کودار به مناسبت ششمین سالگرد شهادت باجور و یارانش بیانیه‌ای کتبی صادر کرد و از همه خواست تا فعالیت‌های سیستماتیک مدنی برای نجات محیط‌زیست از خطر نابودی را به بخشی از حیات و کار روزانه خود مبدل سازند و در این راه فرهنگ‌سازی کنند.
جامعه دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان (کودار) در ششمین سالگرد شهادت باجور و یارانش، شهدای محیط‌زیست زاگرس بیانیه‌ای صادر کرد. کودار ضمن گرامیداشت یاد این شهدا، به بحران‌های محیط‌زیستی و موضعی که باید اتخاذ نمود اشاره کرد و گفت: «بحران‌های زیست‌محیطی به ما خاطرنشان می‌سازند که نجات محیط‌زیست و حفاظت از آن دیگر یک وظیفه گریزناپذیر انسانی، اخلاقی، روشنگرانه و سیاسی است که حتی یک لحظه نباید از آن غفلت کرد. با این علم و آگاهی، هرچه بیشتر به مبارزه برای حفظ محیط‌زیست بپیوندیم زیرا با مقوله حفظ انسان و جامعه قویا گره‌خورده. یاد و خاطره شهدای سوم شهریور و محیط‌زیست گرامی باد..»
متن کامل بیانیه‌ی کودار با عنوان «در مسیر شهید باجور و یارانش فراتر از کارزار، نیازمند پیشبرد مبارزه اکولوژیک هستیم» به شرح زیر است:
«امروز، ششمین سالروز جانباختن شهدای محیط‌زیست زاگرس «شریف باجور و یارانش» است که در سوم شهریور ۱۳۹۷ در پی توطئه طرح‌ریزی‌شده نهادهای امنیتی نظام ایران در مریوان به شهادت رسیدند. «جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کردستان(کودار)» در ششمین سالگرد شهادت باجور و یارانش یاد و خاطره آنها و همه شهدای محیط‌زیست زاگرس را گرامی‌می‌دارد.
«شریف باجور و یارانش» در راستای حفاظت از جنگل‌های بلوط زاگرس که مایه حیات و نفس به نفس خلقمان است، در سوم شهریور ۱۳۹۸ جان خویش را فداکردند. جامعه‌ی دموکراتیک و آزاد شرق کُردستان (کودار) در سومین کنگره خویش در سال ۲۰۲۰ روز سوم شهریور را به پاس جانفشانی‌های باجور و یارانش، روز «حفاظت از محیط‌زیست» و «شهدای محیط‌زیست» نامگذاری کرد.
زیست‌بوم زاگرس قلب تپنده و حیات‌بخش به مردمان سراسر شرق کردستان و ایران است. بی‌شک موجودیت خلقمان در این زیستگاه بی‌نظیر توانسته در طول تاریخ پایدار بماند و فرهنگی غنی را با درآمیختن در سرسبزی زاگرس به بشریت ارزانی دارد. امروز آنچه اهمیت دارد، این است که هم موجودیت زاگرس و هم خلق کُرد و خلق‌های زیسته در این زیستگاه زندگی‌ساز، بخاطر غارت‌‌گری و طبیعت‌ستیزی صاحبدان سرمایه‌داری منحصربه‌فرد ایرانی، در خطر است. سلطه هرچه ظالمانه‌تر و انحصارات ثروت و قدرت توامان با آن همه حرص و آز سیری‌ناپذیر نظام سرمایه‌داری ایرانی و مدرنیته منحرف آن موجب تخریب فاجعه‌آمیز روزانه محیط‌زیست شده است. فقر اکولوژیک در ایران قطعا حاصل عمل حاکمیت‌های بی‌بصیرت ایرانی در تاریخ معاصر است که انسان و زیست‌بوم را با هم به سوی فنا سوق داده‌اند. این رویه به مراحلی شدیدا بحرانی و مخاطره‌آمیز پاگذاشته که اگر جلوی آن گرفته نشود، هرگونه امکان زیستن انسان و جانداران در ایران و زاگرس را ناممکن می‌سازد. لذا جامعه و محیط‌زیست بخاطر ستیزه‌های زمامداران قدرت و حاکمیت ایران امروز در خطر هستند که فراتر از حرکت‌ها و اقدامات محیط‌زیستی به علم اکولوژی و جنبش اجتماعی منسجم و پایدار تا حصول آزادی نیاز دارد.
شهید شریف باجور و یارانش با علم به این جنبه‌های حیات انسانی و با هدف نجات محیط‌زیست در معرض نابودی زاگرس، وارد عمل شدند ولی در پی توطئه نهادهای امنیتی نظام محیط‌زیست‌ستیز ایران به شهادت رسانده شدند. هدف آنها جلوگیری از روند توحشی بود که در حق زیست‌بوم زاگرس با هدف نسل‌کشی اکولوژیک انجام می‌شد. آنها از زمره فرزندان آگاه و بیدار جامعه و خلقمان بودند که بی‌شک میراثی بزرگ برای نسل‌های آینده به جا گذاشته‌اند. بر نسل‌های غیور و آگاه امروز است که با اهمیت‌دادن هرچه فزون‌تر به علم اکولوژی، جهت یافتن راه آزادی جامعه و محیط‌زیست، جنبش آزادیخواهی عصر را با تمام نیرو و اراده پولادین‌شان به راه بیاندازند. حرکت جانفدایانه باجور و یارانش بی‌شک هشداری بود در خصوص خطر روزافزون نابودی محیط‌زیست زاگرس و جامعه انسانی آن سرزمین جاودانه و فرهنگ‌ساز. فرهنگ این سرزمین، حیات آزاد و همگرا در عین همدلی و سلطه‌ستیزی است. لذا به اندازه‌ای که زیست‌بوم زاگرس در معرض خطر است، جامعه انسانی ساکن در آن هم در معرض تهدید می‌باشد و تا دیر نشده باید کارزارهای شورانگیز جامعه و اقشار آن با شور و شوق نسبت به آزادی افزایش یابد.
«جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کردستان (کودار)» ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهدای سوم شهریور و تمامی شهدای محیط‌زیست خصوصا شهدای پاوه و لرستان، تمامی آحاد خلقمان و اقشار زحمتکش آگاه و بیدار را فرامی‌خواند که فعالیت‌های سیستماتیک مدنی برای نجات محیط‌زیست از خطر نابودی را به بخشی از حیات و کار روزانه خود مبدل سازند و در این راه فرهنگ‌سازی کنند. قدرمسلم محیط‌زیست امروز هم در سطح کردستان و هم جهان به درجه‌ای مخاطره‌آمیز رسیده که فراتر از اقدامات گاهگدار سالانه به یک مبارزه یومیه و استراتژیک خلق‌ها نیاز دارد. بحران‌های زیست‌محیطی به ما خاطرنشان می‌سازند که نجات محیط‌زیست و حفاظت از آن دیگر یک وظیفه گریزناپذیر انسانی، اخلاقی، روشنگرانه و سیاسی است که حتی یک لحظه نباید از آن غفلت کرد. با این علم و آگاهی، هرچه بیشتر به مبارزه برای حفظ محیط‌زیست بپیوندیم زیرا با مقوله حفظ انسان و جامعه قویا گره‌خورده. یاد و خاطره شهدای سوم شهریور و محیط‌زیست گرامی باد.»
