در دوره حزب عدالت و توسعه (آک‌پ)، ظلم و نقض حقوق علیه کوردها بی‌وقفه ادامه یافت. برخلاف اعلامیه‌های آک‌پ برای آزادی کوردها و زبان کوردی، در سطح ظلم و ستم به فرهنگ و زبان کوردی در طول ۲۲ سال حاکمیت آک‌پ هیچ گونه کاهشی رخ نداده است.

دولت آک‌پ به سیاست‌های همگون‌سازی و شیوه‌های مهندسی اجتماعی اتخاذ شده از سوی کمیته اتحاد و ترقی، به‌ویژه هدف قرار دادن زبان و فرهنگ کوردها ادامه داد. حروف X, Q و‌W  را در الفبای کوردی ممنوع کرد وزبان کوردی را با ' به عنوان زبان شناخته نمی‌شود' معرفی کرد. همچنین بزرگترین گام آسیمیلاسیون را در انتخابات محلی در شهرداری‌هایی که به دست کوردها افتاد، از طریق قیم‌ها برداشت.

دولت آک‌پ که تأکید کمیته اتحاد و ترقی بر همسان‌سازی زنان را به عنوان نقشه‌راه مهندسی اجتماعی انتخاب کرد، به سیاست‌های همسان‌سازی و قتل‌عام اعمال شده بر زنان کورد در سال‌های تأسیس جمهوری، به ویژه در دوره‌های قیم ادامه داد. آک‌پ که فشار ویژه‌ای بر زنان و مؤسسات تحت اداره زنان در شهرداری‌های کوردستان اعمال کرد، مؤسساتی را که زنان کورد به کودکان به زبان مادری آموزش می‌دادند، تعطیل کرد.

بر اساس داده‌های حزب دموکراتیک خلق‌ها (ه‌د‌پ)، برخی از فشارهای اعمال شده توسط قیم‌ها بر نهادهای زنان عبارتند از:

«کارت خوراک» که توسط اداره خدمات اجتماعی شهرداری شهر مردین برای اهداف کمکی توزیع شده بود، توسط قیم منصوب به شهرداری لغو شد. این در حالی بود که نیازهای غذایی اجباری با کارت مورد استفاده حدود ۱۵۰۰ شهروند ساکن در مناطق میدیات، قوسَر و آرتوکلو برآورده می‌شد.

فعالیت دیگری که رژیم آک‌پ نسبت به آن حساس بود و در کنار رویه قیم‌ها ممنوع شد، مهدکودک‌هایی بود که برای کودکان در شهرداری‌ها افتتاح شد و آموزش به زبان کوردی ارائه می‌کرد. در ترکیه، جایی که میلیون‌ها کورد زندگی می‌کنند، اما حتی یک مدرسه ابتدایی برای آموزش زبان کوردی وجود ندارد، برخی از مهدکودک‌هایی که کودکان کورد می‌توانند زبان مادری خود را بیاموزند، به دوره‌های قرآنی تبدیل شده‌اند، در حالی که برخی دیگر یا تعطیل شده‌اند یا به عرصه‌هایی تغییر داده شد که آموزش فقط به زبان ترکی ارائه می‌شود. در چارچوب سیاست‌های همسان‌سازی، مدارس ابتدایی و مهدکودک‌های ارائه‌دهنده آموزش کوردی در شهرداری‌ها مانند زاروکستان، خال‌خالوک و فرزاد کمانگر تعطیل شدند. صدها کودک ۵ تا ۱۲ ساله که زبان کوردی را در این مهدکودک‌ها و مدارس آموخته بودند، یا به خانه فرستاده شدند یا بدون گزینه رها شدند.

دولت مرکزی از طریق قیم‌ها سیاست‌های همسان‌سازی را دوباره نهادینه کرد و نهادهای مرتبط با زبان و فرهنگ کوردی را به مراکز همسان‌سازی تبدیل کرد. در حالی که حمایت آک‌پ تحت عنوان آموزش دینی به کودکان القا می‌شد، کودکان کورد را تحت عنوان کمپین‌های مختلف به شهرهای غرب ترکیه می‌بردند و ملی‌گرایی ترک به آنها تحمیل می‌شد.

خوابگاه دخترانه تحصیلات عالی که توسط شهرداری کلان‌شهر آمد با ظرفیت ۳۹۵ دانشجو ساخته شده بود، توسط قیم تبدیل به مهمانسرا شد و دانشجویان دختر از خوابگاه خارج شدند.

در روند پس از منحل کردن واحدهای زنان، قیم‌ها شروع به ایجاد نابرابری جنسیتی موجود در ذهنیت آک‌پ کردند. به جای کلمه زن شروع به استفاده از کلماتی مانند «خانواده، خانم، سرکار خانم، مادر» کرد. به جای رویکرد آزادیخواهانه زنان با هدف دستیابی به برابری جنسیتی، تلاش شد تا رویکردی محافظه‌کارانه ایجاد شود که شامل زنان در خانواده می‌شود و نقش‌های جنسیتی سنتی را تقویت می‌کند. این مطالعات انجام شده توسط قیم‌ها در خصوص سیاست‌های زنان در شهرداری‌هایی که به همراه نیروی انتظامی کشور غصب شده‌اند را می‌توان با ذکر چند مثال به شرح زیر برشمرد:

فضاهای مربوط به ادارات تعطیل شده زنان در شهرهای جزیر و سلوپی شرنخ به روسای شعب زنان آک‌پ اختصاص یافت و به دوره‌های قرآن و خیاطی تبدیل شد.

*به محض منصوب شدن قیم در شهر سِرت، کارکنان ریاست زنان و کانون زنان برکنار شدند و طرحی به نام «فرهنگسرای بانوان» آغاز شد.

پروژه «دهکده زندگی زنان» که برای زنان قربانی خشونت در شهر اِلح آغاز شده بود، متوقف شد و پروژه «بازار محله ارگانیک زنان» که زنان را در اقتصاد و تولید قوی نگه می‌داشت، به یک بازار عمومی محله تبدیل شد.

*مجموعه ورزشی زنان الح به مجموعه ورزشی الح تبدیل شد.

در حالی که پناهگاه زنان و «خط تلفن برای گزارش کردن خشونت» متعلق به شهرداری کلانشهر وان بسته شده بود، خدمات حمل و نقل رایگان ارائه شده به زنان در اتوبوس‌های شهرداری برای استفاده یک روز در هفته لغو شد.

بازار عمومی کار زنان شهرداری رِیا آرموشه شهر وان تعطیل شد و فرصت‌های شغلی زنان از آنها سلب شد. پروژه خوابگاه ۲۰۲ نفره دخترانه آموزش عالی متعلق به همین شهرداری متوقف و کابین سلامت زنان و کودکان افتتاح شده توسط شهرداری تعطیل شد.

کارگاه‌های فرش‌بافی زنان شهرداری آرتَمِتان شهر وان تعطیل و پروژه «مراکز فروش ارغوانی» متوقف شد.

کارگاه زنان وابسته به شهرداری اَلباک شهر وان و تعاونی زنان وابسته به شهرداری پاییزآوا تعطیل شدند و کیوسک‌های ترویج کار زنان به KADEM تحویل داده شدند.

در شهرداری سَرای شهر وان، گلخانه‌هایی که زنان در آن تولید می‌کنند بسته شد.

«میدان شهر زنان» که توسط شهرداری پَیاس شهر آمد طراحی شده بود، به عنوان منطقه مشخص شد و مرحله مناقصه آغاز شد، توسط قیم شهرداری پَیاس به «میدان شهر» تبدیل شد. نیز مکانی را که شهرداری پیاس برای انجمن جَرَن زنان ساخته بود به TURGEV تحویل داده شد.

مرکز مشاوره زنان مَیا وابسته به شهرداری فارقین شهر آمد به مرکز مشاوره خانواده تبدیل شد. همسر رئیس شعبه جوانان فارقین از حزب آک‌پ به عنوان مدیر این مرکز منصوب شد.

مرکز مشاوره زنان افتتاح شده در هِنه به دوره آموزش قنادی و قرآن تبدیل شد.

سرپناه بانوان شهرداری کلانشهر آمد به سرپناه مراکز پیشگیری و نظارت بر خشونت (ŞONÎM) تبدیل شد.

کارکنان زن اخراج شدند.

کارکنان مرکز زنان فقط برای مددکاری‌های اجتماعی موظف شدند.

از اشتغال زنان جلوگیری شد.

واحدها و مراکز، ادارات و سرپناه‌های زنان به ادارات استانی وابسته به وزارت خانواده و سیاست‌های اجتماعی متصل شدند و به ŞONÎM واگذار شدند یا به KADEMها اختصاص یافتند. زنان شاغل در این واحدها اخراج شدند.

درهای مراکز زنانه قفل شدند.

پرونده زنانی که به مرکز زنان مراجعه کرده بودند، ضبط شد، حقوق خصوصی آنها نقض شد و این اطلاعات با خانواده‌های آنها در میان گذاشته شد و جان زنان را به خطر انداخت.

*افسران مرد برای مدیریت واحدهای زنان منصوب شدند.

*ساختمان‌های مرکز زنان برای استفاده شعبه‌های زنان و جوانان آک‌پ اختصاص داده شد.

*محتوای کانون‌های زنان تغییر کرد و تبدیل به دفاتر ازدواج یا دوره‌های قرآن شد.

*در سایت شهرداری‌ها کار زنان، فعالیت‌های فرهنگی و چندزبانگی را حذف شد و فقط خدمات دینی، محیط‌زیستی و فنی نشان داده شد.