بر اساس گزارش‌های رسمی اعلام شده، فقط در استان کرماشان ۱۰۰۰ کودک کار وجود دارد. این کودکان در خیابان‌ها و در حاشیه‌ی شهرها مشغول کار هستند.

مدیر کل بهزیستی استان کرماشان با اعلام این خبر گفت، هزار کودک کار در خیابان‌های کرماشان حضور دارند.

بهزاد شهبازی در این خصوص گفت: "طبق برآوردهایی که انجام شده، ۱۰۰۰ کودک کار در استان کرماشان حضور دارند که به دلیل بدسرپرستی، بی‌سرپرستی و یا مشکلات اقتصادی و فرهنگی در خیابان‌ها مشغول کار هستند."

شهبازی همچنین از تفاوت معنادار تعداد کودکان کار در استان کرماشان با سایر استان‌ها خبر داده و مدعی شده بود، این تفاوت به دلیل فرهنگ خانواده‌ها در این استان است که کودکان خود را از سنین پایین روانه‌ی بازار کار می‌کنند.

وی به نرخ بالای بیکاری و فقر و محرومیت موجود در استان که سبب افزایش تعداد کودکان کار می‌شود، هیچ اشاره‌ای نکرده است.

شهبازی در ادامه افزود: مردم کرماشان به دلیل روحیه لطیفی که دارند، به این کودکان که عمدتا سر چهارراه‌ها فعالیت می‌کنند کمک می‌کنند و همین امر موجب شده خانواده این کودکان و بعضا باندهای مافیایی که آنها را به کار گرفته، این کودکان را جهت کسب درآمد بیشتر به ادامه کار مجبور کنند.

وی به وجود باندهای مافیایی اشاره کرد که کودکان را مجبور به کار خیابانی می‌کنند و از درآمد آنها استفاده می‌کنند.این باندها به دلیل درآمد خوبی که از کودکان دارند، آنها را به طور مداوم مجبور به کار می‌کنند.

اداره بهزیستی استان کرماشان پيشتر در سال ۱۴۰۱ از شناسایی ۳۰۵ کودک کار خبر داده بود. مقایسه‌ی این آمار با آمار سال جاری از افزایش چشمگیر کودکان کار طی سال جاری خبر می‌دهد.

لازم به ذکر است آمار فوق، آمار رسمی است که توسط مراکز دولتی ارائه شده و آمار کودکانیست که شناسایی شده‌اند. در حقیقت تعداد کثیری از کودکان کار وجود دارند که هرگز شناسایی نمی‌شوند. آمار دولتی همیشه بسیار پایین‌تر از آمار واقعیست و مراکز دولتی همیشه در راستای سیاست‌های خاص به دستکاری آمارهای موجود می‌پردازند.

اداره بهزیستی استان کرماشان پيشتر در این رابطه اعلام کرده بود، ۸۰ درصد کودکان کار در مرکز استان دیده می‌شوند و این مسئله در شهرستان‌ها کمتر وجود دارد.

در این گزارش همچنین آمده است، ۹۸ درصد کودکان کار پسر و ۹۵ درصد در حال تحصیل هستند. ۴۵ درصد این کودکان شغل دست‌فروشی، ۳۰ درصد جمع‌آوری ضایعات را انجام می‌دهند و ۱۳ درصد نیز به صورت کارگر فصلی فعالیت می‌کنند. ۷۹ درصد کودکان در خوداظهاری اعلام کرده‌اند که مشکل اقتصادی دارند و ۸۵ درصد گفته‌اند، توسط خانواده مجبور به انجام کار می‌شوند.

افزایش کودکان کار در خیابان‌ها و چهارراه‌های کرماشان طی سال‌های اخیر بسیار چشمگیر بوده است به طوری که با توقف در هر چهارراه تعداد کثیری از کودکان دیده می‌شود که به کارهای مختلفی مانند فروشندگی گل و دستمال کاغذی و آدامس و غیره تا تکدی‌گری مشغول هستند.

این کودکان که به دلایل مختلف مجبور به کار می‌شوند، عمدتا دارای مشکلات اقتصادی هستند. از دلایل روی آوردن این کودکان به کار خیابانی می‌توان به بی‌سرپرستی، بدسرپرستی مانند اعتیاد خانواده، مشکلات فرهنگی‌، بی‌سوادی، والدین بیمار، بیکاری والدین، گرفتاری در باندهای مافیایی و تکدی‌گری و.... اشاره کرد.

اکثر کودکانی که در خیابان‌ها مجبور به کار می‌شوند با آزارهای جسمی و روحی بسیاری مواجه می‌شوند.

با توجه به ناملایمات جامعه با این کودکان و رفتار نامناسب والدین، این کودکان در محیط خانواده در اغلب مواقع احساس خلاء می‌کنند که این احساس منجر به افزایش گرایش بسیاری از این کودکان به اعتیاد خواهد شد یا امکان دارد در صورت دریافت آزار از جامعه، خود نیز فردی آزارگر شوند؛ زیرا در این مواقع رفتارهای دریافت‌شده در زندگی را در جامعه انعکاس می‌دهند.

اغلب کودکان کار از تحصیل محروم هستند و یا فقط تا مقاطع ابتدایی می‌توانند به تحصیل بپردازند. محرومیت از تحصیل سبب می‌شود تا این کودکان آینده‌ای روشن نداشته و برای همیشه باید با این مشکلات دست و پنجه نرم کنند.

اغلب این کودکان از بهداشت و درمان و آموزش کافی برخوردار نیستند و با بیماری‌های جسمی و روحی بسیاری مواجه می‌شوند.

تعداد زیادی از این کودکان حتی با آزارهای جنسی مداوم مواجه هستند.

استان کرماشان رتبه‌ی دوم بیکاری در ایران را دارد. این استان جزو ده استانی است که نرخ بیکاری آن بالای ده درصد است.

بیکاری گسترده در استان و گسترش فقر و محرومیت یکی از دلایل اصلی افزایش کودکان کار در این استان است.

با توجه به مشکلات استان و افزایش کودکان کار، اما دولت اقدامات موثری در راستای حل این معضل انجام نداده و این مشکل هر سال بزرگتر شده و افراد بیشتری را درگیر می‌کند.