◼️ اگر تاریخ جنبش آزادیخواهی ملت کورد را مورد مطالعه قرار دهیم درخواهیم یافت یکی از دلایل اصلی شکست‌های متعدد ملت کورد در رسیدن به آزادی، خیانت‌های پرشماری بوده است که در صفوف نیروهای به اصطلاح خودی روی داده است، اما هیچگاه تا زمان تاسیس پ.د.ک شاهد خیانت سیستماتیک در جنبش آزادیخواهی ملت کورد نبوده‌ایم، متاسفانه این پدیده‌ی شوم از طریق پ.د.ک به مبارزه‌ اضافه گردید، به نحوی که امروز به جرأت می‌توان ادعا نمود که در مقابل خط آزادیخواهی و مقاومت، خط تسلیمیت و خیانت نهادینه گردیده و توانسته است بخش عظیمی از انرژی مبارزات را جذب خود نموده و آن را تلف نماید.

پ.د.ک در ظاهر خود را پرچمدار گفتمان ناسیونالیسم کوردی در جنبش مبارزاتی ملت کورد معرفی می‌نماید اما به گواه تاریخ از بدو تاسیس تاکنون بیشترین خیانت‌ها و ضربات را به جنبش وارد نموده است که به طور مثال می‌توان به تسلیم نمودن سلیمان معینی به رژیم پهلوی، نقش داشتن در سرکوب جنبش مبارزاتی روژهلات کوردستان در اوایل انقلاب ۵۷ توسط قیاده موقت، جنگ داخلی با اتحادیه‌ی میهنی، جنگ داخلی با پ.ک.ک، تسلیم نمودن شنگال به داعش، همکاری با ترکیه بر علیه روژآوا و ... اشاره نمود.

این نوشتار به صورت کوتاه به دنبال بررسی چرایی خیانت سیستماتیک پ.د.ک به جنبش آزادیخواهی ملت کورد در هر چهاربخش کوردستان می‌باشد، مطمئنا بررسی این مسئله از جوانب گوناگون می‌تواند ابعاد خط خیانت در جامعه‌ی کوردی را بیشتر در پیشگاه افکار عمومی به نمایش بگذارد چرا که جنبش آزادیخواهی ملت کورد از نظر زمانی در مقطعی سرنوشت‌ساز قرار دارد و مجبور است انتخابهایی انجام دهد که بدون شک آینده‌ی این ملت را تعیین خواهند نمود، آینده‌ای که می‌تواند انسان کورد را به مرحله‌ی سروری ارتقا دهد و یا به بند بردگی اشغالگران بکشاند.

الف) اندیشه

اگر پارت دمکرات کوردستان را از نظر اندیشه‌ای مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم در چهارچوب پارادایم مدرنیته‌ی سرمایه‌داری قرار می‌گیرد که بر همین اساس از نظر اقتصادی باورمند به نظام سرمایه‌داری و از نظر سیاسی باورمند به مدل ملت – دولت برای اداره و مدیریت جامعه می‌باشد.

بدون شک پارادایم مدرنیته‌ی سرمایه داری در طول تاریخ استیلای خود بر جوامع بشری مرگبارترین دوره را برای حیات انسان رقم زده است که جنگ‌های جهانی اول و دوم، تولید بمب اتم و انواع تسلیحات کشتار جمعی، انواع جنگهای فرقه‌ای، تخریب محیط زیست، گرمایش زمین و... شاهدی بر این مدعا می‌باشند و در همین راستا هم بسیاری از روشنفکران و اندیشمندان غربی به معترضین این وضعیت تبدیل شده و جنبش‌هایی نیز از بطن این اندیشه ها سربرآورده‌اند که تاکنون نیز ادامه دارند، اگرچه با افت و خیزهایی همراه بوده‌اند اما به دلیل نقص در درک و تحلیل سیستم سرمایه‌داری و سرکوب توسط ملت – دولت‌ها، تاکنون موفق به تغییر وضع موجود نشده‌اند.

آنچه که عیان است اینست بر اساس اندیشه‌ی مدرنیته‌ی سرمایه‌داری، تمامی انسان‌ها و سیستم‌ها باید در خدمت تامین سود بیشتر برای کلان سیستم سرمایه‌داری قرار گیرند به نحوی که حتی ملت – دولت‌ها نیز در این چهارچوب ابزاری برای بازتولید نظام سرمایه‌داری و حفظ و تامین آن محسوب می‌گردند. به همین دلیل رهبر آپو با تحلیلی صحیح که از نظام سرمایه‌داری و وضعیت جوامع انسانی ارائه می‌دهد، مدل ملت – دولت را رد می‌نماید و مدل جایگزین آن یعنی کنفدرالیسم دمکراتیک جوامع انسانی را ارائه می‌دهد، زیرا تا زمانیکه مدل ملت – دولت به حیات خود ادامه دهد نظام سرمایه‌داری نیز بازتولید خواهد شد و دچار فروپاشی نخواهد گردید و اکثریت انسان‌ها در بردگی عده‌ی قلیلی سرمایه‌دار جهانی باقی خواهند ماند یا به عبارت دیگر ثروت و قدرت به شیوه‌ی نابرابری در میان مردم توزیع خواهد شد و هر روز شاهد بیگانه شدن بیشتر انسان با ماهیت اصیل خویش و طبیعت خواهیم بود به نحوی که نهایتا چیزی جز یک ربات از هستی وی باقی نخواهد ماند، وضعیتی که متاسفانه امروز تا اندازه‌ی زیادی بر جوامع بشری حاکم گشته است.

پس با توجه به ماهیت اندیشه‌ای پ.د.ک می‌توان دریافت که این حزب چرخ دنده‌ی کوچکی در سیستم نظام سرمایه‌داری جهانی می‌باشد که هرگاه لازم ببینند برای تامین سود بیشتر آن را به تحرک وا می‌دارند و هرگاه لازم باشد مانع تحرک و نقش‌آفرینی آن می‌شوند. در واقع این حزب فاقد اراده‌ی آزاد در جهت حل مسئله‌ی کورد در خاورمیانه می‌باشد و تابعی از نظم موجود جهانی می‌باشد، در حالیکه پیش نیاز حل مسئله‌ی کورد در منطقه تغییر نظم حاکم کنونی می‌باشد، امری که جنبش آزادیخواهی ملت کورد به رهبری رهبر آپو در حال آفرینش آن می‌باشند که نتیجه‌ی بخشی از این تلاش‌ها تحمیل نظم روژآوا به نظام بین‌الملل کنونی بوده است.

پارت دمکرات کوردستان ظاهرا در جامعه‌ی کوردی خود را پرچمدار ناسیونالیسم کوردی معرفی می‌نماید و بر همین اساس هدف خود را باز در ظاهر تاسیس ملت – دولت کورد اعلام نموده است، هدفی که از بدو تاسیس تاکنون به واقعیت تبدیل نگشته است، همانطور که پیشتر بیان شد می‌دانیم که مدل ملت – دولت یکی از ابزارهای نظام سرمایه‌داری برای بازتولید و حفظ بقای خود می‌باشد و می‌دانیم نظم حاکم بر خاورمیانه‌ی امروزی نیز بر اساس همین منطق بنا گشته است به نحوی که دولت‌های حاکم بر خاورمیانه نمایندگان این سیستم جهانی می‌باشند پس بنابراین پ.د.ک نیز با توجه به اندیشه و اهدافش بخشی از این سیستم جهانی بوده و این بدین معناست که حافظ وضع موجود می‌باشد یعنی تا زمانیکه نظام سرمایه‌داری بین‌المللی راضی به شکل گیری ملت – دولت کورد نباشند پارت دمکرات هم نخواهد توانست وضعیت موجود را تغییر دهد. پس به آسانی در می‌یابیم که پ.د.ک در این معادله کارگزاری بیش نیست و به همین دلیل با تمام وجود در خدمت تامین منافع نظام سرمایه‌داری، قدرت‌های بین‌المللی و حتی دول منطقه می‌باشد که گاه این تامین منافع به معنای تسلیم نمودن سلیمان معینی به رژیم پهلوی، گاه تحویل شنگال به داعش و هم اکنون نیز همکاری کامل با رژیم ترکیه بر علیه منافع ملت کورد در هر چهاربخش کوردستان می‌باشد.

ب) ساختار

پ.د.ک از نظر ساختاری مابین دوران سنت(عشیره‌گرایی) و عصر مدرن در وضعیتی برزخی سیر می‌کند به نحوی که تعریف مفهوم منافع در زیست جهان پ.د.ک برخلاف ادعایش که خود را پرچمدار ناسیونالیسم کوردی و پیشقراول تاسیس دولت کوردی معرفی می‌کند، به معنای تامین منافع عشیره می‌باشد که در اینجا یعنی تامین منافع عشیره‌ی بارزانی، به همین دلیل در واقع ماهیت پ.د.ک بازتولید همان عشیره در قالبی نو می‌باشد و هیچ درکی از کارکرد حزب در معنای مدرن آن و یا هیچ درکی از منافع ملی بر اساس واحد ملت ندارد، بلکه فقط ظواهر عصر مدرن یا مدرنیزاسیون را در چهارچوب ساختن مراکز تجاری، خانه‌های لوکس و خودروهای پیشرفته و... درک نموده‌اند که آنها هم باید ملک عشیره باشند.

پ.د.ک حتی بر خلاف ادعاهایش تاکنون قدمی در راه تاسیس نهادهای ملی همچون ارتش، رسانه، نظام آموزشی، زبان استاندارد، تدوین تاریخ کوردستان و... ننهاده است بلکه در مسیری کاملا متفاوت نهادهای موجود همچون پارلمان اقلیم کوردستان را نیز با رفتاری همچون ممانعت از ورود رئیس پارلمان به هولیر بی‌اعتبار ساخته است و یا درآمد نفتی اقلیم را توسط حزب مصادره نموده و آن را در بانک‌های ترکیه پس انداز نموده‌اند و یا به ارتش و میت ترکیه اجازه داده است ده‌ها پایگاه را در اقلیم بنا سازند که این خود نقض سروری حکومت اقلیم کوردستان در جغرافیای باشور محسوب می‌گردد.

 متاسفانه رهبران پ.د.ک با توجه به شواهد موجود حتی نتوانسته‌اند در چهارچوب مدرنیته‌ی سرمایه‌داری نیز حداقل کارکرد مناسب و حکمرانی خوب را داشته باشند به نحوی که امروز شاهد آن هستیم که عشیره‌گرایی، فساد سیستماتیک، ناکارآمدی، دیکتاتوری و عدم وجود دمکراسی در باشور (جنوب) کوردستان به اوج خود رسیده است و ده‌ها روزنامه‌نگار و فعال مدنی را که در چند روز اخیر با وجود سرکوب شدید به وضعیت موجود اعتراض نموده‌اند دستگیر نموده است و جو ارعاب و ترس را بر جغرافیای تحت کنترل خود گسترش داده است، مطمئنا همانگونه که ترور روزنامه‌نگاران و فعالین مدنی در گذشته نتوانسته است مانعی بر اعتراضات امروز شود در آینده نیز شاهد شکل‌گیری اعتراضات مدنی در اقلیم کوردستان خواهیم بود که گستردگی و عمق بیشتری پیدا خواهند نمود.

پس با توجه به موارد بیان شده از نظر ساختاری هم، پ.د.ک به دلیل ذهنیت و ساختار عشیره‌ای، و شکست در ارائه‌ی حکمرانی خوب در اقلیم کوردستان، به حزبی ضعیف مبدل گشته که حاضر است هر امتیازی را به نیروهای خارجی و دشمن کورد بدهد تا حاکمیت عشیره‌ای خود بر دو استان هولیر و دهوک حفظ نماید، به همین دلیل امروز در باشور کوردستان به پیشقراول ارتش ترکیه در حمله به پ.ک.ک مبدل گشته است.

نتیجه‌گیری

با توجه به تمامی موارد گفته شده می‌توان نتیجه گرفت که پ.د.ک از نظر اندیشه‌ای در چهارچوب مدرنیته‌ی سرمایه داری و از نظر ساختاری و کارکرد، ابزاری در خدمت نظام سرمایه‌داری بین‌المللی و نمایندگان آن در منطقه‌ی خاورمیانه یعنی دولت – ملت‌های اشغالگر و استعماری موجود می‌باشد، به نحوی که در شرایط کنونی به طور کامل در همکاری مشترک با رژیم ترکیه در حال مبارزه با جنبش آزادیخواهی ملت کورد در هر چهاربخش کوردستان علی الخصوص در باشور می‌باشد.

همکاری‌های پ.د.ک با رژیم ترکیه در تمامی ابعاد اعم از نظامی، اطلاعاتی، اقتصادی، رسانه‌ای و... بر علیه پ.ک.ک به اوج خود رسیده است که خوشبختانه تاکنون ک.ج.ک با درایت لازم توانسته است اوضاع را مدیریت نماید. اما اصرار و فشار بیشتر پ.د.ک در این راستا بدون شک منجر به واکنش ناخواسته‌ی پ.ک.ک خواهد شد و جنگ دیگری را بر این حزب تحمیل خواهد نمود، لازم است خلق کورد در هر چهاربخش کوردستان آگاه باشند که پ.د.ک با سیاست‌ها و اعمال خود که دیکته شده‌ی رژیم ترکیه می‌باشند قدم به قدم در راه برافروختن شعله‌ی جنگ می‌باشد پس باید هوشیار باشیم و با تمام وجود به این سیاست کثیف پ.د.ک اعتراض نماییم و پ.ک.ک را در این صبر استراتژیک به نسبت پ.د.ک یاری نماییم.◻️

*کارشناسی ارشد علوم سیاسی