بستگان مفقودین و جمعیت حقوق بشر (ÎHD)، جویای سرنوشت افرادی شدند که در شهرهای آمد، الح، جولمرگ و ازمیر در زمان بازداشت، مفقود شده یا به قتل رسیدند.

آمد

بستگان مفقودین و شاخه شهر آمد جمعیت حقوق بشر در ادامه مجموعه فعالیت‌های «مفقودین باید پیدا شده و عاملان محاکمه شوند»، در مقابل یادبود حق حیات در پارک کوشویولوی ناحیه رِزان گردهم آمدند. در ۸۴۸مین هفته از این فعالیت، بنری حاوی تصاویر افراد به قتل رسیده در دستان کنشگران به چشم می‌خورد. همچنین تجمع‌کنندگان پلاکاردهایی حاوی نوشته‌های «دفاع از عاملان به معنای طرفداری از جنایت است» و «گذشت زمان درباره جنایت علیه بشریت معنایی ندارد»، در دست گرفتند.

در تجمع این هفته تجمع‌کنندگان خواستار روشن شدن سرنوشت محمدجان آیشین شدند که در روستای مِزاغ ناحیه لیجه شهر آمد بازداشت و متعاقب آن مفقود شد.

اَرجان ییلماز، رئیس شاخه آمد جمعیت حقوق بشر، سخنرانی کرد و گفت: «ما اینجا باری دیگر بر قول خود به مادران تاکید می‌کنیم؛ تا زمان پیدا شدن عاملان، مبارزه ما ادامه خواهد داشت.»

فرات آکدنیز، عضو کمیسیون مفقودین شاخه آمد جمعیت حقوق بشر، سرگذشت آیشین را قرائت کرد.

روز ۵ می ۱۹۹۴ پس از حمله نظامیان به روستا، ۵۳ فرد جوان و سالخورده از جمله آیشین بازداشت شدند. پس از آزاد شدن ۴۹ تن از بازداشت‌شدگان، حکم آزادی محمدجان آیشین نیز صادر می‌شود. پس از آنکه خانواده وی به پاسگاه مراجعه می‌کنند، به آنان اعلام می‌شود که آیشین پس از انتقال به دادستانی آزاد خواهد شد اما آیشین به دادستانی منتقل نشده و او را آزاد نمی‌کنند.

پیگیری‌های خانواده آیشین برای کسب اطلاع از سرنوشت وی هیچ نتیجه‌ای در بر نداشت و او از روز ۷ می ۱۹۹۴ مفقود شده است.

این تجمع با انجام تحصن پایان یافت.

الح

جمعیت حقوق بشر و بستگان مفقودین در شهر الح نیز در ۶۸۴مین هفته از فعالیت‌های خود در مقابل یادبود حقوق بشر در خیابان گلستان گردهم آمدند. افراد زیادی با در دست گرفتن بنری حاوی نوشته «مفقودین باید پیدا شده و عاملان محاکمه شوند»، در این تجمع شرکت کردند.

احمد شیرای، رئیس مشترک شاخه الح جمعیت حقوق بشر، اعلام کرد که باید مبارزه به اقتضای روند گسترش داده شود و دولت را به انجام گام‌های لازم فراخواند. سپس ماجرای بازداشت و مفقود شدن قدری ییلماز در آوریل ۱۹۹۴ در ناحیه رزان شهر آمد، قرائت شد.

قدری ییلماز در جریان یک مراسم عروسی در شهر آمد همراه با برادرش و سه نفر دیگر بازداشت شده و با وجود پیگیری‌های خانواده هیچ اطلاعی از وی به دست نیامد.

پس از گذشت هشت روز، خانواده وی مطلع می‌شوند که سه جسد در مقابل یک مقر نظامی دفن شده‌اند که یکی از آنان نشانه‌های قدری ییلماز را داشته است، اما نظامیان اجازه بررسی جنازه را ندادند و از آن زمان تاکنون هیچ اطلاعی از وی به دست نیامده و جنازه وی نیز پیدا نشده است.

تجمع با انجام تحصن پایان یافت.

جولمرگ

شاخه جولمرگ جمعیت حقوق بشر و بستگان مفقودین در ۱۷۴مین هفته از تجمعات خود در خیابان صنعت ناحیه گَوَر گردهم آمدند. بنری حاوی نوشته «مفقودین باید پیدا شده و عاملان محاکمه شوند» و تصاویر افراد به قتل‌ رسیده در دستان تجمع‌کنندگان به چشم می‌خورد. در تجمع این هفته درباره سرنوشت آنتَر اوزدَمیر و باپیر چیتاک پرسش شد که در روستای گَلیه تیار از توابع ناحیه چَله زندگی می‌کردند اما از سوی نیروهای نظامی به اجبار به یک حمله نظامی برده شده و به قتل رسیدند.

سیبَل چاپراز، رئيس مشترک شاخه جولمرگ جمعیت حقوق بشر، گفت: «ما آنتر اوزدمیر و باپیر چیتاک را که مطالبات خانواده‌هایشان سال‌هاست بی پاسخ مانده‌است، فراموش نکرده‌ایم.»

سیبل چاپراز خطاب به مسئولان گفت: «باید فورا با انجام تحقیقی موثر عاملان پیدا شده و به نحو مناسب مجازات شوند. ما هیچگاه از جستجوی عدالت برای آنتر اوزدمیر و باپیر چیتاک دست برنخواهیم داشت.»

تجمع با انجام تحصن پایان یافت.

ازمیر

شاخه ازمیر جمعیت حقوق بشر، این هفته نیز به کنش خود برای مفقودین ادامه داد. در فعالیت این هفته در که مقابل سومربانک سابق در ناحیه کوناک برگزار شد، بنرهایی حاوی نوشته «مفقودین وجدان هستند، از آن‌ها صیانت کنید» و «عاملان مشخص هستند، مفقودین کجا هستند»، در دستان تجمع‌کنندگان به چشم می‌خورد. تجمع‌کنندگان این هفته جویای سرنوشت دانشجویان حسام‌الدین یامان و محمد سونَر گول شدند که ۳۳ سال است مفقود شده‌اند.

جانار جانلی، مدیر شاخه ازمیر جمعیت حقوق بشر، اعلام کرد که پس از بازداشت حسام‌الدین یامان در ۴ می ۱۹۹۲، هیچ اطلاعی از وی به دست نیامده است و پیگیری خانواده وی و نهادهای حقوق بشری بی‌نتیجه ماند.