کمیته محیط زیست "جامعه دموکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان(کودار) در بیانیهای درگذشت دکتر مسعود مصطفیسلطانی از فعالین محیط زیست مریوان و یکی از مؤسسین "انجمن چیای سبز مریوان" را به خانواده ایشان و خلق کوردستان تسلیت گفته و خواستار یک کارزار مدنی فراگیر برای جلوگیری از نابودی جنگلهای زاگرس است. بیانیه کمیته محیط زیست کودار بهشرح زیر است:
جلوگیری از نابودی جنگلهای زاگرس به کارزار مدنی فراگیر نیاز دارد
وقوع آتشسوزی هر ساله دهها هکتار از جنگلهای زاگرس را نابود میکند. آتشسوزیهای نابودگر در منطقه «نلاس» سردشت پس از کوسالان، یک فاجعه زیستمحیطی است که برنامهریزی نیروهای اجتماعی برای مهار این خطرات در سراسر زاگرس را حیاتی ساخته است.
در هفتههای گذشته چندین منطقه در کوسالان و مریوان بخاطر حملات توپخانهای سپاه پاسداران اشغالگر ایران طعمه حریق شد. در روزهای اخیر نیز وقوع آتشسوزی در حومه شهر نلاسِ سردشت بخشی از جنگلها و مراتع زیبا را به کام نابودی فروبرد. به دلیل گستردگی زاگرس در سراسر روژهلات کوردستان، لازم است همهساله نیروهای اجتماعی بنا به وظیفه اخلاقی، سیاسی و انسانی به برنامهریزی برای حفظ جنگلها و مراتع دست بزنند. بیشک انقراض محیط زیست زاگرس انقراض همه خلق کورد است. اگر همهساله در فصل تابستان، هم بر اثر برخی سهلانگاریهای افراد مدنی و هم اقدامات سیستماتیک نیروهای سپاه پاسداران ایران علیه محیطزیست زاگرس و فعالان نهادهای مدنی محیط زیستگرا و با اهداف نظامی، بخشی از مناطق جنگلی در معرض نابودی قرارمیگیرد، لازم است فعالان محیط زیست و خود جامعهی ما وارد کارزار حفاظت از زاگرس شوند. یکی از اهداف سیاسیـ نظامی، محروم ساختن خلقمان از حیات اکولوژیک در راستای منافع قدرتطلبانه و نسلکشانه است. حیات اکولوژیک سالم، جامعه سالم را به بارمیآورد.
کمیته محیطزیست "جامعه دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان(کودار)" ضمن تسلیت به خانواده و خلق کورد بهمناسبت درگذشت «دکتر مسعود مصطفی سلطانی» که سالها در حفظ محیط زیست مریوان کوشا بود، از خلقمان و فعالان محیط زیست و سازمانهای مدنی دعوت بعمل میآورد که از کوسالان تا سردشت در حفظ زاگرس و حیات اکولوژیک خویش وارد کارزار شوند. جلوگیری از نابودی جنگلهای زاگرس به کارزار مدنی فراگیر نیاز دارد. با شعار «حفاظت از محیط زیست، حفاظت از میهن است» کارزار حفظ میهن و حیات آزاد را به اوج برسانیم. قطعا همت بلند خلقمان مایه حیات زاگرس و جامعه ما خواهد شد. برنامهریزی بصورت کلکتیویسم اجتماعی و کارزارهای مدنی لازمه هرگونه فعالیت مدنی خودبنیاد برای حفظ منابع حیاتبخش محیط زیستی میگردد.