پس از فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک رهبر آپو در ۲۷ فوریه، حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) دوازدهمین کنگره خود را در مناطق حفاظتی مدیا در تاریخ ۵ تا ۷ می برگزار کرد. صالح مسلم سخنگوی روابط خارجی حزب اتحاد دموکراتیک (پ‌ی‌د)، در مورد تصمیمات پ‌ک‌ک مبنی بر پایان دادن به ساختار سازمانی و پایان دادن به مبارزه مسلحانه با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.

صالح مسلم با بیان اینکه وقایع رخ داده یک گام تاریخی است، گفت: «پ‌ک‌ک حزبی بود که با هدف مشخصی تأسیس شد و به این هدف رسید. موجودیت کوردها پذیرفته شد. از سوی دیگر، نیروهای دفاعی کوردها تشکیل شدند. ترکیه نیز متوجه این تحول شد و راه را برای این تغییرات باز کرد. در خاورمیانه، مردم کورد اکنون یک بازیگر اصلی هستند. به همین دلیل، مشخص شد که پ‌ک‌ک باید خود را متحول کند. برچسب 'تروریست' به پ‌ک‌ک در همه جا توسط دولت ترکیه زده شد. یک تحول برای استراتژی کوردها ضروری بود و این امر محقق شد. تغییرات بزرگی از نظر زمان و استراتژی رخ داد. اکنون ما در این روند تغییر هستیم. امیدواریم مردمی که پ‌ک‌ک را به این مرحله رساندند، در آینده نیز پیشگام باشند. پ‌ک‌ک خود را منحل کرد، اما روش‌های مبارزه مختلفی نیز وجود دارد و مبارزه مسلحانه یکی از این روش‌ها بود.

مشکل بین کوردها و ترک‌ها با معاهده لوزان آغاز شد. انتظار کنونی از ترکیه در این روند، اصلاح اشتباهات تاریخی است؛ اصلاح اشتباهاتی که از لوزان تاکنون مرتکب شده است. کشتارها و نسل‌کشی‌های انجام شده علیه کوردها، نتیجه معاهده لوزان بود. در حالی که قبل از لوزان، بین کوردها و ترک‌ها تاریخ و اتحادی وجود داشت. آنها یک پارلمان مشترک تشکیل داده بودند و توافقنامه‌ای داشتند. اما در لوزان، موجودیت کوردها انکار شد. بر این اساس، هدف نابودی کوردها برای صد سال بود. اما در طول این صد سال، مردم کورد نیز با مقاومت گفتند: 'من هستم، با فرهنگ، تاریخ و هویتم اینجا هستم. '

سیاست نسل‌کشی و کوچ اجباری دولت علیه مردم کورد از گذشته تاکنون، منجر به تأسیس پ‌ک‌ک و مبارزه مسلحانه آن شد. پ‌ک‌ک در سال ۱۹۷۸ تأسیس شد و در سال ۱۹۸۴ مبارزه مسلحانه را آغاز کرد. پ‌ک‌ک برای آگاه‌سازی مردم تأسیس شده بود، زیرا مردم تسلیمیت را پذیرفته بودند. اما بعدا قیام کردند و علیه سیاست نسل‌کشی دولت مبارزه کردند. تأسیس پ‌ک‌ک و آغاز مبارزه مسلحانه در چارچوب دفاع مشروع بود.»

کوردها در جریان مبارزه خود هزینه‌های سنگینی پرداختند

مسلم با یادآوری اینکه به ویژه در دهه ۱۹۹۰، تلاش‌های آتش‌بس و صلح همواره با مانع روبرو شده است، سخنان خود را اینگونه ادامه داد: «در سال ۱۹۹۳، هنگامی که آتش‌بس اعلام شد، تورگوت اوزال متوجه شد که این یک مسئله بزرگ است و آنها نمی‌توانند کوردها را از بین ببرند. زیرا کوردها دارای تاریخ و ۲۸ قیام بودند. اما دولت ترکیه این را نپذیرفت و تورگوت اوزال را کشت. پس از آن، آنها جنگ خود علیه کوردها در کوردستان را تشدید کردند. در سال ۱۹۹۸ در دوره اَرباکان نیز گام‌هایی برداشته شد، اما باز هم بی‌نتیجه ماند. در سال ۲۰۰۷ در روند اسلو نیز کوردها گام برداشتند. طرف کورد همواره رویکردی مثبت و سازنده داشته است. اما هر بار کسانی این روند را متوقف کردند. به همین دلیل، شک و تردیدهای زیادی در این زمینه ایجاد شده است، زیرا دولت ترکیه تا به امروز ذهنیت خود را تغییر نداده و هنوز فرهنگ کوردها را انکار می‌کند. این رویکرد شوونیستی باید کنار گذاشته شود. هنوز موانعی در این زمینه وجود دارد. امیدواریم این موانع و مشکلات از طریق گفتگو حل شوند.»

مسلم با بیان اینکه دولت باغچلی یکی از کسانی بود که در طول تاریخ با کوردها دشمنی کرده و امروز در این روند حضور دارد، گفت: «از دهه ۱۹۶۰ تاکنون، دولت باغچلی بیشترین دشمنی را با کوردها داشته است. اما امروز او نیز در این روند حضور دارد. این نشان می‌دهد که او نیز متوجه شده است که راهی که دنبال می‌شود بد و بی‌نتیجه است. هنوز کسانی هستند که به ذهنیت انکارگرایانه اعتقاد دارند و موجودیت مردم کورد را نمی‌پذیرند. اما ما به عنوان مردم کورد، با حمایت نهادهای خود و دوستانمان، از این ذهنیت رهایی خواهیم یافت. البته این آسان نخواهد بود و مبارزه لازم است. قدرت‌های بین‌المللی بر اساس منافع خود عمل می‌کنند. برخی می‌گویند بر اساس ارزش‌هایی مانند حقوق بشر و حقوق زنان عمل می‌کنند، اما هنگامی که منافعشان در اولویت قرار می‌گیرد، این ارزش‌ها را نادیده می‌گیرند. ما باید به آنها بگوییم که این جنگ نه تنها یک منطقه، بلکه خود آنها را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. برخی خواهان برقراری صلح در ترکیه، سوریه و خاورمیانه هستند. حقوق زنان و کودکان نیز باید در این منطقه حفظ شود. قدرت‌های بین‌المللی باید در این روند نقش تضمین‌کننده داشته باشند.

ما به عنوان طرف کورد همواره برای این گام آماده بوده‌ایم، اما دولت ترکیه نمی‌خواست این گام برداشته شود. اگر این ذهنیت تغییر کند، موجودیت کوردها پذیرفته شود و با هم زندگی کنیم، مشکلی باقی نخواهد ماند. تمام خاورمیانه توسعه خواهد یافت. مردم کورد، به ویژه مردم روژاوا، با مبارزه‌ای که علیه اشغالگری ترکیه انجام دادند، خود را به جهان معرفی کردند. مردم کورد سال‌هاست ثابت کرده‌اند که می‌توانند مقاومت کنند. از این نقطه به بعد، توپ در زمین دولت ترکیه است. مردم کورد از دهه ۱۹۸۰ تاکنون در جریان مبارزه خود هزینه‌های سنگینی پرداخت کرده‌اند. به ویژه در سال ۲۰۱۵، طرح نابودی کوردها دوباره به اجرا گذاشته شد و روند نابودی آغاز شد. روند ده سال اخیر در چارچوب این طرح پیش رفته است. اقتصاد ترکیه فروپاشید و تمام دستاوردهای کوردستان و ترکیه از بین رفت. همه اینها نتیجه جنگ است. اگر دولت ترکیه هویت و موجودیت کوردها را نپذیرد، این امر آسیب بزرگی به مردم کورد و ترک وارد می‌کند. کوردها بار دیگر تسلیمیت را نخواهند پذیرفت.»

ملت دموکراتیک برای همه است

صالح مسلم با بیان اینکه هزاران سال است که خلق‌های مختلف در کوردستان با هم زندگی می‌کنند، گفت: «زیرا تمدن در مزوپوتامیا بیشتر از هر جای دیگری مورد پذیرش قرار گرفته است. اگر یک جامعه نتواند دموکراسی را در درون خود تأمین کند، احزاب و نهادها نیز در آنجا شکل نخواهند گرفت. احزاب و سازمان‌ها برای سازماندهی جامعه تأسیس شده‌اند و این نهادها بر بستر دموکراسی ایجاد شده‌اند. در جامعه‌ای که دموکراسی وجود ندارد، احزاب و نهادها نیز نمی‌توانند وجود داشته باشند. به همین دلیل، حزب و نهادهای ما باید از دموکراسی محافظت کرده و از فرهنگ دموکراسی صیانت کنند. ملت دموکراتیک برای همه است. بر این اساس، همه باید مسئولیت خود را در این روند انجام دهند.

هر کسی که می‌خواهد آزادی و دموکراسی را بنا کند و پیشگام جامعه باشد، باید تاریخ پ‌ک‌ک را بشناسد. مبارزه مردم کورد با سازمان‌های خود اکنون در همه جا الگو قرار گرفته است. صدها حزب و سازمان تأسیس شده یا منحل شده‌اند یا موفق نشده‌اند. کسی که می‌خواهد با ایده آزادی و دموکراسی پیشگام مردم باشد، باید تاریخ مبارزه پ‌ک‌ک را که تا به امروز ادامه داشته است، الگو قرار دهد. این مبارزه که با چند نفر به رهبری رهبر آپو آغاز شد، بسیار بزرگ و توسعه یافته است. با ایمان راه‌اندازی شد و مبارزه بدون انحراف از خط، به پیش برده شد. این تجربه باید در تاریخ ثبت شود؛ زیرا هر کسی که می‌خواهد پیشگام مردم باشد، مجبور به شناخت پ‌ک‌ک است.»