محمد محمود (۶۶ ساله) اهل روستای براو در دِیرک است. در سال ۱۹۸۶، او از طریق همسایه خود با گروه کوچکی از «دانشجو ها» آشنا شد. محمد برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ در روستای قصردیب در جشن نوروز نام پ‌ک‌ک را شنید. محمد که با پ‌ک‌ک آشنا شد به کارهای دسته جمعی پیوست. او با مبارزان پ‌ک‌ک خانه به خانه می‌رفت و سهم زیادی در رساندن صدای پ‌ک‌ک در دیرک داشت.

محمد که در سال ۱۹۹۰ به فعالیت‌های فرهنگی و هنری پیوست، گفت: «پ‌ک‌ک حزب کارگران است. مشخص‌کننده‌ترین ویژگی که توجه من را به خود جلب کرد این بود که مردم فقیر و کارگران در اطراف پ‌ک‌ک جمع شدند. در دهه ۱۹۹۰، من به این کار پیوستم تا فرهنگ و هنر را به توده مردم برسانم، از یک سو برای خانواده‌ام تلاش کردم و از سوی دیگر برای حفاظت از فرهنگم به کارهای فرهنگی و هنری پیوستم».

نوروز با روحیه انقلابی جشن گرفته می‌شد

 محمد با بیان اینکه جشن نوروز در دیرک با عشق فراوان برگزار می‌شد، گفت: «جشن نوروز با روحیه انقلابی برگزار می‌شد، ما سه ماه برای نوروز تدارک می‌دیدیم و خود را آماده می‌کردیم. اکثر جشن‌ها در درک از طریق گروه‌های فرهنگی و هنری برگزار می‌شد. علی‌رغم فشارهای رژیم بعث، تدارکات برای نوروز انجام می‌شد. علیرغم دستگیری، شکنجه و مرگ نیز ما برای نوروز آماده می‌شدیم. همانطور که جشن نوروز با عشق فراوان برگزار می‌شد، تدارکات نیز با همین شور و شوق انجام می‌شد. ما هر روز ۲۴ کیلومتر را طی می‌کرديم و در تدارکات نوروز شرکت می‌نمودیم».

از پیک‌نیک تا مقاومت

 محمد با اشاره به اینکه رنگ جشن‌های نوروز با پ‌ک‌ک تغییر کرد، گفت: «پیش از این جشن نوروز برگزار می‌شد، اما عمدتا به عنوان پیک‌نیک برگزار می‌شد. با پ‌ک‌ک معنای تاریخی نوروز را فهمیدیم. شاهد آن نوروزی بودیم که از پیک‌نیک به مقاومت تبدیل شد. وقتی مردم به واقعیت نوروز پی بردند، با قدرت در آن شرکت کردند. بارها باران می‌بارید. جاده گل آلود بود، وسایل نقلیه نمی‌توانستند حرکت کنند، اما جمعیتی که به مراسم نوروز می‌آمدند، وسایل نقلیه خود را متوقف کرده و پای پیاده به سمت میدان نوروز حرکت می‌کردند.»