ده دانشمند برجسته‌ اقلیم‌شناس طی تحقیقی که در رابطه با تغییرات اقلیمی و افزایش دمای زمین انجام داده‌اند، هشدار داده‌اند که با ادامه‌ی روند کنونی تولید گازهای کربن، دمای زمین چنان افزایش می‌یابد که منجر به نابودی تمدن بشر تا پیش از نیمه‌ی قرن کنونی خواهد شد.

این دانشمندان همچنین تاکید کرده‌اند که تنها راه جلوگیری از افزایش ویرانگر دمای زمین، کاهش ٨۰ درصدی کربنی است که در فعالیت‌های صنعتی انسان مصرف می‌شود. 

در تحقیق مذکور که از سوی آکادمی علوم آمریکا منتشر شده، آمده است:" فعالیت‌های صنعتی آدمی، زمین را به آستانه‌ی گذار از دمای میانگین ۲ درجه‌ی سانتی‌گراد، در مقایسه با دوران پیش از شروع عصر صنعتی‌شدن در قرن نوزدهم میلادی رسانده‌ است. و اگر چنین رخ دهد، نظم طبیعت و تعادل اقلیم‌ها با افزایش دما از بین رفته و در نهایت زمینی که به اصطلاح به آن "زمین گرم‌خانه" می‌گویند، باقی خواهد ماند که با تخریب جدی زیست‌بوم‌ها، جوامع و اقتصادها همراه خواهد بود."

این دانشمندان، تغییرات اقلیمی و فروپاشی تدریجی زمین را که در پی گذار از آستانه‌ی دمای میانگین ۲ و ۵ درجه‌ی سانتی‌گراد بوقوع می‌پیوندد، چنین تصویر می‌کنند:"یخ خشکی‌های قطب‌جنوب و گرینلند ذوب می‌شوند، آب دریاها و اقیانوس‌ها گرم‌تر می‌شوند، جریان‌های رودخانه‌ای جت‌استریم و اقیانوسی گلف استریم تغییر می‌کنند، جنگل‌ها ازبین رفته و انقراض گونه‌های گیاهی و جانوری گسترش می‌یابد و در نهایت ذوب زمین‌های یخ‌بسته‌ی قطب شمال، منجر به تولید و انباشت گاز متان در اتمسفر خواهد شد و سطح آب دریاها و اقیانوس‌ها بالاتر خواهد آمد."

بر اساس پیش‌بینی‌های رایانه‌ای، بایستی تا سال ۲۰۳۰ تولیدات صنعتی ٨۰ درصد از میزان کربن خود بکاهند و تا سال ۲۰۵۰ نیز باید صنعت و اقتصادی عاری از کربن و سوخت‌های فسیلی داشته باشیم. در غیر اینصورت تمدن بشری از بین خواهد رفت.

شیوه‌ی تولید سیستم سرمایه‌داری که مبتنی بر کسب سود و انحصار بیشتر از طریق ایجاد سلطه بر طبیعت و تولید هرچه بیشتر مواد صنعتی است، تاثیرات جبران‌ناپذیری را بر محیط‌زیست وارد کرده و مهم‌ترین آن را می‌توان افزایش دمای زمین در پی افزایش تولید گازهای حاوی کربن دانست که در فعالیت‌های صنعتی تولید می‌شود.

بنابراین برای جلوگیری از افزایش دمای مخرب زمین، بایستی شیوه‌ی تولید سرمایه‌داری با شیوه‌ی تولید عادلانه و مبتنی بر سازگاری با محیط‌زیست تغییر یابد که می‌توان آن را همان "اکوسوسیالیسم" نامید.

با استفاده از گزارش ایران‌اینترناسیونال