شاخه جمعیت حقوق بشر (İHD) آمد و بستگان مفقودین در هفته ۷۵۸ در مقابل بنای یادبود زندگی پارک کوشیولو در منطقه رزان آمد، فعالیت "اجازه دهید گمشدگان پیدا شوند و عاملین محاکمه شوند" را ادامه دادند.

در این مراسم بنری که عکس مقتولان و مفقودین بر روی آن قرار گرفته بود، باز شد و عکس مفقودین در دست گرفته شد. علی احسان دمیرتاش، مدیر‌ حقوق بشر آمد، داستان حاجی احمد ار را با حاضران اشتراک گذاشت. وی در ۱۵ اوت ۱۹۹۵ دستگیر شد و دیگر خبری از او بدست نیامد.

دمیرتاش از دستگیری ار در ۱۵ اوت ۱۹۹۵ خبر داد و گفت: "حاجی احمد ار در آن زمان در روستای چله جولمرگ زندگی می‌کرد. در آن زمان سربازها، روستاییان را تهدید می‌کنند. سپس سربازان روستا را تصرف می‌کنند. عدنان پسر حاجی احمد برای تحویل گرفتن وسایل خود به روستای همسایه می‌رود. وقتی عدنان می‌رود صدای تیراندازی بین دو روستا شنیده می‌شود.در آن زمان دو برادر را دستگیر کرده و به پادگان روستای ایشیکلی می‌برند.

دمیرتاش گفت که پس از این حادثه، حاجی میراپ با شکنجه‌های شدید مواجه شد و به شرط خروج حاجی میراپ از روستا، آزاد شد. دمیرتاش گفت: "خانواده‌ی ار فکر می‌کردند حاجی احمد آزاد می‌شود، اما دیگر هیچ اطلاعاتی از او دریافت نمی‌کنند. خانواده ار تلاش زیادی می‌کنند، اما تلاش آن‌ها برای جستجو بی‌نتیجه می‌ماند. ۲۸ سال از آن زمان می‌گذرد، اما سرنوشت او هنوز مشخص نیست".

سپس برای حاجی احمد ار و همه مفقودین تحصنی انجام شد.