"تحریم انتخابات در حقیقت نه گفتن و تحریم و عدم شریک شدن در جنایات رژیم بویژه جنایات اخیرش است، تحریم و بایکوت ۱۰۰٪ این حربه رژیم فریاد عدم مشروعیت حاکمیت و دادخواهی خونهای ریخته شده، دلجویی از مادران جان باختگان و زندانیان شکنجه شده است"
کمیتە زنان پلاتفرم دمکراتیک ایران آحاد جامعه را به تحریم فعال انتخابات فراخواند.
کمیته‌ی زنان پلاتفرم دمکراتیک ایران در بیانیه‌ای مکتوب آحاد جوامع ایران بویژه زنان و دختران را به تحریم فعال انتخابات رژیم سفاک جمهوری اسلامی ایران دعوت کرد
متن بیانیه به این شرح است:
"جنبش آبان را بە جنبش تحریم انتخابات تبدیل نمائیم!
ناامیدی اکثریت مردم از اصلاحات درون سیستمی و وجود فقر و فلاکت گستردە و وخامت اوضاع معیشتی و اجتماعی از جملە دلایل تحریم انتخابات در میان مردم میباشد و حکومت نیز نمیتواند در حل بحرانها و مخالفتهای مردمی راهکاری جز سرکوب ارائە دهد.
فقر، بیکاری، گرسنگی و وخامت بیشتر اقتصادی در تمامی لایە های نظام، باعث گشتە کە اکثریت طبقات مردم انتخابات را نە تنها تحریم کنند، بلکە از آن بعنوان اعتراضی علیە وضعیت موجود استفادە نمایند.
با برگذاری انتخابات دورە یازدهم، رژیم سعی بە نمایش درآوردن آن دارد کە پس از کشتار وسیع و سرکوب سنگین معترضین آبانماە ،میتواند دیگر بار بە اوضاع سر و سامانی بخشد اما مراسم شانزدهم آذر در دانشگاههای کشور و مراسم باشکوە خاکسپاری پیکر یخزدە کولبر چهاردە سالە کورد فرهاد خسروی و همزمان پشتیبانی بزرگ مردم مبنی بر شرکت در مراسم یادبود جانباختگان کشتار آبانماە کە از طرف مادران و بازماندگان آنان بودە بە خوبی بیانگر آن میباشدکە با وصف کشتار و و دستگیریهای کور و گستردە ماشین کشتار، نتوانستە قیام را سرکوب نمودە و جامعە را بە سکوت و تسلیم وادارد.
بیش از چهل سال است که رژیم جمهوری اسلامی با سیاستهای ضد انسانی و به حرکت درآوردن ماشین سرکوب خود و در پی آن زندان، شکنجه و اعدام مخالفان خود بر ایران حکومت میکند.در اصل پایه و اساس رژیم بر اصل خشونت، خفقان و سرکوب بنا نهاده شده است. در طی سال‌های حاکمیتش که باید در اصل از آن به عنوان سال‌های اشغال ایران و کوردستان نام برد، از هر گونه اعمال دیکتاتوری و مستبد منشانه و زیر پا گذاشتن حقوق اولیه انسانی دریغ نکرده است، با نگاهی اجمالی به تاریخ ننگین رژیم از روزهای نخست تثبیتش و به تاراج بردن قیام بر حق مردم ایران در سال ۱۳۵۷ که بر علیه استبداد و دیکتاتوری پهلوی صورت گرفت لحظه ای مبارزه برای باز پس گرفتن ارزش‌های قیام خاموش نشد، ملل تحت ستم، زنان، کارگران و جوانان متداوما در مقابل رژیم ایستادە و مبارزه‌ای بدون وقفه را در تمام عرصه‌ها پیش برده‌اند.
تحریم انتخابات بلی یا خیر در کوردستان و ترکمن صحرا به دنبال آن مقاومت و مبارزه مردم که تا به امروز نیز در جریان است، مبارزه زنان برای دفاع از حقوق انسانی و مطالبات خویش که آن نیز از بدو تصویب قوانین زن ستیزانه رژیم و تحمیل حجاب اجباری شروع شده است و تا به امروز ادامه دارد. کارگران و دانشجویان نیز به عنوان دو نیرو در میدان بوده‌اند که هرگز تن به سازش با رژیم نداده و به هیچ وجه سیاستهای رژیم را که منجر به خالی شدن سفره هایشان و فشار معشیتی شدید بر گرده شان شده است را به رسمیت نشناخته و نقش پر رنگی را در مبارزه و درگیری با رژیم داشته‌اند. این مبارزات به صورت منسجم در شکلهای گوناگون در بعدهای سراسری هر چند سال یک بار خود را نشان داده و توجه جهانیان را به خود جلب کرده است، مبارزات در داخل و فشارهای جهانی نیز از خارج باعث شده است که رژیم در بحران‌های گوناگونی غرق شود، بحرانها چنان شدید و روز افزون شده‌اند که منجر به شکافهای عمیق و غیر قابل ترمیم در خود حاکمیت گشته است، فشارها و بحران‌هایی که هیچ شانسی برای برون رفت از آن را ندارد بنیادش را متزلزل و به نابودیش نزدیک نمودە است.
شکست برجام و تحریم‌های اخیر، شکست در پروسه اصلاح‌طلبی و سیاست نئولیبرالیسم نیز در داخل بحران را برایش عمیقتر ساخته است. شیوه رژیم برای برون‌رفت از بحران و نجات مقطعی خود و خریدن چند سالی دیگر برای ادامه حاکمیتش به دو گونه می‌توان مورد بحث قرار داد، اول سرکوب و قتل عام مردم به ستوه آمده، که در اعتراضات اخیر (آبان ماه) که به بهانه گران شدن۳۰۰ درصدی بنزین در اکثر نقاط ایران صورت گرفت و به سرعت در بعد سراسری رشد و توسعه پیدا کرد و از اعتراض به گرانی بنزین فراتر رفت و به مطالبات سیاسی، اجتماعی و معیشتی و فریاد نابودی رژیم تبدیل گشت، از این شیوه بهره جست و جان صداها اعتراض کننده را گرفت و حتی به کودکان زیر ۱۸ سال هم که در اعتراضات شرکت کرده بودند رحم نکرد، صداها خانواده به سوگ فرزندان جانباخته خویش نشستند و هزاران تن از معترضین روانه زندان و تحت فشار و شکنجه قرار گرفتند و حتی تعدادی از زندانیان در زیر شکنجه جان باختند دوم برگزاری انتخابات، شیوه دیگر رژیم برای برون رفت از بحران و مشروعیت بخشیدن به حاکمیت ننگین خود به راه انداختن مضحکه انتخابات است، این بار انتخابات مجلس که قرار است در ۱۲ اسفند برگزار شود، رژیم در صدد است که عدم مشروعیت حاکمیت خود و جنایات اخیرش را چون همیشه تحت پوشش این نمایش انتخاباتی قرار دهد و در سایه این پوشش چند صباحی به طول عمر خود بیفزاید. و اما در این برحه خاص و تاریخی باید چگونه با این نمایش انتخاباتی برخورد کرد؟ در جواب باید گفت، با توجه به توضیحات داده شده و عنوان فاکتورهای رژیم و عدم آزادی و قوانین دمکراتیک در ایران هیچکدام از نمایشهای انتخاباتی رژیم تا کنون سنخیتی با حق رای و حق انتخاب از طرف مردم نداشته است و در تمام این سالها تحریم و بایکوت انتخابات یک موضع درست و کاملا ضروری بوده است و هیچ شکی در این موضوع وجود ندارد. عدم شرکت و تحریم نمایش اخیر نیز درست‌تر از همیشه و ضروریتر از گذشته میباشد، تحریم انتخابات در حقیقت نه گفتن و تحریم و عدم شریک شدن در جنایات رژیم بویژه جنایات اخیرش است، تحریم و بایکوت ۱۰۰٪ این حربه رژیم فریاد عدم مشروعیت حاکمیت و دادخواهی خونهای ریخته شده، دلجویی از مادران جان باختگان و زندانیان شکنجه شده است. اما تحریم و بایکوت به تنهایی کافی نیست، تحریم را باید به تحریم فعال تبدیل کرد و همراه با تحریم نیز در جهت سازمان دادن اعتصابات و اعتراضات پی گیر بر آمد، کمیته ها و شوراهای محلی - کاری را تشکیل داد و با همبستگی و همدلی منسجم به خیابان‌ها آمد و مطالبات خود را مبنی بر نابودی رژیم و ایجاد جامعه‌ای آزاد و دمکراتیک فریاد زد، در این راستا ما زنان با توجه به اینکه جزو بخش‌هایی از جامعه هستیم که بیشترین سرکوب را در سایه حاکمیت جمهوری اسلامی ایران متحمل شده‌ایم به همان اندازه رسالتمان نیز در تحریم انتخابات و تبدیلش به تحریم فعال سنگینتر است لذا باید دست در دست ملتهای تحت ستم و مورد اجحاف مضاعف دینی ملی و جنسیتی قرار گرفتە رژیم ضد بشری ایران بە درازای عمر ننگین و پر از جنایتش، کارگران، جوانان و دانشجویان نهادە و در صف اول قرار بگیریم و از جوهر وجودی به عنوان زن بهره گرفته و پیشرو این حرکت بودە و چون همیشه پیشروان مبارزه برای ایجاد جامعه‌ای دمکراتیک که امکان زندگی آزاد و پرورش انسان آزاد را فراهم سازد باشیم."
