۶۹ نفر از برندگان جایزه نوبل برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان فراخوان دادند
برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که در امرالی، انزوایی شدید علیه او تحمیل می‌شود، ۶۹ برنده جایزه نوبل طی نامه‌ای مشترک، فراخوان دادند.
طبق اخبار منتشر شده توسط روزنامه Der Standard a Avûstûryay، برندگان جایزه نوبل برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان فراخوان دادند.
طبق اخبار مذکور، ۶۹ نفر از برندگان جایزه نوبل با ارسال نامه‌ای رئیس جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان را فراخواندند که باید رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان آزاد باشد و از راه صلح‌آمیز، مسئله کورد به رهیافت برسد.
در این خبر که از سوی میشل وِلکِر نوشته شده، آمده است: «۶۹ نفر از برندگان جایزه نوبل در نامه‌ای که برای رئیس جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان ارسال کرده‌اند، آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و رهیافت صلح‌آمیز مسئله کورد را مطالبه کرده‌اند. برنده جایزه نوبل ادبیات اتریشی، آلفرده ژَلینک در میان این امضا کنندگان این نامه می‌باشد. نامه به عنوان کنشگر حقوق بشر، جودَی ویلیامز که در سال ۱۹۹۷ بدلیل کار و کنش‌هایش برضد مین‌ها، جایزه صلح نوبل را دریافت کرده بود، نوشته شده است.»
در این خبر، اطلاعاتی درباره انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، اطلاعاتی داده شده است، اشاره شده که رهبر خلق کورد در رهیافت مسئله کورد، از اساسی‌ترین شخصیت‌ها می‌باشد.
در این خبر گفته شده: «اوجالان که امروز نیز به مثابه شخصیتی که در میان مبارزه خودویژگی و آزادی کوردها دیده می‌شود. از داخل زندان، بارها رهیافت صلح‌آمیز را از ترکیه مطالبه کرده و گریلاهای کورد، آتش‌بس اعلام کردند. اردوغان در جولای ۲۰۱۵ به شیوه‌‌ای رسمی مقطع صلح را به پایان رساند و ترکیه اعمال فشار علیه پکک و حزب و سازمان‌های کوردستانی که مشکوک به ارتباط با پکک هستند، را شروع کرد. در عراق و سوریه نیز علیه کوردها، حملاتی صورت می‌گیرد.»
در این خبر، توجه‌ها به مبارزه مبارزان حزب کارگران کوردستان (پکک) در سوریه و عراق علیه جنگجویان داعش معطوف داشته شده و اشاره شد که آمریکا، برخی دوئل اروپایی و دولت ترکیه هنوز هم پکک را به اصطلاح «سازمان ترور» عنوان می‌‌کنند.
این روزنامه چنین ادامه داده است: «آکادمیسین‌های دارنده جایزه نوبل در نامه خود برای اردوغان، غمگین بودنشان بدلیل شرایط غیرانسانی در زندان‌ها و انزوای تحمیلی بر اوجالان را بیان کردند. امضا کنندگان می‌خواهند اردوغان به راه صلح‌آمیز برگردد. در این نامه گفته می‌شود که صلح ممکن است و باید ترکیه، با مشارکت اوجالان برهه‌ای را آغاز کند و ما بر این باوریم که حداقل باید انزوای امرالی از میان برداشته شود.»
در اخبار این روزنامه توجه‌ها به انزوای تحمیلی معطوف داشته شده و اینچنین به پایان رسیده است: «ترکیه که از سال ۱۹۴۹ تاکنون عضو شورای اروپا است، تمام معیارهای حقوقی بین‌المللی که باید به آنان احترام بگذارد را نقض کرده است.»
