روزرین کمانگر، عضو کمیتەی دیپلماسی جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) گفت: “با وجود تمامی فشارها و خشونت‌های دولت ایران، انقلاب ‘ژن، ژیان، آزادی’ ادامه دارد و این انقلاب به اراده و نیروی جوهری خلق تکیه کرده است”.
روزرین کمانگر، عضو کمیتەی دیپلماسی جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) در گفتگو با خبرگزاری ژنها با اشاره بر جنبه‌های مختلف انقلاب ‘ژن ژیان ئازادی’ در روژهلات کوردستان و ایران، در طول یکسال گذشته، گفت: این خیزش به عنوان یک انقلاب نام برده شده و این انقلاب، انقلاب ‘ژن ژیان ئازادی’ نام گرفته است. یعنی یک دگرگونی ذهنیتی و فرهنگی درست شده که کل جامعه را در بر گرفته و مسببان و عاملین و پیشاهنگان این دگرگونی ذهنیتی و این انقلاب ذهنیتی، خود زنان هستند که در طول یک سال گذشته پیشاهنگ و پیشرو بودند.
کمانگر در خصوص هدف از انقلاب و دلایل شکل‌گیری انقلاب اظهار کرد: "در اوایل انقلاب در این مورد صحبت شد که چه چیزی باعث شد این انقلاب صورت بگیرد، درخواست از انقلاب بسیار مهم است چون در پی آن می‌توانیم راه‌یافته‌های صحیحی از انقلاب ارائه بدهیم. باید اشاره بکنیم که چون کل جامعه به این نتیجه رسیده بود که در پی آزادی زنان می‌توان از آزادی جامعه صحبت کرد، در طول این یک سال هم با توجه به این موضوع، هم خود زنان و هم جامعه، فعالیت داشتند و مبارزاتشان ادامه داشت. در طول یک سال گذشته، مسائل زنان نه تنها حل نشده بلکه وضعیت بسیار بغرنج‌تر شده، محدودیت‌ها بیشتر شد و حملات تهاجمی علیه زنان بیشتر شد".
مقابله حاکمیت با قشری که بله چشم قربان گو نیست و یک 'نه' قاطع بزرگ را گفت
روزرین کمانگر، ضمن تاکید بر فعالیت‌های دولت ایران علیه زنان و انقلاب 'ژن ژیان ئازادی'، اعلام کرد: "در طول ١١ ماه گذشته حاکمیت دیکتاتور در ایران از اقدام علیه زنان یک لحظه هم غافل نشد و از همان اوایل دانش‌آموزان را مورد حمله قرار داد، دانشگاه‌ها را محاصره کرد و از خیابان تا خانه، مدرسه تا دانشگاه، روستا تا شهر را به شیوه‌های مختلف مورد حمله قرار داد و دستگیری‌ها به اوج رسید".
وی افزود: ما از رسالت دانشگاه در طول ١١ ماه گذشته حرف می‌زنیم، رسالتی که در طول ۴۰ سال گذشته کمتر شاهد آن بودیم. دانشجویانی که در پی یافتن حقیقت به تمام معنا بودند، شاهد بودیم که چگونه مبارزه کردند و این یک طرف قضیه بود و دومین مورد، ما از جوانان صحبت کردیم و از مدارسی که باران مواد شیمیایی بر سرشان باریده شد و دختران ١٣ سال به بالایی که مورد حملات شیمیایی حاکمیت قرار گرفتند. این قشر بله چشم قربان گو نیست. قشری است که با حاکمیت چالش دارد و یک 'نه' قاطع بزرگ را گفت و پیشاهنگ مبارزات در ایران بود. یعنی تعریف خود ساخته‌ای که خاکمیت علیه زنان و جوانان ارائه داده بود با یک دیوار مانع با نام زنان و جوانان روبه‌رو شد و نشان دادند که خام نیستند و با یک انرژی کامل به سوی هدفشان گام برمی‌دارند. اینها تهدیدهای بزرگی برای حاکمیت محسوب می‌شد و حاکمیت برای مقابله با اون حمله به مدارس را آغاز کرد و وقتی به نتيجه نرسید، اعدام‌ها را گسترش داد تا ترس و خوف را در دل مردم بیاندازد و جامعه عقب‌نشینی کنند. ما دیدیم که جامعه از طناب دار هم نمی‌ترسید و حاکمیت از این ترفند استفاده می‌کرد تا مردم را بترساند و هم اینکه آن را به عاملی برای عقب‌نشینی آنها بدل کند اما در یک سال گذشته شاهد بودیم که مردم نه تنها نترسیدند بلکه برای اینکه مخالفت کنند و انتقام خودشان را از حاکمیت بگیرند، به خیابآنها آمدند.
او همچنین یادآوری کرد، آتش‌سوزی‌های گسترده در جنگل‌های زاگرس کوردستان را هدفمند و در نتیجه‌ی جنایات دولت ایران برای مقابله با انقلاب ‘ژن ژیان ئازادی’ دانسته و گفت: در یک سال گذشته، به غیر از جامعه شاهد بودیم که چقدر محیط زیست مورد هدف قرار گرفت و اینها اتفاقی و یا بدون هدف نیست. علی‌الخصوص کوردستان که تمام جنگل‌های زاگرس با آتش دست و پنجه نرم می‌کنند. حکومت به آنجا که مردم روحیه‌ی میهن دوستی دارند، حمله کرد.
"این انقلاب به اراده‌ی ذاتی و نیروی مردم تکیه کرده است"
این عضو جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار)، تحت فشار قرار دادن مادران دادخواه را ترس حاکمیت از انقلاب دانست و گفت: "وقتی حاکمیت از اعدام‌ها هم نتیجه نگرفت، مادران و خانواده‌های شهدا را بازداشت و تحت فشار قرار داد. یعنی زنان مسنی که بر سر مزار فرزندانشان گریه نمی‌کردند و می‌رقصیدند. این رقص نوعی مبارزه و دعوت به مبارزه و دعوت به ادامه‌ی فعالیت بود و خطاب به جامعه گفتند که من گریه نمی‌کنم و شما انتقام فرزند من را بگیرید. این بود که از ٧ سال تا ٧٠ سال جامعه آگاه شدند و یعنی این انقلاب به اراده‌ی ذاتی و نیروی مردم تکیه کرده است".
وی ایستادگی و مقاومت زنان را از دلایل مهم به وجود آمدن انقلاب ‘ژن ژیان ئازادی’ اعلام کرد و افزود: اینها (مبارزات و مقاومت زنان) یعنی این خیزش بوی انقلاب می‌دهد، هدفمند است، با امید همراه است که می‌خواهد آینده را بسازد و مسئله‌ی روشن و شفافی که اینها را روبه‌رو هم قرار داده، اتحاد مردم در کل شهرها و استآنها بود. اتحاد تنها مسئله و از مسائل بسیار مهمی است که می‌تواند یک حاکمیت را به عقب بکشاند. مردم با تمام تفاوتهای قومی و مذهبی در کنار هم قرار گرفتند و علی‌الخصوص زنان در تمام شهرها با همدیگر همصدا شدند و مبارزه کردند. زندان هم به محل مبارزه و مقاومت تبدیل شد. هرچقدر دستگیر می‌شدند، مقاومت بیشتری می‌کردند. حاکمیت هرچقدر بخواهد تمام ایران را به زندان تبدیل کند، زنان نشان دادند که در بدترین شرایط و در بدترین زندآنها، مبارزه می‌کنند.
او همچنین بر جنبه‌های منفی، موانع و سنگ اندازی‌های حاکمیت و 'برخی اپوزیسیون‌های خارج از ایران' تاکید و خاطر نشان کرد: مسئله، مسئله‌ی مقاومت زنان و پیش‌روی آنهاست. تمام تهاجمات حاکمیت جنبه‌های منفی این انقلاب است و در کنار آن برخی اپوزیسیون‌های خارج از ایران که می‌خواستند یک روند خاصی به این انقلاب ببخشند و می‌خواستند آن را از معنا و مفهوم واقعیش دور بکنند، آنها نیز با مانعی به نام خلق روبه‌رو شدند چون مردم در داخل شعار می‌دادند «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر». یعنی حکومت سلطنتی باشد یا آخوندی، هر دو جامعه‌ستیز هستند و اوپوزیسیون‌های خارج از ایران چون دردشان، درد مردم نبود، نتوانستند آن ائتلاف را پیش ببرند. هرچند اینها مثل سنگ بر راه مردم قرار داشت اما در نهایت مردم بودند که تصمیم گرفتند.
وی افزود: هرچند شاید مردم با اتحاد و همگرایی بیشتر و بهتر می‌توانستند به نتیجه برسند اما انقلاب همچنان ادامه دارد و جامعه به صورت پویا و با تغییر راهکارها در حال ادامه دادن است.
"یک صدا شدن در این مورد بسیار مهم است و ما اتحاد زنان را مبنا قرار داده‌ایم"
روزرین کمانگر، بر اتحاد زنان برای تداوم مبارزه تاکید کرد و گفت: در طول یک سال گذشته زمینه‌هایی برای فعالیت‌های مشترک فراهم شد و جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) هم در این راستا فعالیت‌هایی انجام داد و توانست با زنان مختلف ارتباط برقرار کند. یک صدا شدن در این مورد بسیار مهم است و ما اتحاد زنان را مبنا قرار دادیم. کمتر از یک ماه به سالگرد انقلاب مانده اما دستگیری‌های حاکمیت شروع شده به سبب اینکه حاکمیت از نیروی مردمی می‌ترسد و می‌خواهد آنها را دستگیر کند تا برای آن روزها کاری نکنند. در حالی که مردم فراخوان می‌دهند که نباید بگذاریم شعله‌های این انقلاب فروکش کند و مبارزات باید گسترش داشته باشد.
وی «صیانت از خون شهدا» را بسیار مهم دانسته و بر تلاش زنان برای رسیدن به مطالباتشان همواره تاکید کرد: صیانت از خون شهدا همچنان باید ادامه داشته باشد. زنان در طول این یک سال شاهد محدودیت‌های زیادی بودند و بیش از ٧٠ تا ٨٠ زن در تمام شهرهای ایران شهید شده‌اند چون حق خودشان را می‌خواستند و ما باید صدای آنها باشیم. یک عده چشمشان را از دست دادند یعنی حاکمیت به همه لحاظ جسمی و روحی به آنها هجوم برد. بنابراین باید سازمان یافته‌تر عمل بکنیم و مورد مهم دیگر، اتحاد زنان است. مادران شهیدان همچنان پیشاهنگ هستند. زنان برای اهدافشان مبارزه کرده‌اند اما حاکمیت کاری انجام نداده است و زنان باید خودشان تلاش کنند تا به هدفشان برسند و این مبارزه بسیار مهم است. در نتیجه، اتحاد بیشتر، سازماندهی بیشتر و به صورت هدفمند عمل کردن راه مهم و اساسی است.
"انقلاب ‘ژن ژیان ئازادی’ بر کسی پوشیده نبود"
این عضو جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار)، با اشاره به اهمیت و گسترش انقلاب ‘ژن ژیان ئازادی’ در سطح جهان، خاطرنشان کرد: در طول یکسال گذشته در سطح غرب، خاورمیانه و به خصوص ایران، فعالیت‌های زیادی صورت گرفت. انقلاب ‘ژن ژیان ئازادی’ بر کسی پوشیده نبود و به همه‌ی زنان در جهان نشان داد که زنان در ایران دارند آگاهانه عمل می‌کنند و این به یک دلگرمی برای زنان تبدیل شد. جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) هم سازمانی است که از دل همین جامعه بیرون آمده و فعالیت‌های آن به زنان شرق کوردستان و ایران مربوط می‌شود. در طول این یک سال هم در نشست‌ها و محافل گوناگون فعالیت‌هایی صورت گرفت تا صدای زنان ایران باشیم و برای اینکه بتوانیم سخنانمان از آموزش، اتحاد و... را عملی بکنیم، گام‌هایی برداشته شد.
وی افزود: به یمن انقلاب «ژن ژیان ئازادی»، زمینه‌ی شناخت زن‌های مختلف از کشورهای مختلف، هم در سطح خاورميانه و هم اروپا صورت گرفت. به مناسبت سالگرد انقلاب فعالیت‌های بسیاری در اروپا صورت گرفته است؛ به صورت کنفرانس، راهپیمایی و... که به منظور انجام رسالت ما به عنوان زن در خارج از ایران است. در سطح خاورمیانه نیز ما با زنان کشورهای مختلف عربی و افغانستان نیز ارتباط داشته‌ایم.
کل فعالیت‌های جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) در داخل ایران و خارج از آن به این منظور بود که ما زن هستیم و باید به صدای یکدیگر بدل بشویم و تفاوتهای ملی و مذهبی نمی‌تواند مانع فعالیت ما شود. در این خصوص ما با زنان عرب، بلوچ و... نیز ارتباط داشته‌ایم چون در مقابل خواست و مطالبات خلق خود را مسئول می‌دانیم و بعد از این نیز گسترش خواهد يافت.
او بر فعالیت جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار)در رابطه با مبارزات زنان تاکید کرد و گفت: از طریق تریبون شما هم باید بگویم، همه‌ی زنانی که دلشان برای آزادی می‌تپد، مبارزه می‌کنند و به آزادی اعتقاد دارند و برای آن جان می‌بخشند، ما در کنارشان هستیم و آغوش جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) به روی آنها باز است کمااینکه جمعیت زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) در اروپا و در گروه‌های مختلف هم حضور دارد و در حال فعالیت است.
