کمیته فرهنگ و هنر کَوانا زرین با صدور بیانیه‌ای، هنرمند و گریلا هوزان مزگین (غربت آیدین) را که در ۱۱ می ۱۹۹۲ در تَتوان به شهادت رسید، گرامی داشت.

متن بیانیه به شرح زیر است:

«یادآوری، موضعی آگاهانه است و در ذات خود نشان می‌دهد که چگونه خمیری در مسیرهای تاریخی ورزیده شده است. یادآوری شهدا، ارزشمندترین، مقدس‌ترین و معنادارترین خمیری است که ما را تا به امروز رسانده و آن قدرت را دارند که ما را به آینده‌ای پر از امید برسانند. از این رو، یاد هوزان مزگین، رفیق، شاعر، مبارز و زن قهرمان جنبش آزادی را در سی و سومین سالگرد شهادتش با احترام، عشق و علاقه‌ای بی‌پایان گرامی می‌داریم. در نماد شخصیت او که روز ۱۱ می به عنوان روز یاد تمام شهدای فرهنگ و هنر جنبش آزادی تعریف و معنا یافته است، با احترام، عشق و روحیه‌ای والا گرامی می‌داریم، در برابر یادشان ادای احترام می‌کنیم و بعنوان رفقای‌شان، قول خود را برای اهدافشان که زندگی شرافتمندانه است، همواره بر زبان می‌آوریم.

دورانی که هوزان مزگین مبارزه بی‌نظیر خود را به راه انداخت، هم از نظر زمان و هم از نظر جغرافیا در میان دردی بسیار سخت بود. در سال ۱۹۶۲ در روستای بلِدَر در الح متولد شد. خانواده نام غربت را بر او نهادند. غربت که تمام غربت خانواده بر او نهاده شده بود، همزمان درد جامعه‌ای بسته، درد زنان فرودست و دردهای بسیار دیگری را در هم آمیخته و زندگی کرد. جستجویی که غربت در پی آن بود، گویی به حکم سرنوشت، دیداری با شهید مظلوم داشت. این دیدار جامه‌ی نام غربت را تغییر داد و با انتخاب خود، معنایی را که می‌خواست در شخصیت خود تحقق بخشد، نام خود را مزگین گذاشت. و او اولین زنی بود که از منطقه خود به صفوف مبارزه پیوست. در اردوگاه بقاع نکته به نکته از آموزش خود را تا مغز استخوانش پذیرفت. در کنگره سوم شرکت کرد و در نتیجه کنگره، سازماندهی او با شهید هوزان سَفکان برای سازماندهی فعالیت‌های هنری به اروپا صورت گرفت. اما در همان زمان، پیشاهنگی فعالیت‌های زنان را نیز بر عهده داشت و اولین کنفرانس اتحاد زنان میهن‌دوست کوردستان (ی‌ژوک) را برگزار کرد و سخنرانی افتتاحیه را انجام داد. در تاسیس گروه هنری Huner-Kom و زیرساخت‌های گروه بَرخودان با هوزان سفکان همکاری کرد. او زن اولین کارها و مواضع بود. آهنگ‌های او برای کوردستانی‌ها امید، نیرو و روحیه و برای دشمن بزرگترین خطر بود. «Lo hevalno» حسرت رفقا، «Gundîno hewar» فریاد رساترین بخش جامعه، با آهنگ «Newroz» احیای میدان‌های نوروز، با «Çemê Hêzil» درد از دست دادن رفقا در سراسر میهن طنین انداخت.

اما او در عین حال یک انقلابی بود و برای هر وظیفه انقلابی آماده بود. در منطقه مِردین به عنوان عضو فرماندهی منطقه و در منطقه خَرزا مسئولیت تمام منطقه را بر عهده گرفت. سرانجام، هنگامی که برای انجام وظیفه‌ای در تَتوان بود، با محاصره خانه‌ای که در آن می‌ماند، تا آخر جنگید و در نهایت با فداکاری آخرین پاسخ خود را به دشمن داد.

هوزان مزگین، شاعر جنگ و هنر و زندگی جامعه خود است. او زنی، انقلابی و هنرمندی جاودانه است. جنبش آزادی که از ابتدا توسط رهبر آپو هنرمندانه سروده شده است، بی‌وقفه‌ترین پیگیری آن توسط هوزان مزگین صورت گرفته است. او با عشق راستین به جامعه خود، وظیفه تاریخی خود را در قبال جامعه‌اش بدون تردید انجام داده است. در سی و سومین سالگرد شهادتش، ما به عنوان جنبش فرهنگ و هنر کَوانا زِرین و همچنین در قبال تمام هنرمندانی که رهروان راه هنر هستند، این وظیفه را دوباره یادآوری می‌کنیم تا در برابر امیدها، دردها و رنج‌های جامعه خود برخیزیم. زیرا هنرمندی، مسئولیت، موضع، انتخاب و غیرت است. ما این موضع، انتخاب و غیرت را با راهنمایی و رهبریت گرانبهای امرالی، بویژه در قله‌های کوه‌ها، در تمام عرصه‌های مبارزه و سرانجام در سد تشرین در بالاترین سطح، به سربلندترین و موفق‌ترین شکل دیده‌ایم. تمام شهدای فرهنگ و هنر ما امروز در شخصیت شهید مزگین این حقیقت را بر ما واجب می‌کنند.

در سی و سومین سالگرد شهادت هوزان و رفیق مزگین، بار دیگر یاد تمام شهدای هنرمند راه حقیقت و آزادی را گرامی می‌داریم و تحقق امیدها و خواسته‌های آنان را راهنمای خود قرار می‌دهیم. سرودن هنرمندانه آزادی و پیروزی، قول و وعده ماست.»