نایا ابراهیم که در تابلوهای خود مبارزه زنان را نقاشی می‌کند، بیان کرد که عناد باعث شده است علیرغم تمام وضعیت‌های دشوار، یک نقاش حرفه‌ای شود و گفت: «هر رنگ مختلف، پیام و داستانی را ابراز می‌کند.»
هنر ابزاری است که می‌توان از راه آن تمام رویاها و احساسات را ابراز کرد. زنان بسیاری از طریق هنر مبارزه خود را ادامه می‌دهند. نظام دولتگرا قصد دارد، زنان را از تمام عرصهها محروم کند، به‌ویژه یکی از آن عرصهها فرهنگ و هنر است. برای همین هم نشان دادن صدا و رنگ زنان در جامعه با اهمیت است. زنان کورد در شمال و شرق سوریه برای محافظت از هویت کورد و میراث کهن این خلق به هر شیوه‌ای مبارزه می‌کنند. برخی از آنان با رنگ و قلم علیه قتل‌عام فرهنگی، مرزی را ایجاد می‌کنند. نایا ابراهیم یکی از آن زنان کورد است که اهل شهر قامشلو کانتون جزیره می‌باشد. نایا ابراهیم نیز برای دفاع از میراث فرهنگ کوردی، تابلو‌هایی را با رنگ‌های متنوع می‌نگارد. او رنگ‌ها را مثل رنگ جامعه خود می‌بیند و طبق آن تابلوهای خود را نقاشی می‌کند. همچنین نایا ابراهیم این تابلوها را در نمایشگاه‌ها نیز عرضه می‌کند. نایا ابراهیم در رابطه با هنر و نگارگری خود، همچنین احساس و سرگذشت خود با خبرگزاری فرات (ANF) مصاحبه کرد.
از نقاشی در مدارس ابتدایی آغاز کرد
نایا ابراهیم در ابتدای سخنان خود اعلام کرد که او همیشه به هنر نقاشی علاقه داشته و گفت: «از زمانیکه به یاد دارم به نقاشی علاقه داشتم. دلیل این امر نیز خانواده من بود. خانواده من به فرهنگ و هنر بسیار پایبند است. این امر بر من هم تاثیر گذاشت که به هنر علاقه‌مند شده و به آن پایبند باشم. در عین‌حال در زمان دبستان هم، معلمان و دوستان من از من بسیار پشتیبانی و حمایت می‌کردند که در زمینه نقاشی، قلم خود را نیرومند کنم. در شخصیت تمام کودکان، هنر نهفته است و بیش از هر چیز دیگری نیز، هنر نقاشی چنین است. اما بسیاری از آن کودکان زمانیکه بزرگ می‌شوند، از هنر دور می‌شوند و دیگر به آن نمی‌پردازند. تمام نقاشان بزرگ و پیشرفته از نقاشی‌های کودکی خود به هنر روی آوردند و آن نقاشی‌ها را برای خود مانند اولین پیشرفت تعریف می‌کنند. من نیز با نقاشی‌های دوران مدارس ابتدایی این کار را شروع کردم و با گذشت زمان نقاشی‌های من پیشرفت‌هایی به خود دید.»
نایا ابراهیم اعلام کرد که او به آسانی به این سطح نرسیده، بلکه مراحل بسیاری را پشت‌سر گذاشته است اما متوقف نشده و چنین به سخنان خود ادامه داد: «من در سال ۲۰۲۰ هنرم را با جامعه به اشتراک گذاشتم در آن سال من تازه، کشیدن چهره انسان را می‌آموختم. با سختی‌ها و دشواری‌های بسیاری روبرو شدم که برای تمام هنرمندان هم صدق می‌کند. انتقادات بسیاری هم صورت گرفت اما بدلیل عشق و علاقه زیادم، من این کار را ادامه دادم و بیش از پیش آن را توسعه دادم.»
هر تابلو پیامی را می‌رساند
نایا ابراهیم بیان کرد که هر رنگی در تابلوها، پیامی از جامعه را ابراز می‌کند، همچنین زن و نقاشی بسیار بهم مرتبط هستند و گفت: «نقاشی بسیار به احساس و امید انسان وابسته است و هر تابلو پیام و حکایتی را ابراز می‌کند. به همین علت تمرکز من در تابلوهایم زنان می‌باشند. زن به معنای زندگی و انسانیت است و کسیکه احساسات جامعه را به شیوه‌ای راستین ابراز می‌کند نیز زنان هستند. در طول تاریخ زنان نقش‌های بزرگی را ایفا کردند. اما ظالمان حاکم این نقش را پنهان کرده و فرصت ندادند که زنان خود را توسعه دهند. اما پس از انقلاب روژاوا، در عصر معاصر برای زنان فرصت و امکاناتی ایجاد شد و در تمام عرصه‌های حیات، زنان می‌توانند به شیوه‌ای راحت جای بگیرند. با این امر، من همیشه می‌خواهم آلام و خوشحالی‌های زنان را از راه نقاشی ابراز کنم.»
سبک‌های بسیاری از تصاویر را نقاشی می‌کند
نایا ابراهیم اشاره کرد که او سبک‌های بسیاری را نقاشی می‌کند و چنین گفت: «در ابتدا از آب رنگ استفاده می‌کردم اما بعدا کار با رنگ‌های روغنی و ذغالی را نیز آغاز کردم. من همیشه کنجکاو بودم که رنگ‌های مختلفی را بکار ببرم. اما اکنون بیشتر بروی رنگ‌های روغنی و ذغالی تمرکز دارم. تابلوهای من مختلف هستند، مرتبط با طبیعت و زنان می‌باشند. من در نمایشگاههای زنان هم مشارکت کردم و تابلوهای من موفق شدند. در نمایشگاه روژاوا نیز تابلوهای من انتخاب شدند. زمانیکه در چنین نمایشگا‌ه‌هایی مشارکت می‌کنم، بسیار خوشحال می‌شوم. چون خود من هم سبک‌ها و خلاقیت‌های هنری دیگران را هم می‌بینم، نظرات اطرافیان را در مورد تابلوهای خود بهتر می‌شناسم و نظرات خودم را هم با آنان در میان می‌گذارم.»
با هنر در مقابل دشمن ایستادگی کنید
نایا ابراهیم در پایان سخنان خود بیان کرد: «زمانیکه برای هویت و جامعه خود، هنر را توسعه بدهید، شورو نشاط جداگانه‌ای به شما دست می‌دهد. من به تمام جوانان و به ویژه به زنان می‌گویم که خود را در تمام عرصه‌های زندگی توسعه دهند. خود را در قالبی عقب‌مانده، محدود نکنند. نگذارند چیزی مانع آنها شود و از راه هنر در مقابل دشمن ایستادگی کنند. هدف من این است که بیشتر خود را توسعه دهم و نمایشگاههای تابلوهای خود را ایجاد کنم و هنرم را با جامعه به اشتراک بگذارم.»
