با تایید حکم اعدام پخشان عزیزی ویگر زندانیان سیاسی، موجی از اعتراضات و واکنشها در میان جامعه و سازمانها و تشکیلات سیاسی ایران شکل گرفت. هیئت هماهنگی نهادهای چپ و دموکراتیک، هیئت سیاسی-اجرایی حزب چپ ایران و تشکیلات دموکراتیک زنان ایران با صدور بیانیههایی جداگانه به این احکام واکنش نشان داده و آن را محکوم کردند.
تشکیلات دموکراتیک زنان ایران: نه به اعدام این ابزار اهریمنی سرکوب رژیم ولایی
تشکیلات دموکراتیک زنان ایران با صدور بیانیهای تحت عنوان «برای توقف و ابطال حکم اعدام پخشان عزیزی، وریشه مرادی و دیگر زندانیان سیاسی همصدا شویم»، ضمن اشاره به خطر احکام اعدام علیه پخشان عزیزی، بهروز احسانی و مهدی حسنی، اعلام کرد: «ماشین سرکوب و اعدام رژیم فقها برای حفظ پایههای لرزان حاکمیت ولایی و ناتوان از پاسخ به نیازهای مبرم و اقتصادی تودهها همچنان به اعدام و ریختن خون جوانان وطن ادامه میدهد.»
تشکیلات دموکراتیک زنان ایران این احکام را مبتنی بر اتهامات واهی دانست و افزود: «بطور نمونه بنا به گفته امیر رئیسیان وکیل پخشان عزیزی – فعال مدنی و مدد کار اجتماعی محبوس در اوین- به هیچ کدام از ایراداتی که در رابطه با پرونده پخشان عزیزی مطرح شده بود، از سوی دیوان عالی کشور پاسخی داده نشده است. چندی پیش نیز مجاهد کورکور زندانی محبوس در زندان شیبان اهواز، با حکم دادگاه انقلاب این شهرو پس از نقض حکم اولیه، برای دومین بار به اعدام محکوم گردید.»
در پایان این بیانیه آمده است: « تشکیلات دموکراتیک زنان ایران ضمن محکوم کردن اعدام- این مجازات غیر انسانی و ضد حقوق بشری – و در همصدایی با تودهها، با زنان و مردان شجاع زندانی سیاسی، با خانوادههای دادخواه و خانوادههای زندانیان سیاسی و نیز همصدا با همه نیروها و نهادهای صنفی و مدنی مترقی خواهان لغو مجازات اعدام است.»
هیئت هماهنگی نهادهای چپ و دموکراتیک: علیه زندان، شکنجه، کشتار و اعدام متحد و متشکل بپاخیزیم
هیئت هماهنگی نهادهای چپ و دموکراتیک نیز با صدور بیانیهای، حکم اعدام را به معنای سلب حق حیات انسان دانست و به احکام اعدام صادر شده برای ۵۴ زندانی سیاسی، از جمله وریشه مرادی، پخشان عزیزی، مجاهد کورکور، حاتم اُزدمیر و ... واکنش نشان داد.
این بیانیه افزود: «اعدام ریشه و گذشتههای دور و تاریک در زندگی و حیات انسانها را دارد، اما در شرایط کنونی، ایران یکی از کشورهای سیاهی است که ارقام اعدامش حتی صدای اعتراض بخشی از دولتها و نیز دم و دستگاههای مختلف جهانی وحقوق بشری را در آورده است. این ننگ انسانیت است که کماکان دولتهایی موجودند که از ابزار سرکوب، زندان، شکنجه، مجازات مرگ و اعدام استفاده میکنند.»
هیئت هماهنگی نهادهای چپ و دموکراتیک، مقابله پیگیرانه علیه حکم اعدام را وظیفه خود دانسته و اعلام کرد: « نهادهای چپ و دمکراتیک، همگان را فرامیخواند که برای مبارزه علیه دستگیری، زندان و اعدام، وسیعتر و فعالتر بپاخاسته، متحد و متشکل در مقابل طبقه حاکم در ایران بایستیم.»
هیئت سیاسی-اجرایی حزب چپ ایران: علیه ماشین کشتار و سرکوب متحد شویم
هیئت سیاسی-اجرایی حزب چپ ایران نیز با صدور بیانیهای، ضمن اشاره به جاپگاه نخست ایران در فهرست اجرای اعدام در سال ۲۰۲۴، از پخشان عزیزی، وریشه مرادی، بابک علی پور، پویا قبادی بیستونی، عباس ویس، عباس (مجاهد) کورکور، بهروز احسانی، به عنوان زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، نام برد.
این بیانیه اعلام کرد که جمهوری اسلامی سرکوب و کشتار را برای بقای خود حیاتی میداند و افزود: «محکومان به اعدام از جمله دو زن کرد پخشان عزیزی و وریشه مرادی، قربانیان سیستم قضایی این رژیماند. حکومتی که با سرکوب زنان، اقوام و ملیتها و دگراندیشان، میخواهد به حیات ننگینش ادامه دهد و نمیداند که این جنایتها، انگیزه مردم را برای به گور سپردن این سیستم فاسد و سرکوبگر، تقویت هم خواهد کرد. اگر تاکنون جمهوری اسلامی برای ایجاد ترس و وحشت در دل مبارزان دست به جنایت میزد، امروز خود حکومت و نیروی سرکوبش مرعوب مردماند و از ترس دست به جنایت میزنند.»
این بیانیه در ادامه ضمن ابراز انزجار نسبت به احکام اعدام وریشه مرادی و پخشان عزیزی و دیگر زندانیان محکوم به اعدام، نهادها و مجامع بینالمللی را به اقدام فراخواند و خواستار همبستگی شد.