◼️ در ۱۲ سپتامبر، ک.ج.ک یک گام تاریخی را اعلام کرد. هدف اصلی آن پایان دادن به انزوا، فاشیسم، اشغالگری و استعمار بوده و دستیابی به آزادیست. فاشیسم آ.ک.پ و م.ه.پ، برای اینکه خود را سر پا نگه دارد، فقط به اشغالگری مشغول است. به این ترتیب برای خفه کردن کوردها و حفظ قدرت خود از اشغالگری به عنوان راهکار بهره میگیرند. دولت ترکیه برخی مناطق را در روژاوا و باشور کوردستان اشغال کرده است. برای اشغال تمام روژئاوا و جنوب کوردستان از این مناطق به عنوان پایگاه استفاده میکند. اگر مبارزهای علیه اشغالگرای صورت نگیرد سلطهگری ترکیه در سراسر کوردستان گسترش مییابد. هیچ کوردی نمیتواند این هدف دولت ترکیه را نادیده بگیرد. اگر کوردها هدف اشغالگری را نادیده بگیرند، به مثابه این است که گردن خود را برای زدن آماده میکنند، فرقی نمیکند.
دولت ترکیه با حمله به روژاوا و باشور کوردستان به وضوح دشمنی خود را با مردم کورد اعلام کرد. در حال حاضر مهمترین مناطق باشور و روژاوای کوردستان اشغال شده است. جنوب کوردستان (باشوور) کاملاً تحت کنترل دولت ترکیه است. در هر فرصتی رؤسای جنوب کوردستان، نیروهای سیاسی و مردم را تهدید میکنند. چندی پیش اعلام شد که هولیر و سلیمانیه تحت کنترل پ.ک.ک هستند. در واقع پ.د.ک به حملات علیه جنوب کوردستان مشروعیت میبخشد و زمینه را برای این تهدیدها هموار میکند. این حزب به جای اینکه تلاشهای دولت ترکیه برای نسلکشی و اشغالگری را ببیند، پ.ک.ک را بهانهای برای حملات میداند و به اشغالگری مشروعیت میدهد.
در ترکیه ج.ه.پ و ایی پارتی و دیگر احزاب در این سیستم به سیاستهای اشغالگری آ.ک.پ و م.ه.پ نگاه مثبتی دارند. جناحهای سیاسی کورد و مردم کورد از ج.ه.پ انتقاد میکنند. ایی پارتی از نظر ذهنیت هیچ فرقی با قدرت حاکم ندارد. بدون تردید کوردها و احزاب دمکراتیک از آن احزابی که در تلاش برای اشغالگری هستند انتقاد میکنند. اما در مورد اشغالگری پ.د.ک نیز به اندازه ج.ه.پ و ایی پارتی نقش ایفا میکند. زیرا پارت دمکرات کوردستان (پ.د.ک) بیشتر از هر طرف دیگری به حملات مشروعیت میدهد بزرگترین شریک در استعمار، تهاجم و سیاست استعماری است. پ.د.ک بزرگترين شریک استعماری است. همه کارهای ناعادلانه و ناحق را مشروع جلوه میدهد.
برای تصرف باشور و روژاوای کوردستان هیچ مشروعیتی مورد توجه ترکیه نیست. جهان میداند که دولت ترکیه دشمن کوردهاست، به همین دلیل استعمارگری میکند. تا زمانی که مسئله کوردها در داخل ترکیه حل نشود، خصومت با کوردها همچنان ادامه خواهد داشت و همیشه مورد تهاجم و اشغالگری قرار خواهند گرفت. دلیل حملات و تهاجمات، دشمن پنداشتن کوردها است. اما پ.د.ک حقیقت را معکوس میکند و به حملات دولت ترکیه مشروعیت میدهد. به همین دلیل شریک اصلی و مدافع استعمارگری پ.د.ک است. هنگامی که گفته میشود که 'اجازه دهید استعماگری پایان یابد' نقش پ.د.ک در استعماگری لازم است مورد توجه قرار گیرد. اگر ج.ه.پ ادعا کند پ.د.ک همچون یک حزب کوردی استعماگری را میپذیرد، این حزب چه پاسخی خواهد داشت؟ حکومت آ.ک.پ و م.ه.پ به روابط خود با پ.د.ک و گروههای مرتبط با آن تکیه میکنند و میگویند: «ما مخالف کوردها نیستیم.» به این ترتیب روابط خود با پ.د.ک را در حملاتی که به بهانهی خصومت با کوردها انجام میدهند، پنهان میکنند. به این ترتیب کسانی که در برابر استعماگری موضعگیری میکنند باید نقش پ.د.ک را در اشغالگری ببینند. سپس میتوان علیه اشغالگری و استعمارگری مبارزه کرد. یا بگوییم، آ.ک.پ و م.ه.پ استعمارگر هستند، ج.ه.پ نیز به اشغالگری پاسخ مثبت میدهد به همین علت برای رهایی از این وضعیت حرفی برای گفتن ندارند.
اگر پ.د.ک به حملات مشروعیت نبخشد، دولت ترکیه نمیتواند تصمیم به استعماگری بگیرد و اگر تصمیم هم بگیرد، نمیتواند موفقیتی کسب کند. اگر گام بردارد، جهان آنرا ناعادلانه و ناحق میپندارند، اشغالگری در برابر مقاومت شکست خواهد خورد. اما وقتی حزب پ.د.ک اعتراف کند که: منشا حملات و اشغالگریها در باشور و روژاوای کوردستان، دشمنی با کوردهاست، زین پس مشروعیت اشغالگری با مشکل مواجه خواهد شد و موفق نخواهد شد و شکست خواهد خورد. اما پ.د.ک با پافشاری بر مشروعیت بخشیدن به اشغالگری ترکیه دارد مشکل اصلی در سیاست و تصمیمات سیاسی بوجود میآورد. ابتدا به دنبال به دنبال مشروعیت بخشیدن هستند یا تلاش میکنند آن را ایجاد کنند. پ.د.ک حزب و گروههای سیاسی همسو با آن در حال آمادهسازی پایه و شالوده مشروعیت اشغالگری در روژاوا و باشور کوردستان هستند.
هر کوردی باید حقیقت را بداند. چرا برخی از جناحهای سیاسی کورد و برخی روشنفکران حقیقت را نمیبینند؟ به بهانه کورد بودن پ.د.ک نمیخواهند حقیقت این حزب را ببینند. پ.د.ک اوضاع را زیر نظر میگیرد و همکاری آن با ترکیه همچنان ادامه دارد. به اشغالگری در روژاوا و باشور کوردستان مشروعیت میدهد و از آن حمایت میکند. و بیشتر پیشروی میکند، با دشمنان کورد در طرح نابودی پ.ک.ک یا یک حزب کورد دیگر شریک میشود. هر موقع جناحهای سیاسی کورد آشکارا و صریح از این واقعیت پ.د.ک صحبت کنند، آنگاه پ.د.ک نمیتواند چنین اقداماتی انجام دهد و متوقف میشود. نه تنها پ.د.ک، بلکه هیچ جناح کورد دیگری در این سطح نمیتواند با دشمن مردم کورد همکاری کند.
پ.د.ک میتواند با دولت ترکیه روابطی عادی داشته باشد. میتوانند روابط سیاسی و اقتصادی داشته باشد، اما هیچ کس نمیتواند روابطش برای از بین بردن پ.ک.ک و جنبش آزادی را عادی تلقی کند. باکور کورستان و احزاب سیاسی کورد نباید خیانتهای پارت دمکرات را نادیده بگیرند. اتحاد سیاسی کوردها و آزادی کوردها تنها با اصلاح کاستیها درون احزاب کورد تحقق مییابد.
به امید آن که موضعگیری ملی و مبارزهای قوی علیه اشغالگرای و استعمارگری صورت گیرد، و پ.د.ک موضع خود را نسبت به مهاجمان که تایید کردن آن است تغییر دهد.◻️