مراد کارایلان, ریاست شورای رهبری «کنفدرالیسم جوامع کردستان, ک.ج.ک» ضمن اشاره به موج گسترده حملات ترکیه برای بازداشت و زندانیکردن سیاستمداران عضو حزب صلح و دموکراسی پس از اعتصاب غذای زندانیان, گفت این رفتار ترکیه باردیگر موجب تشدید تنشها خواهد شد. کارایلان افزود:«هرگونه چارهیابی دموکراتیک مسئله کرد با چنین سیاستهایی غیرممکن است. اگر قرار باشد صلحی به میان آید, مسلما تنها بدست گریلا ممکن میگردد. ذهنیتی که بخاطر سلام گفتن انسانها به گریلاها آنها را محاکمه میکند, نمیتواند صلح و چارهیابی را برای کردستان به ارمغان آورد». کارایلان همچنین گفت که حملات سیاسی ترکیه علیه کردها به این معنی است که میخواهند حزب صلح و دموکراسی را عملا از حذف کنند و افزود:«این یک بیوجدانی و نامردی است». کارایلان ضمن پرداختن به اوضاع غرب کردستان گفت ترکیه عامل اصلی حمله گروههای مزدور به شهر سریکانی است و این دولت حقوق بینالمللی را هم نقض میکند.
مراد کارایلان در مصاحبه با خبرگزاری فرات رفتارهای ترکیه علیه خلقکرد و اوضاع کردها در خاورمیانه و همچنین انزوای تحمیل شده بر رهبر ملتکرد عبدالله اوجالان را مورد ارزیابی و تحلیل قرار داد.
کارایلان خاطرنشان ساخت که هدف اصلی از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی کرد در زندانهای ترکیه, آغاز مرحلهای برای پیشبرد چارهیابی دموکراتیک مسئله کرد بود که در آن موقع وضعیت سیاسی تاحدی به نرمی گرایید. کارایلان گفت که از این مرحله بخوبی استفاده نشد و افزود:«اردوغان در ضدیت با این اعتصاب به حملهای سیاسی علیه خلقکرد دست زد. مسئله حذف قانون مصونیت پارلمانی پارلمانتاران در ترکیه مسئله را بازهم دچار تنش ساخت و اعتصاب غذا و اهداف آن رد کردند. این درحالی بود که مسئله حدف قانون مصونیت عامدانه و به یکباره مطرح گردید. سپس موج بازداشت و زندانیکردها سیاستمداران کرد تحت نام عضویت در ک.ج.ک را آغاز کردند. اینگونه, مرحله را به بنبست رساندند».
درصورت تداوم اعتصاب غذا ترکیه در تنگنا قرار میگرفت
کارایلان یاد آور شد که در جریان اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در زندانهای ترکیه, بسیاری در خواست کردند و گفتند«به اعتصاب غذا پایان دهید تا ترکیه بیشاز این در خطر قرار نگیرد و دولت و حکومت ترکیه هم در قبال این گامهایی مثبت بردارند».کاریلان گفت اگر اعتصاب غذا ادامه مییافت, مسلما ترکیه بیشتر در تنگنا قرار میگرفت. وی افزود:«اما رهبر آپو در آن موقع زندانیان را به خاتمه دادن به اعتصابغذا دعوت کرد که همانا نوعی فداکاری از جانب کردها بود».
کارایلان ضمن اشاره به مرحله بعد از اتمام غذا و برخورد دولت ترکیه, گفت:«بسیاری از سیاستمداران و کردها که از هویت ملی خود دفاع میکردند مورد حمله نیروهای پلیس ترکیه قرار گرفته و به زندان افتادند. این درحالی بود که این انسانها هیچگاه فعالیت غیرقانونی و غیر پنهانی انجام ندادهاند».
کارایلان گفت هدف اصلی دولت ترکیه نابودی عرصه سیاسی کردها است. وی افزود:«من در آن موقع به برنامهای تلویزیونی که مصاحبه با رئیس تشکیلات حزب صلح و دموکراسی بود, نگاه کردم. او گفت: من هشتمین رئیس این تشکیلات هستم و روسای قبلی هماکنون به زندان افتادهاند. ـ خلاصه هرکسی که به مدت پنج الی شش ماه ریاست این تشکیلات را برعهده میگیرد توسط دولت ترکیه بازداشت و روانه زندان میشود. این به معنای حذف حزب صلح و دموکراسی و عرصه سیاسی کردها است».
ریاست ک.ج.ک همچنین اذعان داشت که ترکیه ادعا میکند که به مذاکراتش ادامه میدهد, اما هنوز هیچ گامی عملی برای چارهیابی برنمیدارند. هرچند تلاشهایی صورت میگیرد, اما نتیجهای در برندارد. حتی موجودیت خلقکرد بعنوان یک ملت را رد میکنند. این مهم حلقه اساسی حل مسئله کرد است».
وی افزود که ترکها کردستان را اشغال کردهاند. این درحالی است که ما هزاران سال است در این سرزمین بسر میبریم. هرروز فرزندان کرد را مجبور میسازند که بگویند «من ترک هستم. ترک جسور و واقعی هستم» بعد دم از دموکراسی میزنند. حتی ما کردها را نژادپرست هم مینامند.
دیگر تئوریهای قرن نوزدهمی کهنهشدهاند, باید ترکیه این حقیقت را دریابد
«ترکیه خواست همچو تامیلها کردها را قتلعام کند. خواستند آن راه را امتحان کنند, اما عواقب سوء آن متوجه خود آنها شد. از نظر آنها سال 2012 سال نابودی ما کردها بود. خواستند همچو خلقتامیل کردها را هم قتلعام کنند. چنین توطئهای را در برنامه داشتند. اما این سال به سال پیروزی نیروی گریلا مبدل شد. گریلا با تاکتیکی نوین و متفاوت وارد عمل شد و همه استراتژیها و راهکارها و تاکتیکهای استخباراتی و تئوریهای دولت اردوغان و حزبش را که به نیروهای ویژه پشت بسته بود نقش برآب ساختند. سال 2012 فراتر از سال 1998 سالی بود که در آن گریلا به پیشرفتها و پیروزیهای مهم دست یافت. توطئه ترکیه قتلعام بود, لذا نیروهایی مزدبگیر استخدام کردند, اما با توسل به آن نیروها هم نتوانستند در مقابله با گریلا کاری از پیش برند. سیاستهایشان به شکست انجامید. البته علیرغم این شکستشان, هنوز از سیاستهای ضد کردها دست برنداشتهاند».
هرچند ترکیه و برخی دولتها و نیروهای وابسته به آنها به این تبلیغات سوء دست میزنند که پ.ک.ک باید خلع سلاح شود, اما کارایلان در این مورد میگوید:«تازه در منطقه خاورمیانه همه دولتها و نیروها خود را مسلحتر میسازند. ناتو هم تسلیحات خود را به ترکیه منتقل ساخت و منطقه را با جنگی ویرانگر روبرو میسازد. آنطور که معلوم است در مراحل پیشرو جنگ شدیدتر میگردد. به همین خاطر نیروهای مدافع خلق کرد هم باید بیشتر و نیرومندانهتر مسلح گردند. ما ناچاریم که در پی تحولاتی که در منطقه خاورمیانه به میان میآید, بیشتر خود را آماده سازیم. این را یک ضرورت و نیاز اساسی میدانیم. من آشکارا گفتهام که: ما مشکلاتی در زمینه تجهیز شدن نظامی داریم و مشغول برطرف کردن آن هستیم. اما در عین حال هم گفتهام که اگر دولت ترکیه تصمیم بگیرد که مسئله کرد را با توسل به راهکارهای صلحجویانه چارهیابی کند, بازهم ما آمادهایم. البته ما بدونشک به مسلحساختن نیروهایمان ادامه میدهیم. زیرا کردها هم باید از خود دفاع کنند. باید مقاومت نمایند. اگر میبینیم که منطقه خاورمیانه مجددا نظمی نوین مییابد, پس کردها هم باید در آن سهیم باشند. هیچ قدرتی یارای ممانعت از آن را ندارد».
آینده کردها
«هدف ما حل مسئله کرد و تحقق ملت دموکراتیک با توسل به سیستم کنفدرالیسم دموکراتیک و خودمدیریتی دموکراتیک است تا حیاتی آزاد و برابر به میان آید, اما اگر دشمنان کرد از آن ممانعت کنند, کردها هم به راههای برونرفت و رهایی فکر خواهند کرد.
کردها باید در نظم نوین خاورمیانه جایگاهی داشته باشند, اما دولت ترکیه از این امر میترسد. هیچ گامی برای حل مسئله کرد برنمیدارد. میگوید: کردها در جنوب کردستان به جایگاهی دست یافتهاند, اگر در سوریه هم به جایگاهی سیاسی دست یابند, آنگاه من چه کنم؟
این دولت چکار باید بکند! خطاب به ترکیه میگویم که دیگر تئوریهای قرن نوزدهمی کهنه شده باید دست از توطئههایتان علیه خلقکرد بردارید».
ترکیه مخالف با کسب جایگاه سیاسی کردها است
«سیاست اساسی ترکیه این است که از دستیافتن کردها در غرب کردستان و سوریه به جایگاهی سیاسی و قانونی ممانعت کند.
چندی پیش غیر حزب حزب پ.ی.د , 16 حزب عضو مجلس میهنی کرد را به آنکارا دعوت کردند. به آن احزاب گفتهاند «ما برای شما هواپیما میفرستیم, ما بعنوان میزبان از شما دعوت میکنیم که به ترکیه بیایید» . واقعیت این است که فکر نکنم این احزاب به ترکیه بروند.
هماکنون پ.ی.د و چندی حزب کردها و حتی مجلس میهنی کردهای سوریه متحد شده و «شورای عالی کرد» را تأسیس کردهاند. ترکیه هم برای فروپاشی این اتحاد و شورا به هر راهکار خصمانهای متوسل میشود».
حمله به سریکانی
«چهبسا بعنوان مثال: احمد داوداوغلو وزیر خارجه ترکیه به آن 16 حزب میگوید: شما حزب پ.ی.د را تضعیف کرده و به حاشیه برانید, آنگاه ما هرگونه حقوقی , حتی حقوق فدراسیون را به شما اعطا میکنیم. ما باید حاکمیت را بدست گیریم. وظیفه شما صرفا این است که حزب پ.ی.د را تضعیف و حذف کنید و بس.
بنگرید, پ.ی.د نماینده 60 الی 70 درصد مردم است. این بدان معناست که ترکیه به کردها میگوید که با هم بجنگید؛ با حزب پ.ی.د بجنگید و ما حمایتتان میکنیم. کردها با هم جنگ نخواهند کرد. زیرا در صورت وقوع جنگ داخلی میان کردها, همه فرصتها از دست آنها خواهد رفت. دستاوردهای موجود هم از میان خواهد رفت. چه بسا غرب کردستان کوچکترین بخش است.
کمک به گروههای مسلح عرب توسط ترکیه
از طرف دیگر به لحاظ نظامی, اقتصادی و سازمانی به سازمانهای عرب سوریهای کمک میکند و آنها را به جنگ با کردها و اشغال شهرهای حلب, عفرین, سریکانی و غیره روانه میکند. ترکیه دولتی است که برای نخستین بار اینهمه آشکارا از گروههای مسلح حمایت میکند. ترکیه پشت جبهه حملات علیه شهر سریکانی است. این گروههای حمله میکنند, شکست میخورند و خسته و زخمی به ترکیه بازمیگردند و استراحت میکنند و بازهم حمله میکنند. ترکیه صاحب اصلی آنهاست.»
کارایلان در ادامه تأکید میکند که ترکیه حقوق بینالمللی را نقض میکند و درصدد اشغال غرب کردستان و ممانعت از دستیافتن کردها به حقوق و آزادیهایشان است.
آیا ترکیه از القاعده حمایت میکند
«گروههایی که ترکیه از آنها حمایت میکند, با القاعده به سازش و همپیمانی رسیدهاند و با کردها دشمنی میکنند. ترکیه در ضدیت با کردها با القاعده و سلفیها سازش کرده. آن گروههای مسلح خود به این امر اعتراف کردهاند. این, دشمنی آشکار با کردهاست. برای پردهپوس ساختن این کار خود موجودیت حزب پ.ی.د در سریکانی را بهانه قرار دادهاند. آنها آشکارا با مردم دشمنی میکنند و آنها را مورد هدف حملات خود قرار میدهند. بسوی محلات شهر مستقیما تیراندازی میکنند. میدانید ترکیه چطور این کار را میکند؟ نخست تحقیق میکند و در هر منطقهای که عشیرهای ضدکرد را یافت به ترکیه دعوتشان میکند. بعد آنها را برای جنگ با کردها روانه میکند. علیرغم دست زدن به اینکارها بازهم دم از دموکراسی میزند. »
اتحاد ملی کردها
کارایلان در خاتمه سخنان خود در مورد اتحاد کردها میگوید:«منطقه خاورمیانه در حال تحول است. در این اثنا اتحاد کردها بسیار حیاتی است. ما میگویم اگر نیروهای کردی در قالب یک پلاتفورم رسمی نمیتوانند کنارهم بیایند و تصمیماتی اتخاذ کنند, حداقل همه آنها از هر چهار بخش کردستان میتوانند به حمایت از یکدیگر دست زنند. باید سیاست و دیپلماسی ملی را اساس کار خود قرار دهند. نباید به هم زیان و ضربهای برسانند. نخست, نباید میان کردها هیچگونه درگیریای روی دهد, زیرا در غیر این صورت یک اشتباه بزرگ تاریخی خواهد بود. نه تنها به لحاظ نظامی بلکه به لحاظ سیاسی هم نباید به ضدیت با یکدیگر برخیزند و به هم ضرر نرسانند. باید تعهدی ملی در میان باشد و هماکنون ما برای این مهم کار میکنیم. امیدوارم که پیشرفتهایی حاصل شود. هماکنون پیشرفتی مهم در جامعه کردی در هر چهاربخش کردستان به میان آمده. جامعه کردها دیگر سازمانهای کردی را که در راستای منافع جامعه کار و مبارزه نکنند, قبول ندارند. این بخوبی آشکار است.»