باکرهان: رهبر آپو گفت «علویان درست در مرکز این کار هستند»

تونجر باکرهان، رئیس مشترک دم پارتی در سخنرانی خود در مجمع فدراسیون علوی بکتاشی، در مورد فرایند جاری گفت که رهبر آپو اظهار داشته است: «علویان درست در مرکز این کار هستند.»

مجمع عمومی آب‌ف

یازدهمین مجمع عمومی عادی فدراسیون علوی بکتاشی (آب‌ف) در مرکز فرهنگی یونس امره کِچی‌اَورَن آنکارا برگزار شد. علاوه بر اعضای فدراسیون علوی بکتاشی، نمایندگان احزاب سیاسی و سازمان‌های توده‌ای دموکراتیک، تعداد زیادی از افراد نیز در این مجمع شرکت کردند.

مصطفی آسلان، رئیس کل فدراسیون علوی بکتاشی در سخنرانی افتتاحیه خود گفت که به نمایندگی از جوامع باورداشتی، به وعده خود مبنی بر تلاش برای تبدیل ترکیه به میهنی دموکراتیک‌تر، برابرتر و آزادتر پایبند خواهند ماند. مصطفی آسلان خاطرنشان کرد که آنها طرفدار صلح هستند، اما این صلح باید شرافتمندانه، دموکراتیک و از نظر حقوقی عملی باشد.

تونجر باکرهان، رئیس مشترک حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دم پارتی) نیز گفت: «مطمئنم که بحث‌های اینجا باعث ایجاد ایده‌های مهمی خواهد شد که در دوره آتی راهنمای ما خواهند بود. فرایندی در میهن ما آغاز شده است. در خاورمیانه و جهان، جنگ و درگیری وجود دارد. آخرین مورد، قتل‌عام‌هایی است که علوی‌ها در سوریه تجربه کردند. در دوره‌ای که جنگ و درگیری در جهان گسترده است، گشوده شدن دری به سوی صلح در میهنی که در آن زندگی می‌کنیم، ارزشمند است. آقای اوجالان، با دیدن این درگیری و جنگ در خاورمیانه، فرصتی را گشود تا ترکیه به این ورطه کشیده نشود و مسائل کورد و علوی‌ها حل شود. عزیزان علوی نگران نباشند، فرایندی که آنها در آن نباشند، قطعا وجود نخواهد داشت.»

باکرهان با اشاره به اینکه رهبر آپو در آخرین دیدارهایش گفته است که علوی‌ها درست (دقیقا) در میانه این فرایند هستند، اظهار داشت: «وقتی یکی از دوستان پرسید: 'علوی‌ها در کجای این فرایند هستند؟'، آقای اوجالان دقیقا اینگونه پاسخ داد: 'علوی‌ها درست در مرکز این کار هستند. علوی‌ها درست قلب این کار هستند.' آیا فرایندی که در آن حق شهروندی برابر علوی‌ها مورد بحث نباشد، در میز (مطرح) نباشد، و آزاد نباشند، می‌تواند فرایند صلح باشد؟ آیا با چنین فرایندی می‌توانیم صلح اجتماعی را برقرار کنیم؟ در این فرایند نه تنها حقوق هویتی و دموکراتیک کوردها، بلکه حقوق کارگران، حقوق شهروندی برابر علوی‌ها و حقوق زنان به قتل رسیده نیز مورد بحث قرار می‌گیرد. کسانی که خلاف این را می‌گویند، دروغ می‌گویند. زیرا اگر دموکراسی وجود داشته باشد، برای ۸۶ میلیون نفر خواهد بود.»

تونجر باکرهان به نکات زیر نیز اشاره کرد:

«ما این مخاطب را خودمان ایجاد نکردیم. مردم ترکیه که ۲۲ سال رای دادند، آن را پیش روی ما قرار دادند. ای کاش مدیریتی داشتیم که ما را بهتر درک می‌کرد و این مسئله را با صداقت حل می‌کرد. در حالی که کنار ما دریایی از خون است، ما حق نداریم بگوییم: 'این فرایند را کمی به تعویق بیندازیم، پنج یا ده سال دیگر دولت دیگری بیاید و صحبت کنیم.' در سوریه، علوی‌ها آواره می‌شوند، بی‌هویت می‌شوند، اموال و جانشان گرفته می‌شود. زندان‌ها پر از فعالان کورد و علوی است، هر کسی که دهان باز می‌کند، بازداشت می‌شود، دستگیر می‌شود. در فرایندی که به تدریج به بیابان تبدیل می‌شود، از دموکراسی دور می‌شود، و عدالت اقتصادی وجود ندارد، گشوده شدن این در، ارزشی بزرگ دارد و باید به آن معنای بزرگی بخشید.

علوی‌ها درست در خود میز (بحث) هستند. در دم پارتی، علوی‌ها یک بخش نیستند، بلکه اصل دم پارتی و خود آن هستند. بنابراین، در آن میز فقط کوردها نیستند؛ علوی‌ها، مردم، زحمتکشان، ستمدیدگان، و همه کسانی که حقوق و قوانینشان نادیده گرفته شده است، حضور دارند. در این مورد، به جای نگرانی و تغذیه با بحث‌های نادرست، باید به آنچه که اساس این کار است گوش داد.

آیا صلح بدون علوی‌ها ممکن است؟ آیا اگر مکان‌های عبادت علوی‌ها وضعیت رسمی پیدا نکنند، صلح ممکن است؟ آیا می‌توانیم صلح اجتماعی را بدون مواجهه با قتل‌عام‌های علوی‌ها برقرار کنیم؟ بنابراین، راحت باشیم، این فرایند برای همه ماست. برای حقوق همه ما پیش می‌رود. با موفقیت این فرایند، همه ما با حقوق دموکراتیک خود روبرو خواهیم شد. هویت علوی‌ها تحت تضمین قانون اساسی قرار خواهد گرفت، در میهنی دموکراتیک، سکولار و آزاد، همه با هم زندگی خواهیم کرد. علوی‌ها باید از این فرایند حمایت کنند. فرایندی در جریان است که ارزشمند و با اهمیت است. بازیگر آغازگر این فرایند آقای اوجالان است و او می‌گوید که علوی‌ها در قلب این کار هستند.

به عنوان خلق‌ها، کارگران و زحمتکشانی که بیشترین قتل‌عام را در این جغرافیا متحمل شده‌ایم، باید اتحاد و قدرت خود را افزایش دهیم؛ کسانی که با این فرایند فاصله دارند را متقاعد کرده و یک فشار اجتماعی ایجاد کنیم. در فرایندی که فقط کوردها در میز باشند، موقعیت همه ما ضعیف می‌شود. به همین دلیل، درخواست صلح باید با فرایندی همراه باشد که تمام اقشار جامعه خود را شهروند برابر بدانند و احساس کنند.

بدون برابری صلح نخواهد بود، بدون عدالت صلح نخواهد بود. از عزیزان علوی می‌خواهم که از این فرایند حمایت کنند.»