اردوغان رئیس جمهور فاشیست ترکیه، پس از دو روز تبلیغ و انتظار جامعه، در نهایت "مژده‌ی تاریخی" خود را اعلام کرد: ترکیه در دریای سیاه یک منبع گاز طبیعی یافته است. بدون شک چنین فرصتی برای ترکیه مهم است اما نشان دادن این مسئله به عنوان رخدادی که مسیر تاریخ را عوض کند، غیر از جنگی تبلیغاتی و روانی چیزی بیش نیست. در حقیقت این شرایط روی حقیقی رهبران فاشیستی اردوغان-باخچلی و تحت فشار قرار گرفتن آنها را نشان می‌دهد. با چنین تبلیغاتی تلاش می‌کنند جامعه را فریب دهند و حکومت خود را طولانی‌تر کنند.

ترکیه کشور فقیری نیست، همچنین از لحاظ منابع طبیعی و زیرزمینی ضعیف نیست، بلکه برعکس کشوری غنی و نیرومند است. هم دارای تولیدات گسترده است که می‌تواند پاسخگوی نیازهای کشور باشد.

هم دارای منابع خود برای تولید داخلیست تا مانع واردات از خارج شود. خاک این منطقه برای کشاورزی و دامداری بسیار مناسب است. دارای منابع گسترده‌ی کشاورزی و دامداریست، در مورد سبزه و میوه نیز بسیار غنی است. از لحاظ منابع زیرزمینی هم بسیار غنیست. منابع سوختی مانند نفت و گاز نیز تاکنون در حدی قابل توجه استخراج شده‌اند. دارای تعداد زیادی رودخانه و سد بزرگ است. همچنین محل انتقال چندین راه نیرو میان کشورهاست.

بدین ترتیب مشکل این نیست که ترکیه کشوری فقیر باشد. برعکس از لحاظ منابع روی زمین و زیرزمینی، غنی و بهره‌مند است. در حد خود دارای منابع مهم نیرو است. پس مسئله کمبود و یا نبود منابع نیست، پس مشکل چیست؟ مشخص است که مسئله شیوه‌ی بکارگیری این منابع است. یعنی مسئله شرایط بکارگیری منابع و سیاست آن است. یعنی سخنان اردوغان فاشیست در ۲۱ آگوست، درست نیستند. به گونه‌ای که گویا ترکیه کشور فقیر و بدون منابع غنیست اما با یافتن این منبع گاز طبیعی در دریای سیاه به کشوری ثروتمند تبدیل شده است. اردوغان تلاش می‌کند شرایط را اینگونه نشان دهد اما واضح است که شرایط اینگونه نیست. مشخص است که دلیل اصلی مسائل سیاست اداره‌ی فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ است.

این سیاست‌ها چگونه هستند؟ سیاستهای اشغالگری کاپیتالیست است که سرمایه‌داران را بیشتر ثروتمند می‌کند و جامعه را فقیرتر می‌کند. سیاستی که با هر روشی به طرفداران خود فرصت می‌دهد. سیاست غارت پول و ثروت و انتقال آن به زیرزمین‌ها. سیاستی که علیه کورد می‌جنگد و همه‌ی ثروت ترکیه را در این جنگ صرف می‌کند. به جای ایجاد فرصت‌‌های تازه شغلی تا همه بتوانند از منابع بهره‌مند شوند، مردم را فقیر و گرسنه نگه می‌دارد تا کسی نتواند مقابل آنها بایستد و از ظلم و فشار استفاده می‌کند و ثروت کشور را برای ایجاد فشار و ظلم و ستم به کار می‌گیرد، به ویژه سیاست تجاوز و فشار علیه زنان و کودکان. بدون شک در بنیان این سیاست‌ها، سیاست انکار و نابود خلق کورد وجود دارد که به آن مسئله‌ی کورد می‌گویند. سیاست و تفکری که در همه جا با کورد دشمنی می‌کند و نابودی کورد را تحمیل می‌کند، سرچشمه‌ی این سیاست‌ها هستند. وقتی بودجه‌ی کشور به طور کامل به جنگ اختصاص داده می‌شود، مشخص است که این امر به دلیل سیاست جنگ ویژه‌ی همه‌جانبه در کوردستان است که می‌خواهند کوردها را قتل عام کنند. اگر در ترکیه بحران عمیق اقتصادی وجود دارد و ارزش پول روز به روز کمتر می‌شود و مدام مجبور به کم کردن صفرهای پول شوند، علت اصلی آن جنگ نابودگرانه علیه کوردستان است.

بدون شک همین شرایط، حوزه‌ی فکر و سیاست را نیز شامل می‌شود. در ترکیه که جنگی فراگیر و نابودگرانه علیه کوردها در جریان است، واضح است که دمکراسی و آزادی ایجاد نخواهد شد و علیه جامعه فشاری فاشیستی به راه خواهد افتاد. اینچنین بخش زیادی از بودجه برای ابزار و نیروهای ترور و فشارهای فاشیستی علیه جامعه‌ی ترکیه مصرف می‌شود. به همین دلایل برای آموزش و بهداشت و درمان و امنیت جامعه به کار گرفته نمی‌شود، به همین دلیل ترکیه به عنوان کشوری فقیر و ضعیف نگریسته می‌شود.

در نتیجه مسائل و مشکلات ترکیه به دلیل فقر ترکیه نیست. مسائل به سبب سیاست‌های آ.ک.پ و م.ه.پ است. اگر سیاستهای فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ تغییر نکنند و ادامه پیدا کنند، آنگاه حتی استفاده از آن منبع گازی که در دریای سیاه پیدا شده است، هیچ چیز را تغییر نخواهد داد. استفاده از این منبع نیز سبب ثروتمندتر شدن ثروتمندان و فقیرتر شدن جامعه شده و علیه کوردها از آن استفاده خواهد شد و تلاش برای ترور و اعمال فشار بر جامعه‌ی ترکیه افزایش خواهد یافت.

بدیهیست همه‌ی بحران‌ها به دلیل سیاست‌های نابودگرانه و فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ هستند که علیه کوردهاست. تا زمانی که جنگ در کوردستان ادامه داشته باشد، ترکیه نمی‌تواند خود را از بحران‌ها نجات دهد. تا زمانی که جنگ نابودگرانه علیه خلق کورد ادامه داشته باشد ترکیه به کشوری دمکراتیک تبدیل نخواهد شد و فشار و ترور در این کشور ادامه خواهد داشت. تا زمانی که جنگ غیراخلاقی در کوردستان ادامه داشته باشد، در ترکیه قانون و اخلاق مستقر نخواهد شد. به طور خلاصه ترکیه‌ی بدون کورد، هرگز به آزادی و دمکراسی نمی‌رسد و فقط می‌تواند به خود پایان دهد.

مسئله‌ی ترکیه کمبود منابع نیرو نیست بلکه مسئله سیاست نابودگر حکومت فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ است که علیه خلق کورد به کار می‌گیرد. آنگاه نه پیدا کردن گاز طبیعی در دریای سیاه بلکه زمانی که سیاست و تفکر نابودگرانه حکومت آ.ک.پ و م.ه.پ علیه کوردها از بین رفت آنگاه مسائل ترکیه حل خواهند شد. در حقیقت مشخص نیست که در دریای سیاه چه مقدار گاز طبیعی پیدا شده است. ممکن است حتی غیرواقعی هم باشد. زمانی که مرحله‌ی فروپاشی فاشیسم آ.ک.پ و م.ه.پ را تفسیر کند، می‌شود حقیقت را اینگونه دید. طیب اردوغان فاشیست که این مسئله را تا این حد بزرگ کرد و آنرا به مسئله‌ای تبلیغاتی تبدیل کرد، به همین دلیل شک در این زمینه بیشتر می‌شود.

باید در مقابل چنین این جنگ ویژه رژیم هشیار بود و هرگز فریب نخورد. باید حقایق را به خلق‌های ترکیه رساند و اجازه نداد که فریب بخورند. بر این اساس باید علیه فشار و ظلم فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ مبارزات را تضعیف نکرد. بلکه برعکس باید مبارزات را نیرومندتر کرد. به ویژه باید زنان و جوانان برای تضعیف این جنگ ویژه، علیه مهاجمان فاشیست با پیشاهنگی مقاومتگران، به پا خیزد.

در آنصورت بزرگترین ارمغان برای خلق کورد و دیگر خلق‌های ترکیه نابودی حکومت فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ است که دشمن سرسخت کوردهاست. اگر مقاومت فراگیر و متحد آنتی فاشیست در همه‌ی عرصه‌ها تقویت شود، اگر همه‌ی نیروهای دمکراتیک علیه فاشیسم آ.ک.پ و م.ه.پ، چاره‌یابی دمکراتیک را با هم ایجاد کنند، آنگاه می‌شود چنین مژده‌ای را به مردم داد. به همین دلیل آنچه باید اکنون انجام شود، این است که به رقابت فاشیست‌ها توجه نشود، باید برای فروپاشی آ.ک،پ و م.ه.پ نیروهای دمکراتیک یکی شوند و مقاومت دمکراتیک علیه فاشیسم گسترش یابد. تنها با این سیاست درست می‌توان به نتیجه‌ای صحیح رسید.

منبع: YeniÖzgürPolitika