در زمان لازم علیه جنبش‌های خلق کورد باهم همکاری کرده‌اند. نیز از این می‌نویسد که هنگام رفتن نیروهای ی‌ن‌ک به منطقه مرزی مابین سه کشور؛ چگونه این سه دولت باهم توافق کرده و قیاده موقته را برای زدن این نیرو و تضعیف قیام جدید در باشور کوردستان به‌کار گرفته‌اند. زیرا آنان این قیام را به‌زیان خود می‌دیدند. سرانجام نیز هر سه دولت با همکاری مزدوران قیاده موقته‌ی بارزانی، از لحاظ مادی و معنوی ضربه سنگینی به قیام باشور کوردستان زدند و این چیزی از شکست مفتضحانه ۱۹۷۵ کمتر نداشت.

مزدوران ملامصطفی بارزانی چه کسانی هستند؟

نوشیروان مصطفی مزدوران بارزانی را می‌شناساند و می‌گوید: (دستور اصلی مزدوران بارزانی که خود را قیاده موقته می‌نامند؛ از دو سال پیش ضربه‌زدن به قیام خلق کورد از پشت بوده و نیز جلوگیری از تهیه سلاح و مهمات و وسایل لازم برای توسعه قیام در منطقه بادینان بوده است. این برنامه و اقدام آنان بر اساس طرح و توطئه سی‌آی‌ای آمریکا و ساواک ایران و میت ترکیه بوده است که دشمن اصلی قیام نوین خلق ما هستند و می‌خواهند از پشت این قیام را بزنند. باوجود همکاری آشکاری که این گروه مزدور با رژیم عراق علیه قیام کوردها کرده‌اند و چندین دسته و گروه آنان خود را فروخته و علیه قیام جدید مسلح شده و به نیروهای ارتش عراق پیوسته‌اند. مقرات و پایگاه‌های قیاده موقته به‌طور رسمی و علنی در ایران و ترکیه وجود دارد و آنان با اوامر ساواک و میت کار می‌کنند. در مدت اخیر نیز ضربات سنگینی به قیام جدید باشور کرودستان و سایر بخش‌ها زده‌اند و در میان خلق ما بیشتر خوار و رسوا گشته‌اند.)

خیانت مزدوران بارزانی تنها در باشور کوردستان نبوده، بلکه در هرچهار بخش کوردستان بوده و مهر خیانت را بر پیشانی خود زده‌اند و به دشمنان تعهد داده‌اند تا زمانی که هستند ضد خلق کورد و در خدمت اشغالگران باشند. لذا به‌عنوان خبرگزاری فرات به بازگویی این تاریخ سیاه و خیانتکارانه ادامه خواهیم داد.