◼️ به دنبال سفر نچیروان بارزانی به ترکیه، مولود چاوش‌اوغلو اعلام کرد که موضوع بحث آنها جنگ با پ.ک.ک بوده. عدم تکذیب ادعای وزیر خارجه ترکیه توسط رئیس اقلیم کوردستان، معنای تأئید آن می‌‌دهد.

این دیدار پس از سفر امانوئل مکرون به عراق بود که در لیبی، آب‌های یونان، قبرس و کشورهای سوریه و عراق، سعی در بریدن دست نیروهای اشغالگر ترکیه دارد. اروپا، کشورگشایی ترکیه به منظور بازگرداندن خلافت عثمانی با کمک نیروهای جهادی را تهدیدی علیه خود می‌داند.

بارزانی پس از دیدار با مکرون، فورا به ترکیه فراخوانده شد تا توضیح دهد رئیس جمهوری فرانسه در سفر به عراق در مورد کوردها چه گفت؟

رسانه‌های ترکیه طبق معمول در حین انعکاس این خبر از مسئله کوردها به عنوان "مسئلەی تروریسم" نام بردند و بارزانی را "رئیس اداره‌ شمال عراق" خواندند. آوردن نام کوردستان در رسانه‌های ترکیە همچنان ممنوع است، چون چنین اقلیمی را به رسمیت نمی‌شناسند و سرزمین ناشناخته می‌دانند.

بایکوت و عدم سفر به ترکیه، کمترین کاری بود که رهبران اقلیم می‌توانستند انجام دهند. بارزانی و اطرافیانش در زمان برگزاری رفراندوم استقلال هم با بدترین الفاظ توسط اردوغان و مقامات حکومتش تحقیر شدند و در محافل نژادپرستان مورد فحاشی قرار گرفتند. اما هیچ واکنشی از هولیر دیده نشد.

حکمرانی فاشیست اردوغان- باغچلی حتی حاضر نیست نام کوردستان را بر زبان بیاورد، اما یک اشاره انگشت اردوغان کافیست تا نچیروان را به آنکارا فرابخواند.

بسی هوزات، رئیس مشترک ک.ج.ک اخیرا در یک برنامه تلویزیونی، مواضع همسوی حزب دمکرات کوردستان با حکومت اشغالگر ترکیه را به باد انتقاد گرفت. جوابیەی پارت دمکرات کوردستان (پ.د.ک) و مشروعیت بخشی به هجوم نظامی ترکیه، همانطور که بسی هوزات اشاره کرده بود، لحنی مشابه الفاظ اردوغان و دولتمردان ترکیه داشت.

با این وجود وقوع هرگونه درگیری مستقیم میان کوردها فقط به سود ترکیه و نیروهای اشغالگر کوردستان خواهد بود. بسی هوزات ابراز امیدواری کرده بود در این مقطع حساس، پیشمرگان و گریلاها که برادران و خواهران یکدیگرند، در کنار هم جلوی تجاوز نیروهای اشغالگر را بگیرند.

اما پ.د.ک در بیانیه خود در حالی پ.ک.ک را مسئول هجوم ترکیه معرفی کرد که نظامیان اشغالگر در باکور و روژاوا و بخش‌های وسیعی از مناطق مرزی باشور و حتی در مخمور و استان سلیمانیه به قتل‌عام خونین کوردها و نسل‌کشی وحشیانه ادامه داده‌اند. ترکیه حتی اقدام فرانسه در مورد معرفی کوردها و جغرافیای زندگی آنها در کتب درسی برای دانش‌آموزان این کشور را محکوم کرد و "ترویج تروریسم" نامید.

در حالی که حکومت اردوغان- باغچلی بخاطر پروژه افراطی ترکی- اسلامی خود و تلاش برای احیای مرزهای خلافت عثمانی در یک انزوای بین‌المللی قرار گرفته و جهان عرب و اروپا عمدتا علیه سیاست‌های آنهاست، بیشترین امید آنکارا، همکاری حکومت اقلیم کوردستان (بارزانی‌‌ها و گماشتگان آنان) و دولت ایالات متحده امریکا برای نابودی پ.ک.ک و دستاوردهای کوردها در منطقه است.

اردوغان- باغچلی با بحران اقتصادی، انزوای خارجی و شکست در پروژەهای عظمت طلبانه خود مواجهند و احتمال برگزاری انتخابات زودهنگام از سوی اپوزیسیون این کشور مطرح می‌شود.

حکمرانی فاشیست ترکیه که نمی‌تواند پاسخ سیلی فرانسه و متحدین ناتو در قضیه یونان و لیبی و سوریه را بدهد، در فکر انتقام گرفتن از کوردهاست. اتمام عملیات اشغال مناطق حفاظتی مدیا، تصرف شنگال، روژاوا و مناطق تحت کنترل نیروهای سوریه دمکراتیك در فدراسیون شمال و شرق سوریه، یکی از موضوعات مورد بحث ناظران ترک است تا به قول خودشان به این طریق از غربی‌ها انتقام بگیرند.

با توجه به موقعیت کوردها در تحولات جاری خاورمیانه، قدرت سیلی پ.ک.ک و یگان‌های مدافع خلق و نیروهای سوریه دمکراتیک که حاصل جنگ آنها با داعش، یک پایگاه اجتماعی کتمان‌ناپذیر در جهانیان به عنوان نیروهای مترقی بود، ترکیه راهی ندارد جز به راه انداختن جنگ برادرکشی میان کوردها و معاملەی با ترامپ. البته ترکیه و ایران هم اخیرا در بیانیه‌ای از نبرد مشترک در برابر پ.ک.ک و پژاک سخن گفته‌اند.

بر کسی پوشیده نیست که حکومت ایران بخاطر انزوای بین‌المللی و تزلزل داخلی در وضعیتی نیست که بتواند بیش از این علیه کوردها بجنگد. ترامپ هم فعلا سرگرم رقابت‌های انتخاباتی امریکاست و تصمیم گیرندان پارت دمکرات کوردستان که منافعی تنگاتنگ با حزب حاکم ترکیه دارند، بخوبی می‌دانند که ورود به جنگ کوردکشی آنهم در صف دشمن وحشی، با واکنش قاطع و گسترده جامعه کورد مواجه خواهد شد. واکنشی که می‌تواند آنرا چون توفان از اریکه قدرت در هولیر پائین بکشد. ◻️