نامه‌ی سرگشاده‌ی مادران مخمور به ریاست جمهوری عراق
شهرداران مشترک مخمور در رابطه با تحصن ١٩ روز مادران مخمور در مقابل پست نگهبانی حزب دمکرات کوردستان در مخمور، نامه سرگشاده‌ای را به برهم صالح، ریاست جمهوری عراق نوشتند.
شهرداران مشترک مخمور در رابطه با تحصن ١٩ روز مادران مخمور در مقابل پست نگهبانی حزب دمکرات کوردستان در مخمور، نامه سرگشاده‌ای را به برهم صالح، ریاست جمهوری عراق نوشتند. در این نامه از رئیس جمهوری عراق خواسته شده است که در راستای لغو تحریم و محاصره اقتصادی کمپ پناهندگان مخمور تلاش شود.
لیلا آرزو ایلهان شهردار کمپ پناهندگان شهید رستم جودی در مخمور، به نمایندگی از مادران مخمور در رابطه با تحصن ١٩ روزه مادران مخمور در مقابل پست نگهبانی حزب دمکرات کوردستان در مخمور، نامه سرگشاده‌ای را به آقای برهم صالح، ریاست جمهوری عراق نوشتند و در این نامه از رئیس جمهوری عراق خواسته‌اند که در راستای لغو تحریم و محاصره اقتصادی کمپ پناهندگان مخمور تلاش شود. در نامه ایلهان با اشاره به موضع مستحکم و واکنش خلق در کمپ پناهندگان کمپ مخمور پرداخته و می‌نویسد: که اتخاذ چنین رویکردهایی در دوره‌های قبل نیز آزمایش شده است. هیچگونه فشار، محاصره و انزوایی نمی‌تواند آنها را از ادامه مسیرشان بازدارد.
ایلهان در این نامه به وضعیت فوق العاده انسانی در کمپ شهید رستم جودی مخمور اشاره کرده و می‌نویسد: تحمیل این محاصره بر کمپ مخمور در هیچ منطقه‌ای از جهان مشاهده نشده است، و این مایه روسیاهی افراد مسئول و مایه شرم بشریت است. متن این نامه به شرح ذیل است:
"جناب آقای برهم صالح؛ ریاست جمهوری عراق
همانگونه که شما اطلاع دارید ٢ ماه است که کمپ پناهندگان مخمور دستخوش تحریم، محاصره و انزوای اقتصادی- انسانی و امنیتی شده است. کمپ شهید رستم جودی واقع در مخمور از سال ١٩٩٨ تحت نظارت سازمان ملل متحد و اجازه دولت عراق ایجاد شده است، اما اکنون به شیوه‌ای نا عادلانه و عاری از حق، در معرض تحریم قرار داده شده است. در مقاطع فراوانی تلاشها و مراجعات ما، ملاقاتهای ما با مسئولان مربوطه برای حل این مسئله و کاهش ظلم روا داشته شده بر خلقمان در کمپ مخمور جهت پیشگیری از آسیبهای بیشتر، بدون نتیجه مانده است. اما تا مقطع کنونی نیز هیچ پاسخی به خواسته‌های ما داده نشده است.
خلقمان در مخمور با حمله داعش به کرکوک، شنگال و هولیر با جان و مال از خود دفاع نمودند
ما براین مسئله واقف هستیم که جنابعالی در این رابطه حساسیت و موضعگیریهای لازم را دارید. اما از آنجا که هیچ امکانی برای دیدار و ملاقات مستقیم و در میان گذاشتن مشکلات با شما موجود نبود، از طریق رسانه‌ها به ارسال نامه‌ای سرگشاده دست زدیم.
همانگونه که جنابعالی استحضار دارید، خلق کمپ مخمور از هویتی سیاسی و ملی برخوردارند. به همان نحو، از حس و موضع ملی و میهن دوستی کوردستانی نیز برخوردارند. این مسئله دهها بار اثبات شده است و نیازی به بسط و شرح آن نیست. حتی اگر صرفا منوط به این دو موضوع نیز باشد، می‌توان در این رابطه به ارائه مثالهایی دست زد؛ زمانیکه داعش به کرکوک، شنگال و هولیر حمله نمود، خلق کمپ مخمور با روح ملی و میهن دوستانه و با جان خود دست به دفاع زده و خاک کوردستان را حفاظت کردند. در این مقاومت بسیاری نیز به شهادت رسیده و جان خود را از دست دادند، اکنون نیز بر همین نمط عمل می‌کنند.
به دلیل حملات دولت ترک ٩ نفر از ساکنان این کمپ به قتل رسیدند
به رغم آنکه این کمپ تحت امنیت دولت عراق و سازمان ملل متحد قرار دارد، در این مقطع زمانی با حملات بیشماری روبرو شده است. تا کنون سه بار هواپیماهای دولت ترک به این کمپ حمله کرده‌اند، ٩ شهروند را به قتل رسانده و چندین نفر را مجروح کرده و آسیبهای بیشمار مادی را متوجه ساکنان این کمپ نموده‌اند. آشکار است که دولت ترک، علیه حاکمیت و سیاستهای دولت عراق تمامی اقدامات لازم را در پیش گرفته است، سرزمین و حاکمیت عراق را نیز نقض کرده است و این نیت خود را از طریق حملات و از طریق اشغالگری در بسیاری از مناطق آشکار کرده است.
به دلیل محاصره کمپ مخمور، بسیاری از بیماران نمی‌توانند به بیمارستان بروند
اخیرا در ١٨ ژوئیه ٢٠١٩ کمپ مخمور دچار محاصره‌ای کیفی، ناعادلانه و خارج از موازین انسانی واقع شده است که در هیچ جای جهان قابل مشاهده نیست، خروج و ورود به کمپ ممنوع شده است. به دلیل این محاصره، در وهله نخست مشکلات مربوط به درمان و سلامتی، آب پاک، مواد غذایی، امنیت و آموزش خلق در کمپ مخمور با مشکلات حیاتی مواجه شده است. این مسئله راه را بر بیماریهای سنگین و دوره‌ای که باید روزانه تحت کنترل پزشکان باشند، گشوده است. همانگونه که شما نیز از طریق رسانه‌ها آن را رصد کرده‌اید، تاکنون دو نفر از مادران آبستن، به دلیل ممانعت نگهبانی حزب دمکرات کوردستان، از خروج این مادران و اعزام آنان به بیمارستانی در هولیر، فرزندانشان را در زمان حاملگی از دست داده‌اند. یکی دیگر از مادران، فرزند خود را در مقابل پست نگهبانی این حزب بدنیا آورده است. بیماران بسیاری از جمله بیماران ناراحتیهای قلبی، قند، فشارخون و دیالیز در این کمپ قرار دارند که قادر به ورود به بیمارستان نبوده و بیماریهای آنان وارد مرحله حاد و خطرناکی شده است.
شغل اصلی ساکنان کارگری است اما به کارگران اجازه کار داده نمی‌شود
در این کمپ، دارو و پاک کننده و آب شرب سالم دچار کمبود و در مواردی نایابی شده است. ٢۵ روز است که دستگاه تصفیه آب این کمپ خراب شده است، اما به دلیل محاصره، ساکنان این کمپ ناگزیر به شرب آب آلوده شده‌اند. این امر نیز راه را بر بسیاری از بیماریهای واگیردار گشوده و باعث تهدیدهای بزرگتر می‌شود.
به علت محاصره و تحریم کمپ پناهندگان، کارگرانی که برای کارگری عازم شهر بودند، و با دسترنج خویش نیازهای اساسی خانواده خویش را تأمین می‌کردند، اکنون بیکار مانده‌اند. بسیاری از کارگران نیز از کارهای خود اخراج شده‌اند. از سوی دیگر، به دلیل فرا رسیدن بازگشایی مدارس، مواد مورد نیاز دانش‌آموزان در کمپ قابل دسترسی نمی‌باشند. دانشجویان دانشگاهها که باید عازم شهرهایی مانند هولیر و سلیمانیه شوند، قادر به خروج از کمپ نبوده و قادر به ادامه تحصیل نمی‌باشند.
ساکنان مخمور از جمله افراد بسیار محترم و غیرتمند، با حمیت و واجد هویت، اندیشمند و معتقد هستند. تا کنون محاصره، تحریم و ممانعتهای فراوان، حملات مسلحانه فراوانی را از سر گذرانده‌اند، اما هیچگاه از ارزشها، حمیت و باورهای خود دست نکشده‌اند. خلق این کمپ با امکانات حداقلی و خود ساخته خود تلاش نموده است که بر پای خود بایستد، اما این محاصره غیر انسانی مایه پذیرش نیست.
برای حل این مسئله اقدام نمایید
همانگونه که توضیح داده شد، طی دو ماه گذشته، ما در برهه‌های فراوانی تلاش نمودیم تا از طریق دیالوگ و دیدار مشکلات را حل نماییم. بدین منظور به دیدار با مسئولان نهادهای مرتبط رفته و تمامی راههای ممکن را آزمودیم. اما نتیجه‌ای نگرفتیم. محاصره اعمال شده بر کمپ، تراژدی انسانی بوده و علیه حقوق انسانی و جهانی است.
از آنجا که ساکنان کمپ از تمامی اقدامات خود نتیجه‌ای نگرفتند، گروهی از مادران کمپ تلاش نمودند تا با برگزاری یک راهپیمایی تا هولیر، توجه جهان خارج را به این رویداد جلب نمایند و با مسئولان این مشکل دیدار نمایند. اما متاسفانه مادران در مقابل نخستین پست نگهبانی، از سوی نیروهای حزب دمکرات کوردستان متوقف شده و اجاره برگزاری این راهپیمایی مادران صادر نشد. اما مادران برای اعتراض علیه این موضع، در مقابل این پست نگهبانی مدت ١٩ روز است که دست به تحصن زده‌اند، من به عنوان یکی از شهرداران مشترک کمپ مخمور که از ابتدای این کنش، با مادران همگام بوده و از آنان حمایت کرده‌ام، به جای آنکه به خدمت به کمپ مشغول باشم، در مقابل این پست نگهبانی همراه با مادران دست به تحصن زده‌ام. اما از سوی دیگر هیچ عرصه‌ای که لازم است در آن خدمت نموده و مشکلات اقتصادی، بهداشتی، آموزشی؛ شهری و ساختمان‌سازی خلق را حل نمایم، باقی نمانده است.
در اینجا به عنوان نماینده مادرانی که مدت ١٩ روز است در مقابل پست نگهبانی دست به تحصن زده‌اند، خواستیم تا صدای خودمان را به گوش شما برسانیم. ما اطلاع داریم که شما هم به عنوان یک شخصیت میهن‌دوست و کوردستانی و هم به عنوان ریاست جمهوری عراق، در رابطه با این موضوع حساسیت لازم را خواهید داشت. ما به عنوان مادران این کمپ از شما درخواست می‌نماییم که فورا دستور خاتمه دادن به این محاصره را بدهید. از آسیب دیدگان این کمپ عذر خواهی شده و در رابطه با نقش قوانین و بیعدالتی‌های انجام شده نسبت به این کمپ، به ساکنان آن توضیح داده شود. امیدواریم که شما نیز با دقت و ظرافت این مسئله را پیگیری کرده و اقدامات لازم را در این زمینه سریعا انجام دهید."
