در 12 مارس 2004 در قامشلو از توابع غرب كردستان قتل‌عامي صورت گرفت. در يك مسابقه فوتبال گروهی شوونیست با احساسات ملي‌پرستانه عربی 29 كرد و در كل 52 نفر را به قتل رساندند. در اثنا و بعد از اين قتل‌عام هزاران انسان زخمي و بيش از 2 هزار كرد نيز بازداشت و به زندان‌های سوريه روانه شدند.

تمامي رژيم‌ها ملی‌پرست هستند

سالها‌ي 2003 ـ 2004 سالهایی بود که طی آن در خاورميانه توازن سیاسی بر هم خورد. امريكا و متفقينش به بهانه تهديد‌های شيميايي, كشور عراق را مورد اشغال قرار داد و در خلأی كه به وجود آمد منطقه فدرال كُرد شکل گرفت. هر چند كه دو حزب "ي.ن.ك و پ.د.ك" برخوردي جهت تاثيرگذاري بر كردهاي منطقه نيز نداشته باشند، تشكيل منطقه‌أي كردنشين تحت ضمانت قانوني، دولت‌هاي حاكم بر ديگر بخش‌هاي كردستان را بيشتر به درون سياست‌هايي ملي‌گرايانه و شونيستي انداخت. هنگامي كه اين وضعيت با تئوري‌هاي مداخله امريكا و اتحاديه اروپا به ديگر كشورهاي خاورميانه همچون عراق به هم درآمیخته می شود، می‌بینیم که رژيم سوريه را به سطح سياست‌ كردستيزانه تركيه رساند. 

سياست‌هاي مشترك با تركيه

قتل‌عام قامشلو نتيجه‌ صرف سياست رژيم سوريه به طور مستقل نمي‌باشد. حملات رژيم سوريه به خلق كرد با الگو گرفتن از دولت‌هاي ديگر گسترش يافت. پيش از قتل‌عام قامشلو از طرف رژيم سوريه, همپیمانی آدانا كه میان سوریه و دولت تركيه شکل گرفت، در اين قتل‌عام نقش مهمي ايفا نمود. با اين همپیمانی گسترده, سوریه در زمینه سياست‌هاي قتل‌عام‌گرايانه‌ای كه تركيه بر كردها اعمال مي‌داشت در داد وستد بود. در آن زمان بر اساس اين همپیمانی كردستيز روابط تركيه و سوريه تقويت شد. اين روابط تا سطح برگزاري جلسات نهاد وزراي مشترك هر دو دولت پيش رفت.

سياست سوريه مبني بر عرب كردن ملت غرب كردستان

طي جنگ‌هاي استقلال‌طلبانه‌ سوريه كردها در مقابل فرانسه در ميدان جنگ جاي گرفتند. روابط كرد ـ عرب در سال 1946 در جنگ استقلال‌طلبي گسترش يافت. كردهايي كه در  جنگ استقلال طلبي جاي گرفتند، بعد از پايان جنگ ناديده گرفته شدند. با رسيدن حزب بعث در سال 1963 به قدرت، سياست‌هاي انكارگرايانه آغاز شد. حزب بعث جهت نابودي كردها سياست‌هاي جديدي را در برگرفت. يكي از اينها سياست جمعيتي سال 1965 بود. 140 هزار نفر از كردها را تحت عنوان سياست جمعيتي از داشتن شناسنامه محروم کردند. ژنوسايد فرهنگي كه علیه كردها اعمال شد به عنوان "كمر عربي" شناخته مي‌شود که با تغيير دموگرافيك به اوج خود رسيد. دولت سوريه كه كردها را براي خود به مثابه‌ي تهديد ديده است كردهايي كه در صدها كيلومتری مرز با تركيه زندگي می‌کردند را به 50 كيلومتری مرز منتقل کرده و اعراب را در مناطق کردنشین اسکان داد. هزاران انسان كرد را بدين شكل به كوچ واداشتند. خاك واموال كردها را به اعراب واگذار كردند. با سياست‌هايي كه دولت در منطقه اعمال نمود كردها در جاهايي همچون شام و حلب به نيروي كار تبديل شدند. و بجاي آن عشايري از جمله، شرابي، بغارا، جوالي، و خمير را در مناطق غرب کردستان اسکان دادند. 

 قتل‌عام پيش‌تر طراحي شده بود

قتل‌عام 12 مارس 2004 در حین بازی تيم‌هاي فوتبال دير‌الزور و قامشلو انجام شد. اين مسابقه فوتبال سناريوي از قبل طراحي شده براي انجام قتل‌عام بود. اين قتل‌عام از طرف استاندار حسك و رژيم بعث ارگانيزه شده بود. در زد وخوردي كه در مسابقه فوتبال به وجود آمد استاندار "حسك" با مسلح نمودن عشایر وابسته به دولت بدانها اجازه استفاده از اسلحه داد و بر شدت قتل‌عام افزود. در استاديوم فوتبال 7 نفر جان خود را از دست دادند. پس از آن تبهكاران وابسته به دولت در خیابان‌ها سنگر گرفتند. در هر كوچه تبهكاران مسلح به شكار كردها گماشته شدند. و انسان‌هاي بسياري از طرف تبهكاران به قتل رسيدند. در قتل‌عام قامشلو جمعا 29 كرد،  4 عرب و 19 پليس در كل 52 نفر جان خود را از دست دادند و هزاران نفر زخمي شدند. نهادهاي دولتي به آتش كشيده شدند. اعراب فاشيست وابسته به رژيم دكان‌ و اموال كردها را به غارت بردند. در راهپيمايي‌هايي كه بعد از قتل‌عام گسترش يافت, نزديك به 2 هزار نفر بازداشت شدند. كردهاي سازمان يافته هم سرهلدان و مقاومت‌هايي را گسترش دادند. این قتل‌عام  به درگيري كرد ـ عرب منجر شد.

تظاهرات در تمامي شهرهاي كردنشين گسترش يافت

بعد از قتل‌عام قامشلو در شهرهای عفرين، حلب، كوبان و جزير تظاهرات گسترش يافت. "حزب پ.ي.د" پيشاهنگ اين تظاهرات بود. در مقابل تظاهرات گسترش يافته بشار اسد كه راه‌چاره‌ای برايش باقي نمانده بود بلافاصله از سفر خارج به سوريه بازگشت و با ديدار با "حسني مبارك" و ديگر رهبران عرب از آنها تقاضاي همكاري جهت متوقف كردن تظاهرات نمود. در نتيجه اين تظاهرات در غرب كردستان براي نخستين بار دولت سوريه با اعلان اينكه كردها نيز شهروند سوريه هستند موجوديت خلق كرد را پذيرفت و جهت آرام كردن اوضاع ديدارهايي با حزب پ.ی.د بعمل آورد.

كردها انقلاب را از 2004 آغاز كردند

در قتل‌عام قامشلو و بعد از آن , كردها با تظاهرات خود آشكارا بيان كردند كه رژيم سوريه بايد تغییر یابد. كردها خواستار دموكراتيزه شدن سوريه و احقاق حقوق دموكراتيك خود شدند. كردها كه از سال 2004 تا 2011 در ميان مبارزه‌أي مداوم بودند در 19 جولاي با آغاز از  شهر "كوباني"  مناطق خود را آزاد نمودند. هم‌اکنون غرب کردستان در وضعيتي است كه با تشکیل حکومت‌های كانتون‌ها, سيستم خاص خود را تأسیس کرده است.