عزیز ماملی سياستمدار کورد در رابطه با چگونگی توطئه بینالمللی علیه رهبر خلق کورد، وضعیت کنونی ایشان در زندان امرالی، انزوای تحمیلی و مبارزات برای احقاق حقوق پایمال شدهی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با خبرگزاری فرات (ANF) مصاحبهای صوتی انجام داد.
عزیز ماملی سياستمدار کورد به انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد و محروم بودن از حق تماس با خانواده و وکلا و همهی حقوق خود اشاره کرد و گفت: «منشورهای بینالمللی بدون توجه به نژاد، آیین و نوع اندیشه ایدئولوژیک و سیاسی و ملیت و جنسیت آشکارا در خصوص حقوق هر زندانی سیاسی بحث میکنند، درحالی که جناب اوجالان، رهبر جنبش آزادیخواهی کورد هماکنون از همه آن حقوق محروم گردانده شدهاند.»
وی همچنین به سکوت کشورهای اروپایی در این زمینه اشاره کرد و گفت: «متأسفانه ترکیه از مقوله سکوت کشورهای اروپایی بهرهبرداری میکند و کار به جایی رسیده که حقیقتا در اوج بیعدالتی و نابرابری و ضدانسانیبودن قراردارد.»
عزیز ماملی بر ادامهی مبارزات و فعالیتها تا زمان احقاق حقوق رهبری تاکید کرد و گفت: «باید تلاشها و مبارزات بویژه از جنبه حقوقی و از طریق وکلای جناب اوجالان و حتی تجمعات مدنی که در کشورهای اروپا توسط کوردها برگزار میشوند، ادامه پیدا کنند و به دادگاههای اروپا هشدار دهند تا مانع پیوستن ترکیه به اتحادیه ی اروپا شوند مگر اینکه همهی پرنسیبهای حقوق بشر را رعایت نماید».
مشروح مصاحبهی عزیز ماملی به شرح زیر است:
مدت ۲۵ سال است که جناب عبدالله اوجالان، رهبر حزب کارگران کوردستان (پکک ) در زندان امرالی متعلق به دولت ترکیه بسر میبرد. چرا باید آن رهبر کورد اکنون در زندان محبوس باشد؟! همگان میدانند که ایشان در سال ۱۹۹۸ تلاش کردند که یک طرف صلحطلب برای یافتن راهی برای حل مسئله کورد نقش ایفا کند. همچنین ایشان تحت فشار دولت ترکیه قرارگرفتند تا سوریه را ترک کنند. جناب اوجالان اروپا را انتخاب کردند تا به آنجا رفته و آنجا را به میدانی برای سیاست صلحجویانه مبدل کنند و از سازمانها و محافل مدنی - سیاسی و نمایندگان پارلمان فرانسه بخواهند که راهحلی سیاسی و مدنی در راستای مقابله با فاشیسم ترکیه و همچنین پایاندادن به بیعدالتی و نابرابری، پیدا کنند.
دیدیم که حضور جناب اوجالان در ایتالیا با حملات و توطئههای ترکیه روبرو شد و با همکاری کشورهای اروپایی و آمریکا و اسرائیل و روسیه متأسفانه کار به جایی رسید که در اوج برخورد ضدانسانی و در ضدیت با پرنسیبهای آزادیخواهی و حقوقبشر به اسارت درآمده و به ترکیه تحویل داده شدند.
هماکنون به مدت ۲۵ سال است که آقای اوجالان تحت شکنجههای روحی و روانی به سر میبرند. حتی به مدت ۳۰ ماه است که از ابتداییترین حقوق خویش شامل حق دیدار با خانواده و وکلایش محروم شدهاند. لذا همه تلاشها و مبارزات در کوردستان و بویژه در اروپا به این مسئله ختم نشده که به آن شکنجهها و نقض حقوق ایشان مطابق منشور حقوق بشر و همچنین کنوانسیونهای حقوق اقتصادی، اجتماعی و نیز معاهدات سیاسی بینالمللی پایان داده شود. آن منشورها بدون توجه به نژاد، آیین و نوع اندیشه ایدئولوژیک و سیاسی و ملیت و جنسیت، آشکارا در خصوص حقوق هر زندانی سیاسی بحث میکنند. درحالی که جناب اوجالان، رهبر جنبش آزادیخواهی کورد هماکنون از همه آن حقوق محروم گردانده شدهاند.
متأسفانه ترکیه از مقوله سکوت کشورهای اروپایی بهرهبرداری میکند و کار به جایی رسیده که حقیقتا در اوج بیعدالتی و نابرابری و ضدانسانی بودن قراردارد. درست است که تلاش و مبارزات زیادی انجام گرفته تا دریچهای برای پایان دادن به حداقل بخشی از آن روند پایمالی حقوق پیدا شود، اما هنوز به نتیجهای ختم نشده است.
باید این تلاشها و مبارزات بویژه از جنبه حقوقی و از طریق وکلای جناب اوجالان و حتی آن تجمعات مدنی که در کشورهای اروپا توسط کوردها برگزار میشوند، ادامه پیدا کند و به دادگاههای اروپا هشدار دهند تا نخست، مانع پیوستن ترکیه به اتحادیهی اروپا شوند مگر اینکه همه پرنسیبهای حقوق بشر را مطابق منشورها و کنوانسیونهای بینالمللی رعایت کند. دوم اینکه لازم است همه ما از طرق حقوقی و مدنی و با راهپیمایی و طرح مطالبات بکوشیم. باید هیأتهایی برای دیدار و گفتگو با پارلمانهای اروپایی، سندیکاها و احزاب سیاسی بفرستیم تا از آنها بخواهند که با ترکیه برخورد کنند تا معاهدات بینالمللی که خود او آنها را امضا نموده است، رعایت کند.