هشدار کارایلان به ترکیه درخصوص دخالت در غرب کردستان
هشدار کارایلان به ترکیه درخصوص دخالت در غرب کردستان
مراد کارایلان , ریاست شورای رهبری «کنفدرالیسم جوامع کردستان, ک.ج.ک» اعلام کرد که دولت حاکم ترکیه, آ.ک.پ, در منطقه خاورمیانه سیاستی خطرناک را دنبال می‌کند و سعی می‌کند که زمینه دخالت نظامی در شهر کوبانی غرب کردستان را هموار سازد. کارایلان گفت:«کوبانی همانند شهر سرکانی نیست». وی در ادامه گفت:«در این صورت جنگ نه تنها در کوبانی و غرب کردستان, بلکه در سراسر کردستان گسترش خواهد یافت».
مراد کارایلان در مصاحبه با خبرگزاری فرات تحولات اخیر در غرب کردستان و خاورمیانه را مورد تحلیل قرارداد. کارایلان جزئیاتی مهم در خصوص استقرار ارتش آزاد در شهر سرکانی غرب کردستان با حمایت ترکیه, بر زبان راند. کارایلان گفت که برای اشغال شهر سرکانی 2 میلیون دلار اختصاص داده شده. وی بشدت به دولت ترکیه هشدار داد.
می‌خواهد جنوب کردستان را از طریق روابط اقتصادی و سیاسی تحت کنترل خود درآورد
درحالی که در شمال کردستان چنین مرحله‌ای حساس و مهم به میان آمده, یکی دیگر از بخش‌های کردستان که بسیار حیاتی است, غرب کردستان می‌باشد. تنش‌های موجود در حلب و عفرین هم به شهر سرکانی سرایت کرد. اخیرا دولت ترکیه در مرز با شهر کوبانی تانک‌های جنگی را مستقر ساخته و روستاها را از سکنه خالی کرده‌اند. چرا دولت ترکیه بدنبال دخالت نظامی در غرب کردستان و سوریه است؟ نظر شما در این مورد چیست؟
قبل از هرچیز باید بگویم که منطقه خاورمیانه در مرحله‌ای بحرانی و حساس قرار گرفته. این مرحله ادامه می یابد و کردها هم می‌خواهند از جایگاهی سیاسی برخوردار شوند. هم‌اکنون می‌خواهند حقوق کردها را انکار کنند. کردها دارای یک هویت و جایگاه سیاسی هستند, اما دولت ترکیه در این فکر است که از چه راهی جلوی پیشرفت ملت کرد را بگیرد. اگر غرب کردستان آزاد شود, ترکیه هم در تنگنا قرا گرفته و مجبور می‌گردد که حقوق و آزادی‌های ملت‌کرد در شمال کردستان را به رسمیت بشناسد. لذا هم‌اکنون برای اینکه از آزادی کردها در سوریه ممانعت به عمل آورد, به هر اقدامی دست می‌زند.
داوود‌اوغلو به احزاب کرد چه گفته؟
ترکیه برای این مهم مخالفان سوریه را به استانبول برد و سعی کرد که از طریق آن به اهداف خود برسد. به مخالفان سوری فشار آورد که حقوق کردها را به رسمیت نشناسند و نگذارند که کردها جایگاهی سیاسی بیابند. اما کردها با اراده خود سیستم مدیریتی و اداری خاص خود را در شهرها عملی ساختند. دولت آ.ک.پ برای ممانعت ای این مهم هم ادعا کرد که «در غرب کردستان پ.ک.ک حضور دارد و پ.ی.د بخشی از پ.ک.ک است». پس از شکست این اقدامشان, گفتند «ما مخالف به میان آمدن سیستمی تحت کنترل حزب پ.ی.د هستیم». ما بخوبی می‌دانیم که سازمان استخبارات ملی ترکیه, میت, و وزارت خارجه آن کشور تلاش‌های زیادی بخرج داده و پول زیادی برای آن کار اختصاص داده‌اند. چرا با حزب پ.ی.د اینهمه دشمنی می‌ورزند؟ آیا این حزب دارای فعالیت‌های سیاسی و نظامی در ترکیه هست؟ خیر. پ.ی.د یک حزب سیاسی است که توسط کردها غرب کردستان تأسیس شده. در دوران اقتدار اسد ممنوع بود. اعضای آن زندانی و حتی کشته می‌شدند. با آغاز انقلاب در سوریه دینامیسمی عظیم به دست آورد و به حزبی مبدل شد که نمایندگی خلق‌کرد را برعهده بگیرد. هیچ معنی‌‌ای ندارد که ترکیه به پ.ی.د بگوید که تو یا با من یا دشمن من. تمامی تلاش ترکیه این است که از چه‌راهی میان ارتش آزاد و حزب پ.ی.د جنگی شعله‌ور سازد. لذا در شهرهای حلب و عفرین به چنین اقداماتی دست زدند. کردهای مزدور خود را به خدمت گرفتند. با این کار خواستند میان کردها جنگی داخلی به میان آورند. حتی به نام ارتش آزاد سوریه هم دست به حملاتی زدند. ترکیه با اینکار می‌خواهد خلق‌ما به حقوق فرهنگی, هویتی, سیاسی و غیره دست نیابد. خلاصه کردها میان خود اتحادی به وجود آوردند, اما وزارت خارجه ترکیه مدام به هولیر می‌رفت و می‌گفت چنین اتحادی نادرست و غیرقابل‌قبول است. احمد داوداوغلو به احزاب کردی دیگر گفته:«باید به سیاه‌نمایی پ.ی.د دست بزنید و ما هم نه استقلال‌طلبی بلکه از حقوق فدرالیستی شما حمایت خواهیم کرد». این یک دروغ بزرگ است.
اگر حزب پ.ی.د را از قلم بیاندازند, جنگی داخلی روی خواهد داد
آنها بخوبی می‌دانند که بزرگترین حزب کردی در غرب کردستان, که پ.ی.د است و از پایگاهی عظیم مردمی برخوردار شود, را کنار بزنند. اگر چنین امری صورت گیرد آنگاه جنگی داخلی روی خواهد داد. هدف ترکها این نیست که حق فدرالیستی به کردها اعطا کنند, بلکه هدف آنها جلوگیری از پیشرفت و نهایتا نابودی کردها است. ترکیه می‌خواهد میان کردها و کردها و یا کردها و اعراب جنگی به راه بیاندازد تا به اهداف شوم خود برسد.
ما با موجودیت ارتش آزاد مخالف نیستیم
نبردهایی که در شهر سرکانی روی داد نمونه بارز آن است. قبل از هرچیز باید بگویم که ما با نیروها و انسان‌هایی که برای آزادی مبارزه می‌کنند, مخالف نیستیم. «واحدهای مدافع کردها» که به دست خود مردم تأسیس شده, ارتش آزاد کردها است. ملت‌کرد هم جزیی از انقلاب سوریه است. لذا ما با ارتش آزاد سوریه مخالفت و ضدیتی نداریم. اما دهها گروه مسلح وجود دارند که به نام ارتش آزاد سوری فعالیت می‌کنند و حزب حاکم ترکیه با تمامی احزاب اسلامی از جمله القاعده سازش کرده و از وجود برخی نیروهای مسلح دیگر با دادن پول بعنوان پاراملیتر استفاده می‌کند. مثلا آن گروه مسلحی که به شهر عفرین و عزاز حمله‌برد از جمله این گروه‌های مسلح است. حتی ارتش آزاد هم آن گروه را جزو خود نمی‌داند. این گروه‌ها از ترکیه وارد سرکانی شدند و از خطوط مرزی سرکانی و ترکیه هم بعنوان یک جبهه جنگ استفاده می‌کنند. تنها هدف ترکیه این نیست که به سوریه و انقلاب آن کمک کند, بلکه در حقیقت تنها هدف آن کشور این است که از رسیدن کردها به‌آزادی جلوگیری نماید.
برای ایجاد جنگ در سرکانی 2 میلیون دلار پول اختصاص داده‌اند
من بطور موثق مطلع هستم که ترکیه برای ایجاد آشوب در شهر سرکانی 2 میلیون دلار اختصاص داده است. کاملا هم آشکار است. می‌خواهد به هر قیمتی شده در مناطق کردنشین آشوب و جنگ به پا کند. اینکه به سوریه کمک م‌کند و می‌خواهد رژیم بعث سقوط کند, حرفی نداریم, اما اگر بخواهد جلوی رسیدن کردها به حقوق و آزادیهایشان را سد کند, مشکلی بزرگ خواهد بود.
آمریکا درصدد خارج ساختن حاکمیت مخالفان سوریه از زیر کنترل ترکیه است
مسئله دیگری که ترکیه در سرکانی به آن اهمیت داد این بود که «نشست مخالفان سوریه» نه در استانبول بلکه در دوحه قطر برگزار شد. دیگر استانبول مرکز نخواهد بود. آمریکا و قدرت‌های دیگر منطقه تلاش‌می‌کنند که اداره مخالفان سوری را از زیر حاکمیت ترکیه خارج سازند. به همین خاطر ترکیه هم با نشست دوحه مخالفت کرد. در آن نشست جای نگرفت و عکس‌العمل علیه آن نشان داد. معلوم است که برنامه‌هایی در این زمینه در دست اقدام دارد. آنچه ترکیه به آن فکر می‌کند, نیروهای مخالفان نیستند, بلکه هژمونی و منافع خودش است.
بطور کامل به پیمان هولیر عمل نشد
در چنین وضعیتی کردها باید از چه موضعی برخوردار باشند؟ وظایف عرصه سیاسی کردها چیست؟
قبل از هرچیز خلق‌مان در غرب کردستان باید بخوبی بدانند که یک فرصت تاریخی برای کردها فراهم شده. باید در چارچوب یک سوریه دموکراتیک یک کردستان خودمدیر جای گیرد. برای رسیدن به این هدف, تنها راه اتحاد ملی کردها است. نباید بازهم به دام دیگران و دشمنان بیافتند و فریب بخورند. باید آزادی کردستان در اولویت تمامی مسایل قرار گیرد. شرایط در غرب کردستان برای آزادی خلق‌کرد مهیاست, اما برای فراهم‌ساختن زمینه‌آن باید اتحاد دموکراتیک ملی تحقق یابد. در این زمینه در ماه ژولای در شهر هولیر گام‌هایی برداشته شد. با تشویق‌ها و پیشنهاد ما سیاستمداران غرب کردستان در شهر هولیر گردهم امدند و پیمانی را به امضا رساندند که آقای مسعودبارزانی رئیس اقلیم کردستان هم در آن حضور داشت. اتحادی به میان آمد. ما با تمام وجود اثبات کردیم که از این پیمان حمایت می‌کنیم و از آن روز سیاستی مطابق آن را دنبال می‌کنیم, اما در برخی‌ها به این پیمان عمل نکردند.
برخی احزاب به منظور تحقق اتحاد در شورای عالی کرد جای نگرفته‌اند
چرا؟
برخی احزاب کردی در راستای تحقق اتحاد در شورای عالی کرد جای نگرفته‌اند, بلکه تنها برای کسب قدرت بوده. بجای منافع ملی‌کردها به منافع سازمانی و شخصی خود می‌اندیشند. مهم این است که بنا به ادعاهای‌شان نتوانستند اتحادی به وجود آورند. از طرفی زیر سایه «شورای عالی کرد» ادعای اتحاد داشتند و از طرف دیگر هر یک از این احزاب بطور مستقل روابطی با خارج و دیگران برقرار می‌ساخت که با سیاست‌های شورا در تضاد بود. یکی از دلایل اساسی تضعیف اتحاد کردها هم همین روابط نادرست خارج از چارچوب شورا بود. در روابط خارجی خود شکست خوردند. بویژه برخی از احزاب عضو شورای عالی کرد رابطی با ترکیه برقرار ساختند که موجب تضعیف اتحاد ملی کردها و شورا شد. لذا شورا هم نمی توانست تصمیمات خود را عملی کند. مثلا یکی از تصمیمات شورا این بود که نیازی نیست ارتش آزاد وارد کردستان شود, نباید کردها به یکی از طرف‌های جنگ سوریه مبدل شوند و مبارزاتش را از طرق سیاسی پیشبرد دهد. این درست است که کردها بخشی از انقلاب سوریه هستند, اما نباید در مبارزات مسلحانه و جنگ جاری شرکت کنند. لذا برخی از احزاب کردی عضو اتحاد شکل‌گرفته, به هرکاری دست می‌زنند تا ارتش آزاد وارد کردستان شود. بطور خلاصه این مواضع انشعاب‌طلبی هنوز هم ادامه دارد.
این احزاب موجب شدند که اتحاد ملی یا شکل نگیرد و یا تضعیف گردد. یکی دیگر از دلایل این بود که بصورت عملی هر بخشی در فعالیت‌های مدیریتی و اداره مسایل جای نگرفته بود, درحالی که می‌توانستند فعالانه در اداره مسایل سهیم شوند. می‌توان آشکارا گفت که در این زمینه حزب پ.ی.د و احزاب دیگر مواضع و عملکردهایی تنگ‌نظرانه و اشتباه داشتند. از طرفی اتحادی نسبی صورت گرفت ولی از طرف دیگر مدیریتی مشترک در کارها صورت نگرفت. باید نواقص در این زمینه برطرف گردند.
باید هر دو طرف یعنی جنبش جامعه دموکراتیک کردستان و شورای میهنی کرد سوریه باید نواقص خود را چاره‌یابی کنند و میان خود نوعی اعتماد متقابل ایجاد کنند. در این زمینه ما برای هر کمکی آماده‌ایم. ما پیشتر هم گفته‌ایم که میان احزاب تفاوت و تبعیض قایل نمی‌شویم. به همان اندازه که روابطی دوستانه با حزب پ.ی.د داریم می‌خواهیم با احزاب و سازمان‌های دیگر هم داشته باشی. دولت ترکیه مدام ادعا می‌کند که پ.ک.ک و پ.ی.د یکی هستند, این یک ادعای سیاسی است. آنچه برای ما مهم است, حمایت از یک حزب نیست بلکه پیروزی ملت‌کرد است.
فراخوان برای ارتش آزاد سوریه
هم‌اکنون در منطقه حلب و مرزهای با ترکیه نیروهای رژیم سوری حضور ندارند. هم‌اکنون تنها در مرزهای قامشلو نیروهای رژیم اسد حضور دارند. در کوبانی هم حضور ندارند. کردها هیچ مسئله‌و مشکلی با اعراب و ارتش آزاد سوریه ندارند. اما دولت ترکیه بطور عامدانه بدنبال دخالت دادن ارتش آزاد در کردستان و ایجاد آشوب است. خطاب به مقامات ارتش آزاد می‌گویم که به توطئه‌های ترکیه توجه نکنید. آن کشور با همان ذهنیت قدرت‌طلبی عثمانی‌ها می‌خواهد سوریه را به یکی از ایالات خود مبدل کند. اجازه تحقق چنین سیاستی را نداهید. به ابزاری برای سیاست «دشمنی ترکیه با کردها» مبدل نشوید. کردها در سوریه بیشترین ستم‌ها را متحمل شده‌اند ولی هم‌اکنون جزیی از انقلاب و مبارزات آن کشور هستند. ترکیه می‌خواهد میان شما و کردها جنگی براه بیاندازد. شما را به خود وابسته می‌سازد. باید برادری با کردها را بر رابطه با ترکیه ترجیح دهید.
کارایلان در خاتمه از ملت کرد در غرب کردستان خواست که بخاطر تهدیدات دولت ترکیه واهمه نداشته‌باشند و روستاها و شهرها راترک نگویند. وی افزود باید برای نقش برآب ساختن این تهدیدات ترکیه به مبارزه و اتحاد دست زنند و مسلما در این صورت کردها به پیروزی و آزادی خواهند رسید.
مراد کارایلان در مصاحبه با خبرگزاری فرات تحولات اخیر در غرب کردستان و خاورمیانه را مورد تحلیل قرارداد. کارایلان جزئیاتی مهم در خصوص استقرار ارتش آزاد در شهر سرکانی غرب کردستان با حمایت ترکیه, بر زبان راند. کارایلان گفت که برای اشغال شهر سرکانی 2 میلیون دلار اختصاص داده شده. وی بشدت به دولت ترکیه هشدار داد.
می‌خواهد جنوب کردستان را از طریق روابط اقتصادی و سیاسی تحت کنترل خود درآورد
درحالی که در شمال کردستان چنین مرحله‌ای حساس و مهم به میان آمده, یکی دیگر از بخش‌های کردستان که بسیار حیاتی است, غرب کردستان می‌باشد. تنش‌های موجود در حلب و عفرین هم به شهر سرکانی سرایت کرد. اخیرا دولت ترکیه در مرز با شهر کوبانی تانک‌های جنگی را مستقر ساخته و روستاها را از سکنه خالی کرده‌اند. چرا دولت ترکیه بدنبال دخالت نظامی در غرب کردستان و سوریه است؟ نظر شما در این مورد چیست؟
قبل از هرچیز باید بگویم که منطقه خاورمیانه در مرحله‌ای بحرانی و حساس قرار گرفته. این مرحله ادامه می یابد و کردها هم می‌خواهند از جایگاهی سیاسی برخوردار شوند. هم‌اکنون می‌خواهند حقوق کردها را انکار کنند. کردها دارای یک هویت و جایگاه سیاسی هستند, اما دولت ترکیه در این فکر است که از چه راهی جلوی پیشرفت ملت کرد را بگیرد. اگر غرب کردستان آزاد شود, ترکیه هم در تنگنا قرا گرفته و مجبور می‌گردد که حقوق و آزادی‌های ملت‌کرد در شمال کردستان را به رسمیت بشناسد. لذا هم‌اکنون برای اینکه از آزادی کردها در سوریه ممانعت به عمل آورد, به هر اقدامی دست می‌زند.
داوود‌اوغلو به احزاب کرد چه گفته؟
ترکیه برای این مهم مخالفان سوریه را به استانبول برد و سعی کرد که از طریق آن به اهداف خود برسد. به مخالفان سوری فشار آورد که حقوق کردها را به رسمیت نشناسند و نگذارند که کردها جایگاهی سیاسی بیابند. اما کردها با اراده خود سیستم مدیریتی و اداری خاص خود را در شهرها عملی ساختند. دولت آ.ک.پ برای ممانعت ای این مهم هم ادعا کرد که «در غرب کردستان پ.ک.ک حضور دارد و پ.ی.د بخشی از پ.ک.ک است». پس از شکست این اقدامشان, گفتند «ما مخالف به میان آمدن سیستمی تحت کنترل حزب پ.ی.د هستیم». ما بخوبی می‌دانیم که سازمان استخبارات ملی ترکیه, میت, و وزارت خارجه آن کشور تلاش‌های زیادی بخرج داده و پول زیادی برای آن کار اختصاص داده‌اند. چرا با حزب پ.ی.د اینهمه دشمنی می‌ورزند؟ آیا این حزب دارای فعالیت‌های سیاسی و نظامی در ترکیه هست؟ خیر. پ.ی.د یک حزب سیاسی است که توسط کردها غرب کردستان تأسیس شده. در دوران اقتدار اسد ممنوع بود. اعضای آن زندانی و حتی کشته می‌شدند. با آغاز انقلاب در سوریه دینامیسمی عظیم به دست آورد و به حزبی مبدل شد که نمایندگی خلق‌کرد را برعهده بگیرد. هیچ معنی‌‌ای ندارد که ترکیه به پ.ی.د بگوید که تو یا با من یا دشمن من. تمامی تلاش ترکیه این است که از چه‌راهی میان ارتش آزاد و حزب پ.ی.د جنگی شعله‌ور سازد. لذا در شهرهای حلب و عفرین به چنین اقداماتی دست زدند. کردهای مزدور خود را به خدمت گرفتند. با این کار خواستند میان کردها جنگی داخلی به میان آورند. حتی به نام ارتش آزاد سوریه هم دست به حملاتی زدند. ترکیه با اینکار می‌خواهد خلق‌ما به حقوق فرهنگی, هویتی, سیاسی و غیره دست نیابد. خلاصه کردها میان خود اتحادی به وجود آوردند, اما وزارت خارجه ترکیه مدام به هولیر می‌رفت و می‌گفت چنین اتحادی نادرست و غیرقابل‌قبول است. احمد داوداوغلو به احزاب کردی دیگر گفته:«باید به سیاه‌نمایی پ.ی.د دست بزنید و ما هم نه استقلال‌طلبی بلکه از حقوق فدرالیستی شما حمایت خواهیم کرد». این یک دروغ بزرگ است.
اگر حزب پ.ی.د را از قلم بیاندازند, جنگی داخلی روی خواهد داد
آنها بخوبی می‌دانند که بزرگترین حزب کردی در غرب کردستان, که پ.ی.د است و از پایگاهی عظیم مردمی برخوردار شود, را کنار بزنند. اگر چنین امری صورت گیرد آنگاه جنگی داخلی روی خواهد داد. هدف ترکها این نیست که حق فدرالیستی به کردها اعطا کنند, بلکه هدف آنها جلوگیری از پیشرفت و نهایتا نابودی کردها است. ترکیه می‌خواهد میان کردها و کردها و یا کردها و اعراب جنگی به راه بیاندازد تا به اهداف شوم خود برسد.
ما با موجودیت ارتش آزاد مخالف نیستیم
نبردهایی که در شهر سرکانی روی داد نمونه بارز آن است. قبل از هرچیز باید بگویم که ما با نیروها و انسان‌هایی که برای آزادی مبارزه می‌کنند, مخالف نیستیم. «واحدهای مدافع کردها» که به دست خود مردم تأسیس شده, ارتش آزاد کردها است. ملت‌کرد هم جزیی از انقلاب سوریه است. لذا ما با ارتش آزاد سوریه مخالفت و ضدیتی نداریم. اما دهها گروه مسلح وجود دارند که به نام ارتش آزاد سوری فعالیت می‌کنند و حزب حاکم ترکیه با تمامی احزاب اسلامی از جمله القاعده سازش کرده و از وجود برخی نیروهای مسلح دیگر با دادن پول بعنوان پاراملیتر استفاده می‌کند. مثلا آن گروه مسلحی که به شهر عفرین و عزاز حمله‌برد از جمله این گروه‌های مسلح است. حتی ارتش آزاد هم آن گروه را جزو خود نمی‌داند. این گروه‌ها از ترکیه وارد سرکانی شدند و از خطوط مرزی سرکانی و ترکیه هم بعنوان یک جبهه جنگ استفاده می‌کنند. تنها هدف ترکیه این نیست که به سوریه و انقلاب آن کمک کند, بلکه در حقیقت تنها هدف آن کشور این است که از رسیدن کردها به‌آزادی جلوگیری نماید.
برای ایجاد جنگ در سرکانی 2 میلیون دلار پول اختصاص داده‌اند
من بطور موثق مطلع هستم که ترکیه برای ایجاد آشوب در شهر سرکانی 2 میلیون دلار اختصاص داده است. کاملا هم آشکار است. می‌خواهد به هر قیمتی شده در مناطق کردنشین آشوب و جنگ به پا کند. اینکه به سوریه کمک م‌کند و می‌خواهد رژیم بعث سقوط کند, حرفی نداریم, اما اگر بخواهد جلوی رسیدن کردها به حقوق و آزادیهایشان را سد کند, مشکلی بزرگ خواهد بود.
آمریکا درصدد خارج ساختن حاکمیت مخالفان سوریه از زیر کنترل ترکیه است
مسئله دیگری که ترکیه در سرکانی به آن اهمیت داد این بود که «نشست مخالفان سوریه» نه در استانبول بلکه در دوحه قطر برگزار شد. دیگر استانبول مرکز نخواهد بود. آمریکا و قدرت‌های دیگر منطقه تلاش‌می‌کنند که اداره مخالفان سوری را از زیر حاکمیت ترکیه خارج سازند. به همین خاطر ترکیه هم با نشست دوحه مخالفت کرد. در آن نشست جای نگرفت و عکس‌العمل علیه آن نشان داد. معلوم است که برنامه‌هایی در این زمینه در دست اقدام دارد. آنچه ترکیه به آن فکر می‌کند, نیروهای مخالفان نیستند, بلکه هژمونی و منافع خودش است.
بطور کامل به پیمان هولیر عمل نشد
در چنین وضعیتی کردها باید از چه موضعی برخوردار باشند؟ وظایف عرصه سیاسی کردها چیست؟
قبل از هرچیز خلق‌مان در غرب کردستان باید بخوبی بدانند که یک فرصت تاریخی برای کردها فراهم شده. باید در چارچوب یک سوریه دموکراتیک یک کردستان خودمدیر جای گیرد. برای رسیدن به این هدف, تنها راه اتحاد ملی کردها است. نباید بازهم به دام دیگران و دشمنان بیافتند و فریب بخورند. باید آزادی کردستان در اولویت تمامی مسایل قرار گیرد. شرایط در غرب کردستان برای آزادی خلق‌کرد مهیاست, اما برای فراهم‌ساختن زمینه‌آن باید اتحاد دموکراتیک ملی تحقق یابد. در این زمینه در ماه ژولای در شهر هولیر گام‌هایی برداشته شد. با تشویق‌ها و پیشنهاد ما سیاستمداران غرب کردستان در شهر هولیر گردهم امدند و پیمانی را به امضا رساندند که آقای مسعودبارزانی رئیس اقلیم کردستان هم در آن حضور داشت. اتحادی به میان آمد. ما با تمام وجود اثبات کردیم که از این پیمان حمایت می‌کنیم و از آن روز سیاستی مطابق آن را دنبال می‌کنیم, اما در برخی‌ها به این پیمان عمل نکردند.
برخی احزاب به منظور تحقق اتحاد در شورای عالی کرد جای نگرفته‌اند
چرا؟
برخی احزاب کردی در راستای تحقق اتحاد در شورای عالی کرد جای نگرفته‌اند, بلکه تنها برای کسب قدرت بوده. بجای منافع ملی‌کردها به منافع سازمانی و شخصی خود می‌اندیشند. مهم این است که بنا به ادعاهای‌شان نتوانستند اتحادی به وجود آورند. از طرفی زیر سایه «شورای عالی کرد» ادعای اتحاد داشتند و از طرف دیگر هر یک از این احزاب بطور مستقل روابطی با خارج و دیگران برقرار می‌ساخت که با سیاست‌های شورا در تضاد بود. یکی از دلایل اساسی تضعیف اتحاد کردها هم همین روابط نادرست خارج از چارچوب شورا بود. در روابط خارجی خود شکست خوردند. بویژه برخی از احزاب عضو شورای عالی کرد رابطی با ترکیه برقرار ساختند که موجب تضعیف اتحاد ملی کردها و شورا شد. لذا شورا هم نمی توانست تصمیمات خود را عملی کند. مثلا یکی از تصمیمات شورا این بود که نیازی نیست ارتش آزاد وارد کردستان شود, نباید کردها به یکی از طرف‌های جنگ سوریه مبدل شوند و مبارزاتش را از طرق سیاسی پیشبرد دهد. این درست است که کردها بخشی از انقلاب سوریه هستند, اما نباید در مبارزات مسلحانه و جنگ جاری شرکت کنند. لذا برخی از احزاب کردی عضو اتحاد شکل‌گرفته, به هرکاری دست می‌زنند تا ارتش آزاد وارد کردستان شود. بطور خلاصه این مواضع انشعاب‌طلبی هنوز هم ادامه دارد.
این احزاب موجب شدند که اتحاد ملی یا شکل نگیرد و یا تضعیف گردد. یکی دیگر از دلایل این بود که بصورت عملی هر بخشی در فعالیت‌های مدیریتی و اداره مسایل جای نگرفته بود, درحالی که می‌توانستند فعالانه در اداره مسایل سهیم شوند. می‌توان آشکارا گفت که در این زمینه حزب پ.ی.د و احزاب دیگر مواضع و عملکردهایی تنگ‌نظرانه و اشتباه داشتند. از طرفی اتحادی نسبی صورت گرفت ولی از طرف دیگر مدیریتی مشترک در کارها صورت نگرفت. باید نواقص در این زمینه برطرف گردند.
باید هر دو طرف یعنی جنبش جامعه دموکراتیک کردستان و شورای میهنی کرد سوریه باید نواقص خود را چاره‌یابی کنند و میان خود نوعی اعتماد متقابل ایجاد کنند. در این زمینه ما برای هر کمکی آماده‌ایم. ما پیشتر هم گفته‌ایم که میان احزاب تفاوت و تبعیض قایل نمی‌شویم. به همان اندازه که روابطی دوستانه با حزب پ.ی.د داریم می‌خواهیم با احزاب و سازمان‌های دیگر هم داشته باشی. دولت ترکیه مدام ادعا می‌کند که پ.ک.ک و پ.ی.د یکی هستند, این یک ادعای سیاسی است. آنچه برای ما مهم است, حمایت از یک حزب نیست بلکه پیروزی ملت‌کرد است.
فراخوان برای ارتش آزاد سوریه
هم‌اکنون در منطقه حلب و مرزهای با ترکیه نیروهای رژیم سوری حضور ندارند. هم‌اکنون تنها در مرزهای قامشلو نیروهای رژیم اسد حضور دارند. در کوبانی هم حضور ندارند. کردها هیچ مسئله‌و مشکلی با اعراب و ارتش آزاد سوریه ندارند. اما دولت ترکیه بطور عامدانه بدنبال دخالت دادن ارتش آزاد در کردستان و ایجاد آشوب است. خطاب به مقامات ارتش آزاد می‌گویم که به توطئه‌های ترکیه توجه نکنید. آن کشور با همان ذهنیت قدرت‌طلبی عثمانی‌ها می‌خواهد سوریه را به یکی از ایالات خود مبدل کند. اجازه تحقق چنین سیاستی را نداهید. به ابزاری برای سیاست «دشمنی ترکیه با کردها» مبدل نشوید. کردها در سوریه بیشترین ستم‌ها را متحمل شده‌اند ولی هم‌اکنون جزیی از انقلاب و مبارزات آن کشور هستند. ترکیه می‌خواهد میان شما و کردها جنگی براه بیاندازد. شما را به خود وابسته می‌سازد. باید برادری با کردها را بر رابطه با ترکیه ترجیح دهید.
کارایلان در خاتمه از ملت کرد در غرب کردستان خواست که بخاطر تهدیدات دولت ترکیه واهمه نداشته‌باشند و روستاها و شهرها راترک نگویند. وی افزود باید برای نقش برآب ساختن این تهدیدات ترکیه به مبارزه و اتحاد دست زنند و مسلما در این صورت کردها به پیروزی و آزادی خواهند رسید.
