هر گوشه‌ای از سرزمینمان با خون شهیدی رنگین و هر روزی از سال، با نام شهیدی مزین شده‌ است. به درازای تاریخ خلقمان، بوده‌اند، هستند و خواهند بود بزرگوارانی که با بذل و بخشش حیات و خون خویش، به ثبت‌ رسانده و می‌رسانند در جریده‌ی عالم، حکایت حقیقت و عشق و حیات آزاد را. شهادت، بیانگر شرافتمندانه زیستن است و هر شهیدی بهانه‌ و دلیلی بر بیداری وجدان‌های خفته و آگاهانه زیستن می‌باشد. شهدا پیامی دارند مبنی بر اینکه: «هر زندگی‌ای را شایستگی زیستن نیست». آن‌ها چگونه زیستن را به ما می‌آموزند که با اراده‌ی خویش زندگی کرده و تسلیم نشویم؛ زیرا فرهنگ شهادت، فرهنگ مقاومت و ماندگاری است. جامعه‌ای که در آن فرهنگ مبارزه، پایداری و شهادت نهادینه شده باشد، شهدا و راهشان را بشناسد و با پندار، گفتار و کردار، یاد و خاطره‌ی آن‌ها را گرامی بدارد، قطع‌یقین به آزادی خواهد رسید.

شهید راشد مرادی با کد سازمانی «کوردو مریوان» و شهید داریوش شخلا با کد سازمانی «شوان سنه» دو تن از جوانان غیور و جسور خلقمان بودند که حیات خویش را وقف مبارزه برای آزادی خلق و میهن کردند و در سال ۲۰۱۳ به درجه‌ی رفیع شهادت رسیدند. در دهمین سال شهادت این دو رفیق و رهرو راه رهایی و رستگاری، یاد و خاطر‌ه‌ی آن‌ها و تمامی شهدای مکتب آزادی و دموکراسی‌خواهی را گرامی می‌داریم. شهید راشد مرادی، سال ۱۹۹۴ در شهر مریوان و در خانواده‌ای میهن‌دوست چشم‌به‌جهان گشود. وی نیز بسان بسیاری از فرزندان کُردستان از همان اوایل نوجوانی وضعیت نابسامان جامعه و حیات خلق را احساس و ادارک نمود، از همین رو بنابر روح پاک و حقیقت‌جوی خویش، مسیر مبارزه و پایان دادن به اشغالگری و استثمار را پیشه نمود و در سال ۲۰۱۲ به صفوف جنبش آپویی پیوست. شهید راشد، مبارزی متین و متواضع بود که در میان هم‌رزمانش از محبوبیت و احترام‌ ويژه‌ای برخوردار بود. علی‌رغم سن‌ کم و نبود تجربه‌ی کافی، از همان اویل پیوستن به صفوف گریلا‌های آزادی، مدام خواستار اعزام به صفوف مقدم نبرد بود. متاسفانه این رفیق جوان و جسور آپویی که همواره با خیال و خواست آزادی در حال آموزش و یادگیری بیشتر بود و خود را برای برداشتن گام‌های انقلابی بزرگ‌تری آماده می‌نمود، در ۲۴/۷/۲۰۱۳ طی یک سانحه در مناطق حفاظتی میدیا به شهادت رسید و به کاروان همیشه‌ جاودان شهدا پیوست.

شهید داریوش شخلا با کد سازمانی «شوان سنه» نیز یکی دیگر از فرزندان مبارز و فداکار خلقمان است که در سال ۱۹۸۰ در شهر سنندج و در خانواده‌ای میهن‌دوست متولد شد. رفیق شوان سال ۱۹۹۷ به صفوف جنبش آپویی پیوست و سال‌های زیادی با عشق و علاقه‌ای وافر، در بسیاری از مناطق کُردستان از«چیای سپی» گرفته تا درسیم و آمَد و گاره و قندیل، مبارزه کرد و میراثی ماندگار و سرشار از رنج و فداکاری را از خویش به یادگار گذاشت. شهید شوان فرمانده‌ای راستین بود که با درک صحیح از اندیشه‌ها و افکار رهبر آپو، همواره با شور و شوقی کم‌نظیر برای انجام هرگونه مسئولیت‌ و وظیفه‌ای انقلابی آماده و پیشرو بود. ایشان در میان رفقا و هم‌رزمانش الگو و اسوه‌ی رنج و تلاش و تواضع بود. شهید شوان علی‌رغم داشتن مشکلات جسمی در نبرد با اشغالگران کُردستان زخمی شده بود، هیچگاه در پیکار با دشمنان تردید به دل راه نداد و با پایبندی به ارزش‌های خلق و جنبش آزادی‌خواهی، تا آخرین نفس بر ایستار و ایستادگی انقلابی‌اش اصرار نمود و نهایتا خود نیز به بخشی از سرمایه‌ها و میراث معنوی و پُرافتخار خلقمان مبدل شد. این مبارز آپویی نیز سال ۲۰۱۳ بر اثر بیماری در جنوب کُردستان به شهادت رسید.

بار دیگر ضمن ادای احترام به شهدا، راشد مرادی معروف به «کوردو مریوان»‌ و داریوش شخلا معروف به «شوان سنه»، عهد می‌بندیم که تا نیل به اهداف و آرمان تمامی شهدا که همانا بنیان نهادن جامعه‌ای آزاد و دمکراتیک است، به مبارزه ادامه دهیم؛ همچنین از تمامی آحاد خلقمان به‌ويژه در شرق کوردستان می‌خواهیم که در این برهه‌ی حساس و انقلابی، با تداوم خط‌مشی شهدا، یاد و خاطره‌ی آن‌ها را برای همیشه‌ زنده‌ نگه دارند.

مشخصات هر دو شهید:

نام‌ و نام‌خانوادگی: راشد مرادی

کُدسازمانی: کوردو مریوان

نام مادر: عایشه

نام پدر: عبدالرحمن

تاریخ و محل تولد: ۱۹۹۴ مریوان

تاریخ و محل شهادت: ۲۰۱۳ قندیل

****

نام‌ و نام‌خانوادگی: داریوش شخلا

کُدسازمانی: شوان سنه

نام مادر: خدیجه

نام پدر: عزیز

تاریخ و محل تولد: ۱۹۸۰ سنه

تاریخ و محل شهادت: ۲۰۱۳ جنوب کُردستان- مخمور

 

کمیته‌ی شهیدان حزب حیات آزاد کُردستان- پژاک

۲٣/۱/۲۰۲۳