نایف ایشچی (۲۸ ساله) که پس از بازداشت در سپتامبر ۲۰۱۰ در منطقه جزیر شرنخ زندانی شد، به اتهام «ارتکاب جرم به نام سازمان بدون عضویت در آن»، «تبلیغ برای سازمان» و «مخالفت با قانون اجتماعات، تظاهرات و راهپیمایی‌ها» محاکمه شده و به ۲۴ سال زندان محکوم شد. دیوان عالی کشور با در نظر گرفتن سن ایشچی این مجازات را به ۱۶ سال کاهش داد. در شرایط عادی، ایشچی باید در ۲۷ اوت ۲۰۲۳ آزاد می‌شد.

اما آزادی ایشچی بارها به دلیل «اعتصاب غذا» و امتناع از «توبه» و اظهار پشیمانی به تعویق افتاد. هیأت نظارت و اداره زندان نوع T آهلات با تصمیمی که در تاریخ اول اوت صادر شد، آزادی ایشچی را به مدت ۳ ماه به تعویق انداخت. در پی این تصمیم، ایشچی از دوم ۲ اوت دست به اعتصاب غذا زد.

ایشچی در نامه‌ای که به مرکز انجمن حقوق بشر (IHD) ارسال کرده است، به توضیح نقض‌هایی پرداخته است که با آن مواجه شده است.

«حقوق ما هر روز غصب می‌شود»

ایشچی در نامه خود با بیان اینکه با اعمال خودسرانه اداره زندان مواجه شده است، گفت: «بیش از ۱۳ سال است که در زندان هستم. سه سال است که در زندان نوع T آهلات بودم. در واقع من قبلاً به انجمن شما نوشته بودم که همه حقوق اساسی در اینجا به کناری گذاشته شده‌اند و انزوای مطلق وجود دارد. به دور از حل مشکلات موجود، هر روز به نقض حقوق جدید اضافه می‌شود و غصب حقوق ادامه دارد. از جمله مهمترین آنها تصمیم شورای اداری و نظارت برای به تعویق انداختن آزادی پس از اتمام دوران محکومیت و تمدید آزادی مشروط است. طبق قانون فعلی مجازات، تاریخ آزادی مشروط من در تاریخ ۲۷ اوت ۲۰۲۳ (۱۱ ماه پیش) به پایان رسیده است. اما در نتیجه رویکردهای خودسرانه، ایدئولوژیکی و تحمیلی هیئت نظارت اداره، هر بار سه ماه تمدید و از آزادی من جلوگیری می‌شود. آنها در مورد هیچ یک از توجیهاتی که تصمیمات تعیین شده بر آن استوار است، مدرک مشخصی ندارند.»

سیاست گروگان‌گیری

ایشچی با بیان اینکه هیئت نظارت اداری، آزادی ۶ زندانی دیگر مانند او را به تعویق انداخت، گفت: «این کاملاً انتزاعی و مبتنی بر تصمیماتی است که بر اساس دیدگاه خودشان در مورد زندگی گرفته شده است. هر سه ماه یک بار با سوالاتی مواجه می‌شوم که هیچ ربطی به وضعیت من در مرحله مجازات ندارد، هیئت با سوالاتی از جمله"آیا پشیمانی"، "آیا پ‌ک‌ک یک سازمان تروریستی است"، "نظرت در مورد عبدالله اوجالان چیست" مانند یک دادگاه عمل می‌کند. به ویژه اینکه مدیر اول زندان به وضوح رویکرد ایدئولوژیک خود را آشکار می‌کند و سایر اعضای هیئت مدیره را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث رأی منفی آنها می‌شود. این وضعیت فقط مربوط به من نیست. در بندی که در حال حاضر در آن نگهداری می‌شوم، ۶ نفر دیگر نیز وضعیت مشابهی با من دارند.»

ایشچی با اشاره به اینکه برای پایان دادن به بی‌عدالتی نسبت به آنها دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است، در ادامه نامه آورده است: «برای رفع این وضعیت غیرانسانی، غیر وجدانی و غیرقانونی علیرغم بیماری سخت، دست به اعتصاب غذای نامحدود زده‌ام. تا زمانی که درخواست من برآورده شود ادامه خواهم داد. می‌دانم که انجمن شما تلاش‌هایی در این زمینه دارد. اما در زندان نوع T آهلات این موضوع کاملاً از کنترل خارج شده و به سیاست علنی گروگان‌گیری تبدیل شده است. می‌دانم که اعتصاب غذائی که شروع کردم اثرات بسیار منفی بر سلامتی من خواهد داشت. با این حال تا زمانی که خواسته‌هایم برآورده نشود به هیچ وجه به اعتصاب خود پایان نمی‌دهم. اداره زندان به جای پاسخگویی به درخواست من، با آغاز تحقیقات انضباطی علیه من پاسخ داد.»