برای مطالعه‌ی دقیق نتایج حملات اشغالگرانه علیه مناطق حفاظتی مدیا تنها نگاه کردن به امروز کافی نیست. باید ابعاد توسعه جنگ و عوامل پدید آمده در این جنگ به ویژه در طول ۸ سال گذشته را بر مبنای صحیحی تحلیل کرد.

به خصوص از سال ۲۰۱۵ بدین سو، اردوغان با تسلط بر ارتش، سیاست و نهادهای دولتی به طور کلی، یک حمله نسل‌کشی همه جانبه را علیه مردم کورد و جنبش آزادی‌اش انجام داد. دولت ترکیه که حملات اشغالگری خود را در روژاوا و باشور مانند باکور کوردستان با کُنسِپت ویرانگری به نام "طرح فروپاشی" آغاز کرد، افکار عمومی داخلی را طوری طراحی کرد که بدون قید و شرط از آن حمایت کنند و عواقب آن را زیر سوال نبرند. او علاوه بر اینکه ارتش را به طور کامل تحت کنترل خود درآورد، تبهکاران را نیز ادغام کرد.

گریلا فقط در زمستان ضربه نزد

اکنون برخی گروه‌ها در بهت و حیرت فراوان مانده اینکه «گریلای که این همه مورد حمله است چگونه می‌تواند در وسط زمستان چنین عملیات بزرگی انجام دهد؟» گویی گریلا فقط در شرایط زمستانی می‌تواند عملیات انجام دهد. تنها در فاصله‌زمانی بین ماه جولای تا ماه اکتبر سال گذشته هزار و صد و هشت- ۱۱۰۸ عملیات گسترده انجام شده است. در این عملیات‌ها که در رده‌های مختلف صورت گرفت، صدها سرباز ترک کشته و همین تعداد نیز مجروح شدند. در واقع یکی از عملیات‌های انقلابی در اواسط تابستان یعنی در ماه اوت در منطقه مقاومت تپه جودی در شهید دلیل در غرب زاپ انجام شد. ده‌ها سرباز در اینجا کشته شدند. تمام عملیات‌های انجام شده توسط گریلا‌ها در حالی انجام شد که ده‌ها پهپاد شناسایی بالای سر سربازان بود. پس مسئله فقط این نیست که زمستان است یا هوا خنک و بارانی و مه‌آلود است.

دکترین جنگ گریلا

مسئله اصلی دکترین جنگ گریلای آزادی کوردستان است. سطح جنگ و عملکرد جنگی آشکار شده در چارچوب این دکترین، همه ادراکات شناخته شده را وارونه کرد. حال بیایید نگاهی به عملکرد ارتش اشغالگر ترکیه در طی این سال‌ها بیندازیم. با حمله ارتش ترکیه، گریلاها قوی‌تر و حرفه‌ای‌تر شدند. جنبش آزادی کورد و گریلاهای آن که مقتضیات عصر و نیازهای ناشی از جنگ را به طور دقیق و به موقع تحلیل می‌کند، بدون پا پس کشیدن از ایستار اصولی‌اش، خود را در معرض تغییر و تحول قرار داد. سطح جدیدی از مبارزه که بر اساس ایده رهبر آپو مبنی بر گریلای مدرنیته دموکراتیک به وجود آمد، ما را قادر می‌سازد که اهمیت عملیات انقلابی و همه عملیات‌های انجام شده امروز را درک کنیم.

گریلا همیشه در همه جا حضور دارد

رژیم اردوغان با درک اینکه نمی‌تواند گریلا‌ها را در باکور کوردستان از بین ببرد، استراتژی خود را تغییر داد. این استراتژی یک حمله همه جانبه به مناطق گریلایی بود. دولت ترکیه با روی آوردن به مناطق حفاظتی مدیا بر گسترش و تداوم حملات اشغالگری خود متمرکز شد. ابتدا با خواکورک و سپس با هفتانین ادامه یافت. ارتش اشغالگر با طرح حمله تهاجمی در این دو منطقه خسارات زیادی را متحمل شد. عملیات‌ها گریلایی انجام شده در منطقه، ارتش ترکیه را به شدت خسته و پریشان کرد. نیروهای ترکیه مثل هر سال که تلاش می‌کردند در تپه‌های مهم استراتژیک این مناطق مستقر شوند و آنرا کنترل کنند، به اصطلاح گیر افتادند. زیرا به هدفی ثابت در برابر گریلایی که در حال حرکت است تبدیل شد. با وجود قرار دادن سلاح‌های سنگین و خودروهای زرهی در برخی نقاط، ضربات مداومی خورد. او نمی‌توانست تاکتیک گریلایی را که همیشه در همه جا حضور دارد محاسبه کند. البته نتوانستند این موضوع را برای مردم توضیح دهند. آنها ادعا کردند که حمله اشغالگری موفقیت‌آمیز بوده است، اما تاکنون در آن مناطق تنها متحمل ضربات گریلا شده‌اند. در واقع، عملیات انقلابی شهید احمد روبار که در خواکورک انجام شد، گواه این امر است. ۲۷ سرباز ترک کشته و ده‌ها نفر زخمی شدند. برای حفظ سربازان در آن مناطق، ارتش اشغالگر ترکیه مجبور شد فرمانده اصلی خود را که معمولاً در سطح فرماندهی یک منطقه است، به یک تپه اختصاص دهد. در واقع آن سرگرد نیز در آن عملیات انقلابی به شدت مجروح شد و سرنوشت او مشخص نیست.

آنها به یک هدف باز تبدیل شدند

رژیم اردوغان برای نهایی کردن استراتژی اشغالگری خود و اشغال کامل مناطق حفاظتی مدیا، پس از شکست بزرگ در حمله ناموفق گاره در سال ۲۰۲۱، این بار مسیر خود را به سمت مناطق زاپ، آواشین و متینا معطوف کرد. دشواری ارتش ترکیه در حمله اشغالگری که در سال ۲۰۲۱ علیه تمام منطقه آواشین و برخی از مناطق زاپ و متینا انجام شد متحمل خسارات زیادی شد. اگرچه آنها صدها سرباز از جمله سربازان بلندپایه را از دست دادند، اما بیشتر این اعداد از مردم پنهان شدند. دولت اردوغان مانند سال‌های گذشته همواره از به اشتراک‌گذاری اطلاعات خودداری کرده است. او چارچوب، دامنه و پیامدهای حمله را توضیح نداد. یکی از دلایل خسارات سنگینی که متحمل شد، پراکندگی ارتش در منطقه بسیار وسیعی بود. از آنجایی که این مناطق مانند زمین هموار نبودند و در موقعیتی نبودند که بتوانند به یکدیگر کمک کنند، به اهداف آشکاری مانند نشانه‌هایی (تابلوی نشانه) برای گریلا‌ها تبدیل شدند.

وقتی چشم طمع به تمام منطقه زاپ دوخته شود

ارتش ترکیه در سال ۲۰۲۲ کل زاپ را هدف قرار داد. او از دهه ۹۰ در این زمینه تلاش کرده بود، اما پس از تحمل خسارات سنگین عقب‌نشینی کرد. ارتش ترکیه که تقریباً به تمام نقاط زاپ به یکباره حمله می‌کرد، هدفش این بود که گریلا را ناآماده و ناتوان از جنگ غافلگیر کند، اما اوضاع برعکس شد. گریلاها با پیشبرد مبارزه تاریخی در تونل‌های جنگی بر اساس تجدید ساختاری که ایجاد کردند، با تدارکاتی که در راستای این سبک و با تجربه‌ای که از سال گذشته به دست آوردند، توانستند در هر زمینه‌ای ارتش اشغالگر ترکیه را با جهنم مواجه کنند. علاوه بر این، با سبک تیم‌های حرکتی گریلایی که تعداد آنها کم است، اما قادر به انجام عملیات در ده‌ها شاخه و استفاده حرفه‌ای از سلاح‌های بسیاری است، نتایج عالی و موثری به دست آمد. بدین ترتیب در نتیجه این سبک، تسلط و ابتکار عمل در منطقه به دست گریلا‌ها رسید. این تیم‌های حرکتی در سراسر اراضی پراکنده شدند، با زمین یکپارچه و کاملاً استتار شدند. گریلا به تسلط بر منطقه که نیروهای دشمن با وجود همه عناصر فنی نتوانستند به آن دست یابند، با قدرت و سبک جنگی خود توانست دست یابد.

آنها نمی‌توانند در هر جایی که بخواهند مستقر شوند

ارتش ترکیه علاوه بر تلفات جسمانی سنگین، دچار وقفه روحی عظیمی شد. به سربازان دستور داده شد که بروند و تپه‌ها را بگیرند و در آنجا مستقر شوند، اما در برابر آنها هیچ نیروی گریلایی که در یک مکان ثابت باشد وجود ندارد. از آنجایی که گریلا بر اساس اصل همیشه و همه جا بودن عمل می‌کرد، در تمام ساعات شبانه‌روز به ضربه زدن به نیروهای دشمن و انجام عملیات‌های مؤثر ادامه می‌داد. البته این وضعیت تأثیر روانی سنگینی بر سربازان گذاشت. علیرغم تمام اصرارهای سطح فرماندهی، سربازان جرات نداشتند به مصاف گریلاها بروند و وارد تونل‌های جنگی شوند، زیرا می دانستند اگر قدمی به جلو بردارند، نابود می‌شوند. این وضعیت بارها توسط خود گریلا ثبت شد. در این صورت، آنها مجبور شدند تا قبل از شروع شرایط زمستانی، از برخی مکان‌هایی که می‌خواستند خود را در آنجا مستقر کنند، عقب‌نشینی کنند، زیرا فرصت انجام تعهدی را که می‌خواستند نداشتند. همانطور که در تصاویر بارها دیده می‌شود، آنها می‌بایست این را درنظر می‌گرفتند که در سخت‌ترین شرایط زمستانی و بدون محافظت بمیرند. آن مناطق مناطقی نیستند که بتوانید بر اساس قدرت فنی و اعتماد به آن به آنجا بروید و اشغال کنید، به ویژه جایی که بتوانید مناطق استقراری مستحکم ایجاد کنید. به هر حال امکان این وجود ندارد.

آغاز مجدد حمله اشغالگری

ارتش ترکیه در سال ۲۰۲۳ تغییرات تاکتیکی انجام داد. این کشور به یکباره توجه خود را به بسیاری از مناطق معطوف نکرد، اما حمله اشغالگری را با نیروی ۱۵ هزار سربازی به مناطقی که زمستان گذشته مجبور به عقب‌نشینی شد، دوباره آغاز کرد. این مناطق از مناطق شهید دلیل در غرب زاپ تشکیل شده است. ارتش اشغالگر با آگاهی از اهمیت استراتژیک این مناطق، با تمام توان تلاش کرد تا استقراری دائمی در این مناطق ایجاد کند، سعی در ایجاد مستقرگاه‌های مستحکم داشت. البته خیانت حزب دمکرات کوردستان تا حد زیادی زیرساخت این کار را فراهم می‌کند. در واقع حزب دمکرات کوردستان مقدمات مستقر شدن ارتش اشغالگر ترکیه را در این مناطق فراهم کرد، کاری که ارتش اشغالگر حتی در مناطق خود انجام نداده بود. او با تمام قوا برای ساختن پایگاه‌هایی به شکل قلعه‌ها، که ظاهراً پرچم کوردستان برافراشته بود، اما سربازان ترک مستقر بودند، تلاش کرد. او گاه مراقب سربازان ترک بود و گاه با وجود همه هشدارهای نیروهای گریلا برای اهداف اشغالگری جاده می‌ساخت.

عملیات انقلابی در تپه آمدیه

با وجود این، ۶۱ سرباز اشغالگر ترکیه در عملیات انقلابی همه‌جانبه انجام شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۴ در منطقه مقاومت تپه آمدیه، یکی از مناطقی که ارتش ترکیه با بیشترین حمایت حزب دمکرات کوردستان تلاش کرد در آن مستقر شود، کشته شدند. اکنون شاهد توسعه گفتمان‌های بسیار متفاوتی در مورد این عملیات هستیم. این عملیات انقلابی و عملیات‌های قبل از آن تأثیر تکان‌دهنده‌ای بر بسیاری از گروه‌ها گذاشت، اما رژیم فاشیست اردوغان تکان‌دهنده‌ترین تأثیر را تجربه کرد. ارتش اشغالگر که در عمق (مناطق گریلایی) گسترش بیشتری یافته بود، تصور می‌کرد که به راحتی می‌تواند در این مناطق مستقر شود. ولی واقعیت اینست که در این مناطق شما جهنم را در زمستان تجربه خواهید کرد. نه از طریق زمینی و نه هوایی نمی‌توانید به آنجا برسید. طوفان و مه همیشه وجود دارد. فقط گریلا است که می‌تواند با آن شرایط روبرو شود، زیرا گریلا بخشی از این جغرافیا است و با تطبیق با طبیعت مبارزه خود را به این سطح رسانده است. دشمن این را نادیده گرفت. به عبارت دقیق‌تر، کسانی که این را می‌دانستند، عمداً آن سربازان را رها کردند تا در برابر گریلا بمیرند.

دولت جامعه ترکیه را به گروگان گرفت

گریلا پس از تغییر و دگرگونی بر اساس بازسازی و تجارب جنگی که دریافت کرد، توانست اثرات منفی اختلافات فصلی را بر توانایی عمل خود از بین ببرد. در این راستا، گریلای مدرنیته دموکراتیک تحت هر شرایط و ظروفی؛ حقیقت اینکه بر پایه خط‌مشی فدایی آپویی می‌تواند مبارزه کند، آشکار شد. بدون شک این عملیات انقلابی تاکنون نتایج بزرگی را به همراه داشته است، اما مهم‌ترین نتایج در درازمدت ظاهر خواهد شد. دلیل این امر این است که رژیم اردوغان که تمام موازنه‌های داخلی و خارجی و همه موجودیت خود را در این جنگ سرمایه‌گذاری کرد، در آستانه سقوط قرار دارد. آنها دیگر در موقعیتی نیستند که شکست سنگینی را که در برابر گریلاها در مناطق حفاظتی مدیا متحمل شدند، پنهان کنند. رژیم ترکیه که دیگر بازیگری جدی در سیاست منطقه نیست، در سیاست داخلی با تمام قوا تلاش می‌کند تا با استفاده از مرگ سربازان به عنوان ابزار، نژادپرستی را تعمیق بخشد. اردوغان و باغچلی به خاطر قدرت خود جامعه را گروگان گرفتند. این عملیات انقلابی ثابت کرد که این دولت و ارتش اشغالگر آن چقدر فاسد و درمانده هستند.