آن گلوله‌ای که زندگی را بنیان نهاد
کارزار ۱۵ اوت، که با پیشگامی فرمانده‌ی افسانه‌ای (معصوم کورکماز) در سال ۱۹۸۴ آغاز شد، برای احیای خلقی که موجودیتش انکار می‌شد، کارزاری تاریخی بود.
زمانی که به گلوله فکر می‌کنیم، کشتن و پایان یافتن زندگی به فکر و خاطرمان خطور می‌کند، اما برای اولین بار در تاریخ کوردستان، حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) تعریف فشنگ را به زندگی تغییر داد، یعنی حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) گلوله‌ی کشنده را به تبدیل کرد به گلوله‌ی رستاخیز یک خلق، قطعا این تغییر و تحول برای حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) آسان نبود و طی چند مرحله صورت گرفت. این تحولات فقط در ظاهری فیزیکی نبود بلکه تحولات معنا بخشیدن و فکری بود.
“مهاجرت بزرگ به خارج از کشور”
پس از آن‌که فردی به نام “شاهین” در صفوف حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) خیانت نمود و اسم اعضای این حزب را برای دولت آشکار نمود، در زمان کودتای کنعان اورن در سال ۱۹۷۹ و آغاز ۱۹۸۰ در ترکیه، اعضا و مسئولین حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) در باکور کوردستان روبروی کشتن، دستگیری مواجه شدند، بنابراین در آن زمان حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) تصمیم می‌گیرد که رهبر کل حزب، عبدالله اوجالان و برخی از کادرهایش را برای حفاظت از حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) و تشکیلات حزب، به خارج از خاک باکور کوردستان و ترکیه انتقال دهد. جمیل بایک، ریاست مشترک شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) در کتاب تاریخی از آتش، آن مهاجرت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را “مهاجرت بزرگ به خارج از کشور” عنوان می‌کند.
همچنین در این رابطه جمیل بایک می‌گوید: “این تصمیمی تکنیکی بود، که رهبر از راه سوریه خود را به لبنان رساند، قطعا با این تصمیم یک گام به عقب بود، اما در عین حال دو گام رو به جلو برداشتیم”، منظور ریاست مشترک شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) این است، که رهبر خلق کورد مهاجرت به خارج از کشور را به فرصتی تبدیل کرد تا در لبنان و فلسطین فضا را برای تأسیس آکادمی‌های نظامی و فکری باز کنید و تدارکات را برای بازگشت به کشور آماده کند.
یعنی از این‌جا برای ما مشخص می‌شود که کارزار ۱۵ اوت فقط یک قیام خودجوش و الکی نیست، بلکه یک کارزار فکری، تشکل یافته و روشن‌فکری است و سپس مسلحانه، قبل از آن‌که فرمانده‌ی افسانه‌ای جنبش حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) دست به این کارزار بزند، تدارکات مهم و بزرگی، در ضمینه‌ی کادر سازی، اصلاح مفاهیم غلط، کارزار رسانه‌ای و روشن‌فکری خلق از طریق روزنامه‌ی سرخوبون و سازماندهی خلق صورت گرفت.
“اصلاح مفاهیم غلط”
پس از آن‌که حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) به لبنان مهاجرت نمود و در اردوگاه فلسطینی‌ها استقرار یافت، ترکیه سعی کرد از طریق نفوذ چند جاسوس به اردوگاه مغز کادرهای حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) را مشوش کند و آنان را به سوی اروپا تغییر جهت دهد و از انقلاب دست بردارند، اما در مقابل این، رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برای مقابله با مفاهیم غلط و هدایت کادرهای حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) به سمت انقلاب و بازگشت به کشور کارزاری روشن‌فکری راه اندازی کرد که حدود یک سال و نیم به طول انجامید تا اینکه رهبر آپو توانست مفاهیم غلط را اصلاح کند و کادرها را به سمت بازگشت به کشور و مبارزات انقلابی هدایت کند.
نقش روزنامه‌ی سرخوبون در کارزار ۱۵ اوت
قطعا رسانه یکی بخش‌هایی است که حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) از همان ابتدای تاسیس برای آن اهمیت زیادی قایل بوده است، به سبب اینکه کادرهای پیشگام حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) افرادی تحصیل کرده و دانشجو بودند، به این سبب در بخش نوشتن، تحقیق تلاش زیادی کردند و نتایج آن را در روزنامه‌ی سرخوبون برای خلق منتشر می‌کردند، هدف آن نیز روشن‌گری خلق و تشویق آن‌ها به انقلاب بود، روزنامه‌ی سرخوبون نقش مهمی در کارزار ۱۵ اوت داشت به ویژه از مدت‌ها قبل از طریق انتشارات و نوشته‌ها، خلق را به شرکت در انقلاب مسلحانه تشویق می‌کرد و محتوای جنگ مسلحانه را برای خلق تشریح می‌کرد از طریق این روزنامه، جوانان بیشتر با انقلاب آشنا شدند و به صفوف گریلا می‌پیوستند.
