موج جنگ خلق انقلابی که از سال ۲۰۱۲ در باکور آغاز شد، به زاپ و زاگرس کشیده شد. در همین راستا در ۲۳ ژوئن یک حرکت انقلابی بین شمزینان و جولمرگ آغاز شد. گریلاها به رهبری فرماندهانی چون رشید سردار و چیچک بوتان پاسگاهی را اشغال کردند و عملیات انقلابی انجام دادند. حالا به جای روش «بزن و فرار کن» از تاکتیک «بزن و بمان» استفاده شد و وارد شهرها شدند. صدها گریلا به ویژه در خط شمزینان- گَوَر فعالیت‌های موثر و تاریخی انجام دادند.

ارتش ترکیه از ساخت پاسگاه به عنوان یک روش اصلی استفاده کرد تا بتواند خاک کوردستان را کنترل کند. به خصوص در خط مرزی باکور و باشور کوردستان این کار را انجام داد. پس از استقرار صدها سرباز در این پاسگاه‌ها، دولت خانواده‌های آنها را به شهرهای کوردستان آورد و سعی کرد از نظر اجتماعی و نظامی تسلط یابد. سربازان اشغالگر از پاسگاه‌ها به صورت ۲۴ ساعته، کوچکترین تحرکات مردم را زیر نظر گرفته و مناطق غیرنظامی روستاها، باغ‌ها و مزارع را با سلاح‌های سنگین بمباران می‌کردند. جنگ روانی علیه مردم به راه انداختند. بسیاری از کودکان، زنان و روستاییان در حملات این پاسگاه‌ها کشته شدند.

گریلا که ارتش فداکار خلق کورد است، نتوانست از این حملات چشم‌پوشی کند. فرماندهان و گریلاهای مبارز با جدیت و حساسیت فراوان مقدمات عملیات را در چارچوب جنگ خلق انقلابی مورد بحث و بررسی قرار دادند. این عملیات‌ها نه تنها برای شکست دشمن، بلکه برای پایان دادن به نظام اشغالگر کوردستان ضروری بود. گریلاها برای این منظور مقدمات را تکمیل کردند. در مناطق کاراتاش، گومان، اورَمار، شیتازا، کانی اوره، چله با عملیات‌های فراوان به پاسگاه‌های اشغالگری حمله کردند و بر همه آنها مسلط شدند.

در عرض ٢٠ دقیقه یک پاسگاه را گرفتند

یکی از موثرترین عملیات‌های سال ٢٠١٢، عملیات در پاسگاه هارونا بین شهرستان‌های شمزینان و گَوَر بود. تفاوت عملیات هارونا با سایر عملیات‌ها این بود که حمله به صورت فدایی انجام شد. گریلاهایی که در این عملیات شرکت داشتند،  شهادت را در پیش گرفتند. به همین دلیل بود که رفاقت بین گریلاها هر روز قوی‌تر می‌شد. گریلاهای فدائی هر کدام از بخشی از کوردستان برای عملیات هارونا دور هم جمع شدند. از باکور اَکین آمد، جوما گویی، آشیکار باگوک و مُردِم آواشین، از روژهلات نَوال سیدار و چراو اورمیه، از باشور کاروان گابار، از روژآوا نیز دنیا تل‌ابیض. این گریلاهای قهرمان با کار خود نشان دادند که نیروی مقاومت ملی کوردستان هستند. یک عملیات فدائی علیه پاسگاه هارونا انجام شد. گریلاها طبق برنامه، از ساعت ۱۵:۰۰ عملیات خود را آغاز کردند.

این عملیات از دو طرف انجام شد. یک گروه وارد خوابگاه سربازان شدند و گروه دیگر از بیرون آنها را هدف قرار دادند. هدف گریلا تخریب کامل پاسگاه و وارد آوردن ضربه بزرگی به اشغالگران بود. در ساعت ۱۵:۰۰ دو تیم شروع به حرکت کردند. تیم گریلای فدائی متشکل از ٨ نفر، عملیات را آغاز کردند. در عرض یک دقیقه ضربات سنگینی به کابین‌های نگهبانی و سنگرهای مجاور زده و سپس وارد پاسگاه شدند. در عرض ۵ دقیقه، آنها کنترل ساختمان پاسگاه را به دست آوردند . گریلا ها به مدت ۲۰ دقیقه پاسگاه را جستجو کردند و کسانی را که قصد حمله به آنها را داشتند، مجازات کردند. همزمان کابین‌های نگهبانی و دیده‌بانی پاسگاه را نیز منهدم کردند. در این عملیات ۲ تانک و یک دستگاه نفربر نیز منهدم شد.

پاسگاه هارونا در عرض ۲۰ دقیقه به تصرف گریلاها درآمد. در نتیجه این عملیات ۶۰ سرباز کشته شدند. اَکین آمد، دنیا تل‌ابیض، نَوال سیدار، چراو اورمیه، کاروان گابار، جوما گویی، آشیکار باگوک و مُردم آواشین به کاروان شهدا پیوستند.

پس از عملیات در پاسگاه هارونا، برخی از اسناد ارتش ترکیه به دست گریلاها افتاد. در آن اسناد نوشته شده بود: "اگر چندین حمله مانند حمله به پاسگاه هارونا اتفاق بیفتد، باید از شمزینان عقب‌نشینی کنیم." گریلاهایی که این عملیات را انجام دادند، برای پایان دادن به اشغال کوردستان و برای آینده آزاد مردم کورد جان خود را فدا کردند.