حسین رمضان محمد، عضو هیئت اجرایی ه‌پ‌ج، اظهار داشت که ه‌پ‌ج به عنوان نیروی خوددفاعی مردم، شبکه‌ای از همبستگی و امنیت را در میان کمون‌ها ایجاد کرده و با نیروی معنوی که در چارچوب جنگ انقلابی خلق از سازماندهی مردم گرفته، به موجودیت خود ادامه می‌دهد.
مردم شمال و شرق سوریه در موضوع خوددفاعی خود را سازماندهی می‌کنند و اراده‌ی دفاع از خاک خود را تقویت می‌کنند. ما با حسین رمضان محمد، عضو هیئت اجرایی نیروهای دفاع اجتماعی (ه‌پ‌ج)، در مورد فعالیت‌های ه‌پ‌ج و شیوه‌ی سازماندهی مردم صحبت کردیم.
در میان همبستگی هستند
حسین رمضان محمد دیدگاه‌های خود را در مورد نیروهای دفاعی و خوددفاعی اینگونه بیان کرد: «زمانی که موضوع خوددفاعی مورد بحث قرار می‌گیرد، ه‌پ‌ج که نیروی خوددفاعی مردم است، شبکه‌ای از همبستگی و امنیت را در میان جامعه ایجاد می‌کند و با کمون‌ها و مجالس خود را سازماندهی می‌کند. در چارچوب جنگ انقلابی خلق، ه‌پ‌ج به عنوان نیروی خوددفاعی به موجودیت خود ادامه می‌دهد و نیروی معنوی خود را از سازماندهی مردم می‌گیرد. علاوه بر خوددفاعی، این تشکیلات با پشتیبانی از فرزندان خود، یعنی با نیروهای نظامی، در میان همبستگی است.»
از خاک و جامعه‌ی خود دفاع می‌کنند
درک ه‌پ‌ج از دفاع فقط به روش‌های نظامی محدود نمی‌شود؛ برای اراده‌ی دفاع از خاک و جوامع خود، شیوه‌ی سازمانی گسترده‌تری می‌خواهد. افرادی از مشاغل مختلف مانند اصناف و پزشکان با کار و بار خود، امنیت محله‌ها و روستاهای خود را تامین می‌کنند. این افراد از طریق سازمان‌های مدنی وابسته به خود، با تشکیل تیم‌ها و گروه‌ها، وظایف خوددفاعی مادی و معنوی را انجام می‌دهند.
سازماندهی مشترک مردم کورد، عرب، ارمنی و آشوری، نشانه‌ی بارز اراده‌ی آنها برای حفاظت از خاک خود است. این همبستگی نه تنها امنیت جسمانی را تضمین می‌کند، بلکه به این معناست که جوامع مختلف گرد هم می‌آیند و وحدت نیرو را تشکیل می‌دهند.»
«ارزش‌های جامعه محافظت می‌شوند»
حسین رمضان محمد اظهار داشت که اعضای ه‌پ‌ج-ه‌پ‌ج ژن که در شهرها، روستاها و محله‌ها سازماندهی می‌شوند، بر اساس نیاز آموزش می‌بینند و گفت: «هم در آموزش نظامی و هم در زمینه‌ی ایدئولوژیک، بر آموزش شخصیتی تاکید می‌شود. در آموزش‌هایی که افراد به یکدیگر می‌دهند، یکی از اهداف اصلی در چارچوب جنگ انقلابی خلق، شکست سیاست‌های دشمن است.
مردم حق خوددفاعی دارند. این طبیعی‌ترین حق مردم است که در برابر حملات اشغالگران از خود دفاع کنند و با روش‌های مختلف پاسخ دهند. افرادی که خوددفاعی می‌کنند، لازم نیست در خط مقدم باشند، تصمیم رفتن به جبهه فردی است. اما تضمین خوددفاعی مردم از نان و آب مهم‌تر است. خوددفاعی تصمیمی است که هر کس با اراده‌ی آزاد خود می‌تواند بگیرد. هر موجود زنده‌ای خوددفاعی می‌کند و هر کدام دارای روشی متفاوت هستند. انسان با سازماندهی خود، حفاظت از خود، جامعه و خاک خود را تضمین می‌کند. خوددفاعی؛ برای حفاظت از خاک، زبان، موجودیت خود و ارتقاء ارزش‌های جامعه است.»
«برای حفاظت از دستاوردها، خوددفاعی یک شرط است»
حسین رمضان محمد اظهار داشت که نیروهای خوددفاعی از محله‌های خود تا خیابان‌ها، روستاها و شهرهای خود دفاع می‌کنند و اینگونه ادامه داد: «حفاظت از امنیت و پشتیبانی از مبارزان جبهه، وظیفه خوددفاعی است. همچنین در زمان لازم، با ایستادن در کنار مبارزان برای تقویت سازوکارهای خوددفاعی مهم است.
مقاومت بزرگی که از سال ۲۰۱۲ تاکنون در شمال و شرق سوریه انجام می‌شود، انقلابی را ایجاد کرد که در جهان طنین‌انداز شد. ایجاد این انقلاب در میان درگیری‌های مداوم پیشرفت کرد. برای ایجاد انقلاب و حفاظت از دستاوردها، خوددفاعی یک شرط است. انقلابی بدون خوددفاعی محکوم به نابودی است. همچنین خوددفاعی از پارادایم ملت دموکراتیک جدا نیست، برای مردم نیز ایجاد زندگی مشترک است؛ مبارزه‌ی ۵۰ ساله بدون خوددفاعی نمی‌توانست به این روزها برسد. بنابراین خوددفاعی ریشه‌ی زندگی ماست.»
«خوددفاعی با سازماندهی انجام می‌شود»
حسین رمضان محمد بیان کرد که آنها با خوددفاعی، سیاست‌های جنگ ویژه را بی‌اثر کردند و گفت: «زمانی که موضوع خوددفاعی می‌شود، اولین چیزی که به ذهن انسان می‌رسد، سازماندهی است. افراد سازماندهی‌شده بدون توجه به سیاست‌های جنگ ویژه، می‌توانند دارای ابتکار عمل دفاعی باشند. با این روش، روحیه و انگیزه‌ی آنها تقویت می‌شود. زمانی که مبارزه معنادار شود، خوددفاعی قوی‌تر می‌شود. افرادی که می‌دانند برای چه مبارزه می‌کنند و از چه چیزی دفاع می‌کنند، به صورت خودجوش خود را سازماندهی می‌کنند و همبستگی نشان می‌دهند.
«مردم در مورد دوره‌ی بحرانی و خطرناک آگاه هستند»
امروز جامعه به جنگ هستی یا نیستی آگاه است. جامعه‌ای که موجودیت آن در خطر است، برای پشتیبانی از نیروی نظامی خود، به عنوان واکنشی طبیعی از خود دفاع می‌کند و وارد جنبش و حرکت می‌شود. از دوره‌ی سال ۲۰۱۲ تاکنون، هزینه‌هایی که پرداخت می‌شوند معنادار می‌شوند، جامعه به مرحله‌ی بحرانی و خطرناک آگاه است. به همین دلیل، مبارزه برای گسترش دستاوردها به هدفی اساسی تبدیل می‌شود. می‌دانند که بدون جنگ انقلابی خلق نمی‌توانند به پیروزی دست یابند، بنابراین مطابق با شیوه‌ی جنگ انقلابی خلق خود را سازماندهی می‌کنند.
«در هر خیابانی نیروهای خوددفاعی وجود دارند»
مردم شمال و شرق سوریه دیگر به نیروی خود متکی هستند و ترس خود را پشت سر می‌گذارند. می‌دانند کسانی که صاحب نیروی خود نیستند، نابود خواهند شد؛ آنها همچنین می‌دانند که در این صورت دفاع ممکن نیست و بدون وجود نیروی نظامی، مبارزه پیشرفت نمی‌کند. به همین دلیل فهمیده‌اند که هم نیروی نظامی و هم شخصیت خود باید مطابق با (وضعیت) نظامی باشد. در این چارچوب، در هر خیابانی می‌توان نیروهای خوددفاعی را دید. از ۷ ساله تا ۷۰ ساله هر کس از خانه و محله‌ی خود دفاع می‌کند، در ورودی روستاها نیز به صورت سازماندهی‌شده حضور دارند. آنها کارهایی مانند کنترل شناسنامه‌ها و بازرسی افراد را انجام می‌دهند تا از ورود دشمن به روستاهایشان جلوگیری کنند. درک آنها از خوددفاعی، روشن کردن عزم مردم برای حفاظت از امنیت خود و حفاظت از زندگی مشترک‌شان است.»
«روح مقاومت کوبانی را به یاد ما می‌آورد»
حسین رمضان محمد اظهار داشت که در ماه گذشته مردم در هر روستا و شهری با روحیه بسیج عمومی خود را سازماندهی کردند و اینگونه ادامه داد: «اگر مردم ما سازماندهی‌شده و هوشیار نبودند، بیانیه‌های مشترک معنادار انجام نمی‌شد. اما این فقط به کلمات محدود نماند؛ هر کس در روند شرکت کرد.
از جوانان گرفته تا بزرگسالان، هر کس با روحیه بسیج عمومی مسئولیتی را بر عهده گرفت. این صحنه‌ها، احساسات و بیانیه‌های فدایی مردم، روحیه مقاومت کوبانی را به یاد ما می‌آورد. همانطور که در آن سال‌ها مردم بسیج شدند، امروز نیز دیده می‌شود که با همان روحیه در روند شرکت می‌کنند. در واقع اکنون گام‌های جسورانه‌تری برداشته می‌شود و رویکرد فداکارانه‌تری نشان داده می‌شود. مردم به جز پیروزی نتیجه‌ی دیگری نمی‌خواهند. به همین دلیل می‌گویند 'زمان، زمان ماست؛ زمان آزادی است'.
«از دِرک تا دیرالزور، مردم سازماندهی شده‌اند»
از دِرک تا دیرالزور، سازماندهی گسترده‌ای وجود دارد؛ این نسبت از هشتاد درصد فراتر می‌رود. مردم ما برای حفاظت از خاک خود آماده هستند. مادران و پدران ۷۰ ساله نیز اظهار می‌دارند که با اراده‌ی خود به این مبارزه پیوسته‌اند. نسل جوان تاکید می‌کنند که آنها برای دادن هزینه آماده‌اند. این همبستگی و اراده، بارزترین نشانه‌ی مبارزه‌ی آزادی و موجودیت مردم ماست.»
