۷ فدایی تپه سور

مقاومت‌ها به رهبری فرماندهان بوتان و زنارین در ۸۰ روز تپه سور را به سنگر مقاومت تبدیل کردند. موضعی که در متینا و تپه بهار نشان داده شد، اثر قهرمانان تپه سور است. اکنون رفقایشان این پرچم پیروزی را در زاپ و متینا به اهتزاز در می‌آورند.

مقاومت تپه سور

در هر دوره تاریخی، یک واقعه یا یک شخص به منصه ظهور می‌رسد. آنها به یک شروع جدید، یک گام جدید، یک سوگند جدید منجر می‌شوند. آنها نماینده رفاقت، مقاومت و موضع شرافتمندانه هستند. آنها پیشگامان و راهنمایان جنگ گریلایی می‌شوند. فرماندهان بوتان، زنارین، سرهلدان، آرگش، دلال، اوزگور و باز در ۱۴ جولای تپه سور را به سنگر مقاومت تبدیل کردند و بار دیگر روحیه مقاومت کمال‌ها و خیری‌ها را به صحنه تاریخ آوردند.

دولت اشغالگر ترکیه در تاریخ ۲۱ آوریل ۲۰۲۱ در چارچوب کانسپت حمله‌ای جدید، عملیات گسترده‌ای را علیه منطقه آواشین آغاز کرد. این عملیات در مام‌رَشو، شهید سردار و تمام منطقه ادامه یافت. در اوایل ژوئن، دولت اشغالگر ترکیه پس از عدم نتیجه‌گیری از مواضع مام‌رَشو، شهید سردار و سایر مواضع به سمت منطقه باسیا پیشروی کرد.

او از دست گروهی از گریلاها فرار کرد و به دست گروهی دیگر از گریلاها افتاد. چون آواشین برایشان جهنم شده بود و هر روز در این آتش جهنم می‌سوختند. مبارزان به رهبری فرماندهان بوتان، زنارین و سرهلدان خود را برای مقاومت آن دوره آماده کردند. مواضع آنها تونل‌های تپه سور بود و سلاح‌هایشان اعتقاد و اراده آنها بود. هدف آنها ساختن قبری برای سربازان ترکی بود که برای اشغال کوردستان آمده بودند. هر یک از آنها مانند یک ژنرال جنگ را رهبری کردند و اشغالگران را بی نفس گذاشتند. دولت فاشیست ترکیه روزها برای نزدیک شدن به مواضع تپه سور آماده شد و هر روز آنها را بمباران می‌کرد، اما حتی یک سرباز ترک جرات نزدیک شدن به مواضع گریلاها را نداشت.

آنها می‌دانستند که گریلا‌ها در برابر آنها شجاعت و قاطعیت دارند و هر چه باشد هرگز سرزمین خود را ترک نخواهند کرد. موضع تپه سور موضع مقاومت ۱۴ جولای بود. ۳ سال از این مقاومت تاریخی گذشت. مقاومت، اراده و ندای آنها هنوز در جلوی چشمان ما زنده می‌شود. مقاومت تپه سور بیانگر روح پ‌ک‌ک از بسیاری جهات بود. هر جا روحیه پ‌ک‌ک باشد، پیروزی هم هست. هر جا که فدایی رهبر آپو باشد در آنجا مانعی نمی‌تواند وجود داشته باشد. ۷ فدایی تپه سور روحیه مقاومت کمال پیرها را زنده کرد. آنها دائماً در مواضع علیه اشغالگری دولت ترکیه می‌جنگیدند و مبارزه می‌کردند. چیز دیگری وجود دارد که نمی‌توان با کلمات بیان کرد: روابط رفاقتی. رفاقت صحیح که برای رسیدن به پیروزی ایجاد کردند رفاقت پ‌ک‌ک بود. آنها رفقای همان هدف بودند. اهداف آنها یکی بود. قلب هر هفت قهرمان همزمان برای یک چیز می‌تپید.

آنها با مقاومت ۸۰ روزه خود تاریخ‌ساز شدند

همانطور که مبارزان مقاومت در سیانه به رهبری شورش بیت‌الشباب راه را برای آغاز عصر جدیدی هموار کردند، همانطور که مبارزان مقاومت به رهبری سرحد گراوی و روکن گَوَر تعیین کردند که چگونه مبارزه در مام‌رَشو، تپه سور پیشرفت کند. نیروهای مقاومت به رهبری فرماندهان بوتان و زنارین نمایندگان کسانی شدند که آنقدر زندگی را دوست داشتند که برای آن حاضر بودند جان خود را فدا کنند. با خونشان به تپه سور معنا بخشیدند و رفیق شدند. تپه سور با تمام عظمت و شکوهش به قرارگاه آنها تبدیل شد. آنها در کنار هم با مبارزه با دولت اشغالگر ترکیه به اهداف خود دست یافتند. زندگی با شهادت تمام نمی‌شود؛ دوباره شروع می‌شود. هر شهادتی باعث رشد مبارزه و جنگ می‌شود. قهرمانان تپه سور بی‌وقفه جنگیدند و تپه سور را در ۸۰ روز به قلعه مقاومت تبدیل کردند. آنها به مدت ۸۰ روز در تونل‌های تپه سور در سخت‌ترین شرایط از تسلیم شدن خودداری کردند و جان خود را فدا کردند و به هر حمله فاشیست‌ها پاسخ دادند. آنها ۸۰ روز حماسه ایثار آفریدند و به عنوان مبارزان رهبر آپو در تاریخ ماندگار شدند.

پرچم مقاومت را از سرحد، شورش و روکن تحویل گرفتند و تا آخرین نفس به اهتزاز در آوردند. سه سال است که رفقای او همچنان پرچمی را که از خود به جا گذاشته‌اند به اهتزاز در می‌آورند. روحیه مقاومت تپه سور از آواشین تا زاپ و از متینا تا غرب زاپ زنده نگه داشته می‌شود. مقاومت گریلایی در برابر دولت اشغالگر ترکیه که در سال ۲۰۲۱ با کانسپتی جدید حمله کرد، به اوج خود رسیده است. گریلاهای آزادی در این سال‌ها با مقاومت‌های مام‌رشو، تپه سور، ورخله و سیانه در سطح تاکتیکی قوی‌تر شدند. تا آخر از مواضع خود دفاع کرده تا اشغالگران و خائنان همدست را از بین ببرند. هر کدام بوتان و زنارین شدند. آنها موضع خود را اصل زندگی و مقاومت خود را الگو قرار دادند. آنها با حمله به اشغالگران با روحیه ایثارگرانه انتقام گرفتند. موضعی که در متینا و تپه بهار نشان داده شد، اثر قهرمانان تپه سور است. آنها اثر خود را در دوران خود به جا گذاشتند و هر یک به نماد مقاومت مبدل شدند. اکنون رفقایشان با افتخار این پرچم پیروزی را در زاپ و متینا به اهتزاز در می‌آورند.