روز ۱۷ شهریور ۹۷، سه زندانی سیاسی کورد با نامهای زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین پناهی در مکانی نامعلوم در استان تهران یا البرز اعدام شدند.

   این سه تن در محاکماتی نا عادلانه و روند قضایی مبهم علی رغم اعتراضات گسترده ی داخلی وجهانی اعدام شدند و بر خلاف قانون پیکر آنها به خانواده هایشان تحویل داده نشد.

   همچنین خانواده ی آنها تهدید شده بودند که حق هیچ اعتراض و خبررسانی را در این زمینه ندارند.

   پس از گذشت یک سال از اعدام این سه تن گروهی از زندانیان زندان رجایی شهر کرج طی نامه ای سرگشاده آرزوی تسلی خاطر برای خانواده ی آنها کرده و به رسوایی اخیر رژیم در گفتن اعترافات اجباری از زندانیان اشاره کرده و بر ناعادلانه بودن اعدام این سه تن تاکید کرده اند.

متن نامه به شرح زیر میباشد:

   “شهریور ۹۸ اولین سالگرد شهادت عزیزانمان زانیار و لقمان مرادی و همچنین شهادت رامین حسین پناهی را گرامی می‌داریم، اگر چه بعد از یکسال هنوز فقدان آنها را باور نکرده‌ایم و امواج روحیه و سرزندگی این شیران هنوز در زندان گوهردشت کرج و البته سراسر کردستان و ایران گسترده است.

​​​​​​​   ضمن همدلی و آرزوی تسلی خاطر به خانواده‌های محترم این سربه داران سرافراز، جوشش خون‌های آنها را در رسوا کردن عاملان این جنایت‌ها بوضوح می‌بینیم. بوضوح می‌بینیم که چگونه جوانان دیگری هم مظلومانه به جوخه‌های اعدام سپرده شده‌اند و این سابقه دیرینه دارد و اخیرا هم بار دیگر با رسوا شدن چگونگی گرفتن اعترافات زیر شکنجه و ساختن مستندهای جعلی همه این جنایتها برای همگان آشکار و هویدا شد.

​​​​​​​   خون‌های این جوانان رسوا کننده دستگاه‌های سراسر فاسد و جنایتکار اطلاعات و امنیت و قضات جیره‌خوار شد و قطعا از ریخته شدن خون جوانان و البته بی‌گناهانی دیگر ممانعت و جلوگیری خواهد کرد و از همین رو چنین فدیه و خون‌هایی برای همه ملت‌هایی که اراده برانداختن ستمگران را کرده‌اند، ناگزیر است و از همین رو مقدسند و جاودانه. روحشان شاد و یادشان گرامی باد.

​​​​​​​   زندان گوهر دشت کرج/ شهریورماه ۹۸”

اسامی امضا کنندگان:

آرش صادقی/ حسن صادقی/ ابراهیم فیروزی / محمد بنازاده امیرخیزی / پیام شکیبا / سعید شیرزاد / سعید ماسوری / محمدعلی منصوری / مجید اسدی