گل‌جان کاچماز سای‌ییگیت، نماینده پارلمانی دم پارتی در وان، اظهار داشت که مردم کورد نباید قرن دیگری را از دست بدهند و گفت: «کنفرانس روژاوا بر کل کوردستان تاثیر خواهد گذاشت.»
گل‌جان کاچماز سای‌ییگیت، نماینده پارلمانی دم پارتی در وان که برای کنفرانس اتحاد و موضع مشترک کوردها در روژاوا به روژاوای کوردستان آمده بود، در مورد نتایج کنفرانس و مشاهدات خود با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.
سای‌ییگیت بیان کرد که این اولین بار است که به شمال و شرق سوریه می‌آید، اما در مورد مدل موجود در اینجا اطلاعاتی دارد و گفت: «در واقع، این مدلی است که ما از باکور، از ترکیه دنبال می‌کنیم. این منطقه یکی از مناطقی است که بسیاری از مردم و ملیت‌ها با هم در آن زندگی می‌کنند. هم از نظر باورداشتی، هم از نظر فرهنگی و هم از نظر زبانی، مکانی است که بسیاری از گروه‌های مختلف با هم در آن زندگی می‌کنند. مدلی است که این چندگانگی را به عنوان غنا می‌بیند و تلاش می‌کند این غنا را به نمایش بگذارد. در واقع، مدلی است که می‌تواند برای جهان الگو باشد. یعنی مدلی بسیار مهم و جذاب است که به حساسیت‌های همه احترام می‌گذارد و چنین زندگی‌ای را ایجاد کرده است.»
سای‌ییگیت در مورد هدف از شرکت خود در این کنفرانس گفت: «آقای عبدالله اوجالان نزدیک به ۲۷ سال است که در ترکیه تحت انزوای تحمیلی به سر می‌برد و این سیاست‌های انزوا همچنان ادامه دارد. در چهار سال گذشته، ارتباط با او به طور کامل قطع شده بود و انزوا به این شکل ادامه داشت. همانطور که می‌دانید و شما از نزدیک دنبال کرده‌اید؛ در اول اکتبر، آقای دولت باغچلی پیش گروه دم پارتی آمد، به آنها دست داد و به این ترتیب روندی را آغاز کرد. پس از آن، آقای عمر اوجالان به امرالی رفت و با آقای عبدالله اوجالان ملاقات کرد. در آن زمان، آقای اوجالان آنچه را که در سال ۱۹۹۳ گفته بود، تکرار کرد. گفت: 'به نظر من، مسئله کورد باید از طریق روش‌های مسالمت‌آمیز و دموکراتیک حل شود و من برای این کار آماده هستم.' برای حل مسئله از طریق روش‌های دموکراتیک، هیئتی متشکل از خانم پروین بولدان و آقای سری ثریا اوندر، که در هیئت امرالی قبلی حضور داشتند، بار دیگر با آقای اوجالان دیدار کرد. آقای اوجالان در آنجا این افکار خود را بیان کرد. گفت: 'من برای این کار آماده هستم و در این زمینه مسئولیت بر دوش همه طرف‌ها قرار دارد.' و مسئولیت اصلی را به مجلس ترکیه واگذار کرد. پیشنهاد کرد که در آنجا با نمایندگی همه احزاب حاضر، کمیسیونی تشکیل شود، از طریق آن کمیسیون زمینه‌ای قانونی و سیاسی ایجاد شود و این کار انجام شود. در آن دیدار، آقای عبدالله اوجالان گفت که می‌خواهد بداند هر بازیگری در کوردستان در مورد این روند چه فکر می‌کند، چگونه نزدیک می‌شود، آیا نظرات و پیشنهادی دارد یا خیر. همانطور که می‌دانید، به همین مناسبت، ما در آن زمان از باشور کوردستان بازدید کردیم. اما متاسفانه نتوانستیم از روژهلات و روژاوا بازدید کنیم. در چارچوب 'فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک' که آقای عبدالله اوجالان در ۲۷ فوریه مطرح کرد و ما آن را به عنوان فراخوانی تاریخی تعریف کردیم، هم در باکور و هم در ترکیه در بسیاری از مناطق جلساتی برگزار کردیم، هم با سازمان‌های جامعه مدنی، هم با احزاب سیاسی، سازمان‌های زنان و هم با مردم خود جلسات جدی برگزار کردیم. این جلسات در بیش از ۱۰۰ مکان برگزار شد و در مورد واقعیت فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک و همچنین روش‌های اجرای این فراخوان، تلاش کردیم با مردم خود نقشه‌ای آماده کنیم. در این چارچوب، هیئت ما بار دیگر به باشور کوردستان آمد و در باشور کوردستان دو بار دیدار کرد. در واقع، ما با این چارچوب در اینجا هستیم. همزمانی این دیدار با کنفرانس برای ما تصادفی بود. در زمانی که کارهای اتحاد، کارهای جامعه دموکراتیک، کارهای مربوط به حل مسئله کورد از طریق روش‌های مسالمت‌آمیز در حال انجام بود، شاهد برگزاری چنین کنفرانس مهمی بودیم و برای ما بسیار ارزشمند است که در چنین زمان تاریخی در اینجا هستیم. این را از طرف هیئت باکور و حزب خود بیان می‌کنم.»
سای‌ییگیت در مورد نتایج کنفرانس در مورد مسئله کورد در ترکیه، چنین ارزیابی‌ای ارائه کرد:
«می‌توانم این را بگویم؛ این کنفرانس واقعا کنفرانسی تاریخی است. همانطور که می‌دانید، روژاوا مدت‌هاست بخشی است که در حال مبارزه است و پیشگامی برای چنین کاری در این مبارزه برای ما بسیار ارزشمند است. کنفرانسی که امروز در اینجا برگزار شد، در واقع آغازی برای کاری است که با حروف زرین در تاریخ نوشته خواهد شد. آنچه در اینجا آشکار شد، قبل از هر چیز برای به رسمیت شناختن هویت و جایگاه کورد در سوریه، هر کاری، هر فعالیتی که انجام شود، هر گامی که برداشته شود، قطعا تاثیری مطلق بر سایر بخش‌های کوردستان خواهد داشت. به عنوان مثال، برگزاری مجدد دیدارها با آقای اوجالان، اصرار آقای اوجالان بر حل مسئله از طریق روش‌های دموکراتیک و ارائه فراخوان جامعه دموکراتیک، ما قدرت خود را از اینجا می‌گیریم.
اگر امروز در روژاوا هستیم، این تاثیر آن است. می‌توانیم این دیدارها را انجام دهیم. ما شاهد این کنفرانس تاریخی هستیم. دستاوردی در یک بخش، قطعا تاثیر مثبتی بر سایر بخش‌ها خواهد داشت. قبلا هم بیان کرده بودیم؛ قرن دیگری برای باخت کوردها وجود ندارد. همانطور که می‌دانید، صد سال است که ما تجزیه و تقسیم شده‌ایم و مرزها بین ما قرار گرفته‌اند. اما این مرزهای فیزیکی هرگز در ذهن کوردها مرز نبوده‌اند. ما بر این باوریم که کاری که این مرزها را هم از نظر روحی و هم از نظر فکری به طور کامل کنار می‌گذارد، در آینده آسان‌تر انجام خواهد شد.»
سای‌ییگیت در ادامه سخنان خود خاطرنشان کرد که باید پیش‌داوری‌های ترکیه در مورد اداره شمال و شرق سوریه از بین برود و گفت: «اگر امروز صحبت از صلح با کوردهای داخل ترکیه می‌شود، باید با کوردهای همه جا صحبت از صلح شود. در واقع، باید این کار را با کوردهای همه جا بر اساس احترام به دستاوردهای آنها و همکاری انجام دهیم. اگر ترکیه با کوردهای داخل (مرزهای سیاسی) خود توافق کند، اما با کوردهای خارج از مرزهای خود دشمنی کند، این نه به نفع ترکیه خواهد بود و نه به نفع سایر بخش‌ها. بنابراین، ترکیه باید تمام پیش‌داوری‌های خود را در مورد اداره خودمدیریتی در اینجا از بین ببرد و به شکلی مثبت به حقوق کوردها و همه مردم اینجا نزدیک شود.»
در مورد سازماندهی زنان در روژاوا، گل‌جان کاچماز سای‌ییگیت، نماینده پارلمانی دم پارتی در وان گفت: «می‌توانم این را به صراحت بگویم. قبل از هر چیز، من شیفته سازماندهی زنان در اینجا هستم. زیرا هر کاری که انجام می‌شود با پیشگامی زنان انجام می‌شود. و این مدل بسیار مدعی است. می‌تواند برای کل جهان الگو باشد. مدلی که کل جهان به آن علاقه دارد و از آن الگو می‌گیرد، در اینجا وجود دارد. مدل زندگی‌ای است که با پیشگامی زنان ایجاد شده است. شاید این اولین بار است که ما از باکور به اینجا آمده‌ایم، اما می‌شنویم و می‌بینیم. در همین گفتگوها آشکار می‌شود. رفقا می‌گویند هیئت‌هایی از کشورهای مختلف دائما به اینجا می‌آیند. می‌خواهند شاهد ایجاد مدل زندگی جدید در اینجا باشند، می‌خواهند این را ببینند. این شور و هیجان جدی به کوردهای باکور می‌دهد. این پارادایم زندگی مشترک، مدل زندگی مشترک، واقعا برای ما ارزشمند است. در مقابل ذهنیت دولت ملت، باید مدلی دموکراتیک در همه جا ایجاد شود.
ما از سازماندهی با پیشگامی زنان نیرو می‌گیریم. زیرا رفقای زن وقتی بلند می‌شوند و صحبت می‌کنند، با اعتماد به نفس صحبت می‌کنند، برای مبارزه، برای پیروزی پیشگامی می‌کنند، این دستاوردهای زنان اکنون در جهان الگو شده است. این غرور پیشگامی بر هر کاری تاثیر می‌گذارد.»
در پاسخ به این سوال که «آیا کنفرانس ملی کورد در روژاوا بر به رسمیت شناختن مدل اداره خودمدیریتی در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی تاثیر خواهد گذاشت یا خیر؟» سای‌ییگیت چنین پاسخی داد: «مدل اداره در اینجا مدلی است که همه از نزدیک آن را دنبال می‌کنند. برای همه کسانی که می‌خواهند زندگی دموکراتیک داشته باشند، مدلی است که می‌تواند الگو باشد. اما با میل سیستم سرمایه‌داری، ذهنیت دولت ملت سازگار نیست. زیرا این راه سوم است. این راه سوم برای افرادی که می‌خواهند زندگی دموکراتیک داشته باشند بسیار مهم است و باید در همه جا در مورد آن پانل، کنفرانس، سمپوزیوم برگزار شود. اما کنفرانسی که امروز در اینجا برگزار شد، نه تنها برای روژاوا یا سایر مردم روژاوا مهم است، بلکه گامی مهم برای همه بخش‌های کوردستان است. این ممکن است در ابتدا برای مردم روژاوا گامی مهم باشد. اما گامی است که بر چهار بخش کوردستان و خاورمیانه تاثیر خواهد گذاشت. با این کنفرانس، امروز بذرهای آن کاشته شد. جنبه‌ای به این شکل وجود دارد؛ پس از کنفرانس، هم از نظر قانونی و هم از نظر سیاسی، با دمشق دیدار خواهد شد. وقتی کارهایی که با کنفرانس رسمی شده‌اند انجام شود، نیروهای بین‌المللی نیز نسبت به به رسمیت شناختن این اداره بی‌تفاوت نخواهند ماند.»
سای‌ییگیت در پایان سخنان خود پیامی به این شرح به محافل سیاسی داد: «ما به عنوان باکور، مبارزه در روژاوا را همیشه از دور دنبال می‌کردیم. اما همیشه شیفته مبارزه در اینجا بوده‌ایم. حضور در اینجا، دیدن این ردپا، احساس کردن، گفتگو کردن، بسیار ارزشمند است. همانطور که می‌دانید؛ چند صد متر دورتر از ما، در کنار ما نسِبین وجود دارد. در نسِبین افراد زیادی هستند که خواهران و برادرانشان در اینجا هستند، اقوامشان، دخترعموها و پسرعموهایشان در اینجا هستند. اما چون درها بسته است، نمی‌توانند با اینجا ارتباط برقرار کنند، نمی‌توانند رفت و آمد کنند. به عنوان مثال، ما از طریق هولیر به اینجا آمدیم. در واقع، از طریق نسِبین می‌توانستیم زودتر به اینجا بیاییم. یعنی باید این درها باز شوند. یعنی دولت ترکیه باید در این زمینه گام‌های لازم را بردارد. زیرا این کار کوردها را از مبارزه خود باز نمی‌دارد، کوردها به هر شکلی مبارزه می‌کنند. با روحیه همبستگی از این به بعد نیز این مبارزه را ادامه خواهند داد. بنابراین، قبل از هر چیز، باید این مرز، یعنی این درها برداشته شوند. مشکلات در این زمینه به نفع ترکیه نیست. باید این گفته شود. اگر ترکیه با کوردهای داخل مرزهای خود توافق کند، باید با کوردهای سایر بخش‌ها نیز توافق کند و آنها را به رسمیت بشناسد. باور کنید، با این کار ترکیه سود خواهد برد، مردم ترکیه سود خواهند برد. بویژه مردم کورد سود خواهند برد. زیرا من در اینجا بسیار خوشحالم. زیرا شاهد این کنفرانس تاریخی هستم، بسیار خوشحالم. و بسیار خوشحالم که تجربیات خود را در اینجا به باکور و ترکیه خواهیم رساند.»
