سکینه جانسز در سال ۲۰۱۱ به سومین کنفرانس زنان روژهلات کوردستان YJRK دعوت شده بود. سردبیر مجله زیلان، چیمن آراس در رابطه با نتایج کنفرانس، اهمیت مبارزه برای زنان روژهلات کوردستان و سیاست‌های رژیم ایران علیه زنان، گفتگویی را با شهید سارا انجام داده بود. اما این گفتگو به دلیل مشکلاتی که هنگام ضبط برای صدا ایجاد شده بود، منتشر نشد و برای نخسیتن بار به مناسبت نزدیک شدن سالگرد شهادت سکنیه جانسز در شماره ژانویه ۲۰۲۲ «نوایا ژن» منتشر شد. برگردان فارسی این مصاحبه نخستین بار در خبرگزاری فرات منتشر می شود.

- شما در کنفرانس زنان روژهلات کوردستان YJRK شرکت کردید و گفتگوهای صورت گرفته را هم پیگیری کردید. نتایج این کنفرانس را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

شهید سارا: نخست برگزاری سومین کنفرانس زنان روژهلات کوردستان YJRK را تبریک می‌گویم. کنفرانسی موفق بود. در این باره به تمام هوالانی که نمایندگی زنان را بر عهده داشتند، تبریک می‌گویم. گفتگوها در سطح بالایی جریان داشتند و تصمیم‌گیری در باره آن در حد بالایی موفقیت آمیز بود. من آن را از نزدیک مشاهده کرده و درک کردم. سطحی که جنبشمان در کوردستان به ان دست یافته است از اهمیت برخوردار است. حوزه‌ای که پ.ک.ک در آن به سازماندهی دست زد و به عنوان یک حزب تاسیس شد و بر زنان تاثیر گذار شد، باکور کوردستان بود. اما بعدا در تمام کوردستان گسترش پیدا کرده و در طول زمان سازمان‌های مستقل زنان توسعه پیدا کردند. در سال‌های اخیر زنان کورد روژهلات هم به نحوی مستقل خود را سازماندهی کرده‌اند. به همین دلیل برگزاری این کنفرانس بسیار مهم است.

- شما از افرادی هستید که از ابتدا در صفوف مبارزه آزادیخواهانه حضور داشته‌اید. پیش از حضور در صفوف مبارزه، وضعیت زنان کورد چگونه بود؟ در پیشبرد جنبش آزادی زنان کورد، رهبر عبدالله اوجالان و پ.ک.ک چه نقشی را ایفا کردند؟

شهید سارا: بدون شک ما می‌توانیم بگوییم که در هر بخشی از کوردستان، مشکلاتی که زنان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند و وضعیت زنان، به همدیگر شباهت دارد. پیش از آنکه مبارزه آزادیخواهانه آغاز شود، در واقع زنی وجود نداشت. تمام ارزش‌های خلق کورد از میان برداشته شده بودند، به تاراج رفته بودند و در تمام بخش‌های زندگی شاهد استثماری گسترده بودیم. علاوه بر اشغالگری کوردستان، زبان و فرهنگ خلق کورد، تمام ارزش‌های تاریخی هم به سرقت رفته بودند. می‌توان گفت که زنان کورد و جامعه کوردستان مانند هم بودند. در کوردستان فکر زنان، سازماندهی زنان و جستجو برای مبارزه به شیوه‌ای درست وجود نداشت. زنان کورد این نوع از زندگی را به عنوان سرنوشت محتوم خود پذیرفته بودند. در میان زنان هم سکوت شایع بود. به همین دلیل است که دقیقا در این وقت است که آغاز مبارزه آزادیخواهانه، تاسیس پ.ک.ک و ظهور رهبری بسیار مهم به شمار می‌رود.

این ظهور چنان مرحله‌ای بود که تمام سکوت تاریخ، تاریکی تاریخ و سازمان‌های پیش از آن را از میان برداشت. در تمام ابعاد تاثیری بزرگ برجا گذاشت. در واقع هیچ کس انتظار برداشتن چنین گامی را نداشت. در درجه نخست زنان در همه جا تحت تاثیر آن قرار گرفتند. رهبر هم از ابتدای مبارزه آزادیخواهانه اهمیت بزرگی را برای زنان قائل بود و توجه ویژه‌ای را به آنان مبذول می‌کرد. رهبری خاطرنشان ساخته بود که زندگی و جامعه‌پذیری با زنان آغاز شده است به همین دلیل زمانیکه به تحلیل جامعه دست زد، آن را از دوره نئولیتیک آغاز کرد. خلق ارزش‌های انسانی، دفاع از آنها، پیشبرد آنها، جامعه پذیری آن، به شیوه‌ای سیستماتیک و سازماندهی شده، و برخی از آنها مختص به زنان، را در تجسم الهه مادر شکل گرفته است. اما حاکمیتی که بر اساس جنسیت آغاز شد، بر اساس زنان شکل گرفت. او تاریخ زن و سرنوشت زن را به تمامی تغییر داد. رهبری هم این واقعیت را درک کرده بود و به همین دلیل زمانیکه جامعه کوردستان را تحلیل کرد، در درجه نخست با تکیه بر زن این تحلیل را انجام داد. به همین دلیل این مسئله در ظهور ایدئولوژی و سیاست ما از اهمیت برخوردار بود. این مایه و این برخورد، این ویژگی اجازه داد که جنبشمان به نحوی عمیق بر جامعه تاثیر گذار شده و خلق هم از آن دفاع کند.

نابودی جامعه با درهم شکستن اراده آن، به سکوت واداشتن آن، دور کردن ان از سیاست و جامعه شکل گرفته بود. در کوردستان با چنین واقعیتی روبرو بودیم. این سیاست عمیقا بر جامعه کورد و زنان کورد تحمیل شده بود. اما زنان هم در تغییر این وضعیت نقش مهمی را ایفا کردند. برای آنکه این جامعه از نو احیا شود، مجددا آگاهی خود را بدست بیاورد، به طبیعت و ماهیت خود بازگردد و بر اساس آن خود را توسعه دهد و سازماندهی کند، نخستین نماد و نشانه زن بود.

- زنان کورد از این وضعیت وحشتناک چگونه خود را نجات دادند و این پیروزی را چگونه کسب کردند؟ در صفوف مبارزه برای آزادی چگونه نیرو و سازماندهی خود را به سطح کنونی ارتقا دادند؟

شهید سارا: در باکور کوردستان، پیشرفت مبارزه زنان کورد با دشواری همراه بود. تجربه‌ای در این باره وجود نداشت. در تاریخ مبارزاتی ما مقاومت وجود داشت، حرکت و جستجو وجود داشت، به صورت فردی این تلاش‌ها در جریان بودند. اما اگاهی حول این ایدئولوژی، درک واقعیت خود، ارزیابی تاریخ خود و براساس آن ارزیابی جامعه، و سازماندهی بر اساس آن وجود نداشت. به همین دلیل در آن زمان، درک الزامات سازماندهی زنان و پیشبرد آن گامی تاریخی بود. بدون شک این مسئله برای تمام زنان کوردستان تجربه‌ای معنادار و مهم بود. مبارزه ما نزدیک به چهل سال است که ادامه دارد. اکنون، سازماندهی زنان از سوی ما در سرتاسر کوردستان گسترش پیدا کرده است و حتی مرزهای کوردستان را هم در نوردیده است و بر زنان در مناطق دیگر هم تاثیر گذار بوده است. این مبارزه تمام زنان دیگر را هم به خود علاقمند نموده است و آن‌ها را هم به سوی جلب می‌کند. بسیاری از زنان در صفوف آن مشارکت کرده‌اند. فقدان سازماندهی ما سبب آزار و مصائب زنان بود. عدم سازماندهی ما ریشه در کجا داشت؟ ما بدون ایدئولوژی بودیم. در فرایند پیش رو، ما قدم به قدم به ایدئولوژی رهایی زنان دست پیدا کردیم، عناصر ایدئولوژیک خود را تاسیس کردیم، و بر اساس آن سازماندهی شده و بیش از پیش آن را قدرتمند نمودیم این مسئله بسیار مهم است.

هم اکنون در کل جنبش زنان ما در تمام حوزه‌ها، در حوزه گریلایی، در حوزه اجتماعی، در حوزه‌های زندگی روزمره سازماندهی شده است. سازمان مستقل هم گسترش پیدا کرده است. خود را به سطح حزبی شدن ارتقا داده است و چتر خود را گشوده است. همچنین کادرهای سازمانی را پرورش داده است و بر اساس فلسفه ازادی این جنبش آن را پرورش داده و توسعه می‌دهد. این مسئله هم در جریان مبارزه مهم است.

- شما مشارکت زنان در جنبش آزادیخواهی روژهلات کوردستان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ این مشارکت چه تاثیری بر جامعه دارد؟ برای تغییر جامعه و کسب آزادی، این مسئله چه اهمیتی دارد؟

شهید سارا: در میان صفوف این مبارزه هوالان زن ما از روژهلات کوردستان حضور دارند. خصوصا بعد از رویداد توطئه بین‌المللی علیه رهبریمان، از روژهلات کوردستان پیوستن به صفوف ما افزایش پیدا کرد. از ابتدای مبارزه جنبشمان تاثیرگذار بوده است، تلاش برای پیوستن به آن وجود داشته است. در طول تاریخ، همیشه تلاش‌های خلقمان از روژهلات کوردستان برای مبارزه و آزادی ادامه داشته است. اما بعد از توطئه بین‌المللی بر رهبریمان، پایبندی بزرگی، دفاع پرشکوهی از وی نمود پیدا کرد. با هدف صیانت و دفاع از رهبری بود که دختران جوان موج موج وارد صفوف مبارزه ما شدند و این بسیار مهم بود. دسته دسته دختران به کوه‌های آزاد کوردستان آمدند و این درواقع خود به تنهایی یک انقلاب است. زیرا بر اساس نگاه فلسفی ما به زندگی، در هر حوزه‌ای، قدمهایی که بعد از ظهور این ایدئولوژی شکل گرفته‌اند از اهمیت بسیاری برخوردار هستند. پیوستن هر زنی به صفوف مبارزه، جنبشی را ایجاد می‌کند. در این باره رهبری می‌گفت: اگر از خانه‌ای یک زن به صفوف مبارزه بپیوندد، به این معنا است که در انجا یک انقلاب شکل گرفته است. اگر از یک روستا یک زن به انقلاب پیوسته باشد، آن روستا انقلابی خواهد شد. به همین علت است که پیوستن هر زنی از روژهلات، از ماکو و اورمیه گرفته تا سنه، تا هورامان، در اصل خود قدمی آزادیخواهانه به شمار می‌رود، انقلابی در نوع خود به شمار می‌رود. زیرا سیستم در روژهلات، در ایران و در کل سیستم خاورمیانه، و به طور اخص ایران، سیستم بسیار مشکل ساز و سختی است. سنت دولت ملی، رژمی که در آنجا حضور دارد و دین راسیاسی کرده است، دین را دولتی کرده است، ملت شدن را به سطح دولت رسانده است. هر پیشرفت اجتماعی، تمام ارزش‌های بشری را با ذهنیت رژیم تحت کنترل خود قرار داده و بر آن تاثیر گذاشته است. در واقع امروز به سطحی رسیده است که در واقعیت اجتماعی کنونی، زنان در تاریکی و با دشواری زندگی می‌کنند. با چنین واقعیت اجتماعی تلاش برای یافتن آزادی و پیوستن به صفوف انقلاب، اقدامی عادی نیست. بعد از سال ۱۹۹۹، پیوستن زنان به صفوف انقلاب بیشر افزایش پیدا کرد. بعد از سال ۲۰۰۰ تلاش‌ها برای پیوستن بیشتر شده و شمار زنان روز بروز افزایش پیدا کرد و زنان با قدرت بیشتر خود را سازماندهی و بر اساس مقتضیات بخش‌های کوردستان کردند. اکنون سازماندهی زنان روژهلات کوردستان YJRK مهم است. ۶-۷ سال است که جنبش زنان سازماندهی مستقل خود را آغاز کرده است. تاسیس شده است. و برخوردار از سنت چهل ساله خود است. از تجربه آن قدرت گرفته است، اما بر اساس استقلال خود، اتحادی را هم ایجاد کرده است که بسیار مهم است. تجاربی در این رابطه بدست آمده‌اند. در این باره قدمهایی برداشته شده‌اند. این مسئله بر جامعه تاثیر گذار بوده است. یک هوال، با مشارکت خود، بر اطرافیان و خانواده‌ای که از آن آمده است تاثیر می‌گذارد. پیوستن هر هوالی به صفوف مبارزه، در مقابل سیستمی که آزادی زنان را سرقت می‌کند، بزرگترین پاسخ به شمار می‌رود. اما سازماندهی کردن این جوهره و نیروی زنان، مطالبات زنان و از طریق آن حل تمام مشکلات جامعه، از سوی زنان، سازماندهی زنان، روز بروز به عنوان الزام بزرگتری خود را نشان می‌دهد. اگر ما به درستی خود را سازماندهی کنیم، ما می‌توانیم پاسخگوی مشکلات باشیم.

- در چنین فرایندی برگزاری کنفرانس زنان روژهلات کوردستان YJRK، برای زنان روژهلات کوردستان چه اهمیتی دارد؟

شهید سارا: برای سازماندهی و مبارزه در روژهلات کوردستان YJRK یک پاسخ به شمار می‌رود. قدمی تاریخی است. سومین کنفرانس زنان روژهلات کوردستان YJRK است که برگزار می‌شود. در سومین کنفرانس زنان روژهلات کوردستان YJRK مباحث و تحلیل‌های مرتبط با سیستم خلقی تقویت شده است. وحشتی که رژیم ایران بر زنان تحمیل می‌کند، اعدام، رجم زنان و تمامی اقدامات دیگر آنان، بار دیگر آغاز شده‌اند و عمیقا احساس می‌شوند. من شخصا این مسئله را با گوشت و استخوانم احساس کرده‌ام و این مسئله را در چشم تمام هوالان هم مشاهده کرده‌ام. براستی این وحشت و ارعاب را در میان تمام زنانی که در آنجا زیسته‌اند، مشاهده کردم. این مسئله بسیار مهم بود. زمانیکه این احساسات به آگاهی تغییر پیدا می‌کنند، به تصمیم و اراده و دیدگاه تغییر پیدا می‌کنند، زمانیکه به سازماندهی تبدیل می‌شوند، در آنصورت است که این مسئله می‌تواند به پاسخ تبدیل شود. از این طریق است که می‌توانیم که پاسخ بدهیم. از این طریق می‌توانیم اقدامات رژیم را خنثی کنیم. در هم بشکنیم. بدون شک این مسئله آسان نیست. ما در کنفرانس این مسئله را مورد بحث و بررسی قرار دادیم. علیرغم این حد از طلم و ستمگری‌های رژیم، دستیابی به زنان، گفتگو در هر خانواده‌ای و تمام بخش‌های جامعه، از جمله وظایف ماست. مسئله‌ای که امکان‌پذیر نباشد وجود ندارد، در هر صورت و هر شرایطی، فرصت‌ها و امکانات آن وجود دارند. این خود رژیم است که می‌خواهد که چنین تصوری را ایجاد کند که امکان دستیابی به زنان وجود ندارد. رژیم تلاش می‌کند که چنین تصوری را ایجاد کند که بگویند این سیستم با چنین اقداماتی شکل گرفته است و نمی‌توان آن را ساقط کرد. می‌خواهند در سطح جامعه این تصور را ایجاد کنند. ما می‌توانیم بگوییم که در برخی از ابعاد و حوزه‌ها به نتیایجی دست پیدا کرده‌ایم. علیرغم ظلم و ستم تحمیل شده بر جامعه این دستاوردها کسب شده‌اند. یعنی در اصل بخش‌های جامعه و خصوصا زنان این مسئله را نمی‌پذیرند. مگر زن می‌تواند قبول کند که رجم شود؟ نه، هرگز.

- شما در مورد روش‌های رژیم صحبت کردید، اما در روژهلات کوردستان رژیم ایران و سیستم مردسالاری فشار بسیاری بر زنان وارد می‌آورد. این مسئله چگونه بر جامعه تاثیر می‌گذارد؟ با این فشارها چه بر سر جامعه می‌آورد؟

شهید سارا: برای نشان دادن روش‌های رژیم می‌خواهم فیلمی را برای شما مثال بزنم. من فکر می‌کنم بسیاری از رفقا فیلم «سنگسار ثریا» را دیده‌اند، این فیلم تاثیر بسیاری بر من گذاشت. در این فیلم بسیاری از جنبه‌های قابل توجه رژیم را دیدم. باید رفقای زن و جوانان حتما این فیلم را ببینند. به ویژه رفقای جوان باید در این فیلم یکبار دیگر واقعیت رژیم، سیستم و واقعیت مردها و آنچه سیستم بر سر زنها آورده است را ببینند. در ارزیابی‌های سازمانی تاکنون خود سیستم در برنامه‌ها و فعالیت‌های سازمان مورد بحث قرار گرفته است و جنبه‌های آن مد نظر قرار داده‌ شده‌اند. ما روش‌های رژیم و ویرانگری و اعمال غیر انسانی و همچنین نتایج اقتصادی این سیستم و سیاست‌هایش را ارزیابی می‌کنیم. این مسئله به طور گسترده‌ای در برنامه‌های یگان‌های زنان روژهلات کوردستان (YJRK) وجود دارد، اما در برخی مواقع این فیلم‌ها مهم هستند.

ما در این فیلم چه چیزی را می‌بینیم؟ در جامعه سیستمی که بر اساس یک جنس رشد می‌کند و نیرویش را از همان جنس می‌گیرد، و نتیجه‌اش در مردها به وجود می‌آید، سبب ترس انسان می‌شود. تا حدی که انسان حتی نمی‌تواند به آن نگاه کند، خون در بدن انسان منجمد می‌شود. به عنوان مثال آن مرد، مردی متاهل است. دو دختر و دو پسر دارد، اما پس از مدتی دوباره ازدواج می‌کند، آن هم با دختری بسیار جوان! ممکن است ۱۰ یا ۱۲ ساله و یا ممکن است ۱۴ ساله باشد. با او ازدواج می‌کند. اینگونه مردها یک بار دیگر فرهنگ تجاوز را بر زنان تحمیل می‌کنند. با هر روشی زن را بی‌اراده کرده و به جان، جسم، هوش و تفکر او حمله می‌کنند. این به یک سیاست تبدیل شده است. اما اساس خود را از سیستم می‌گیرد، چون سیستم مردسالاری با هر روشی قوانین و فرهنگ این سیستم را آماده کرده است. از ملاها تا سیستم آموزشی همه‌ی بروکراسی دولت بر این اساس ایجاد شده و از این سیاست پشتیبانی می‌کنند. در فیلم «سنگسار ثریا» این مسئله آشکارا دیده می‌شود. مردها زنان را به زنا متهم می‌کنند. تحت عنوان زنا، همراه با افراد دیگری وی را در کوچه می‌کشند و همه‌ی مردها از او پشتیبانی می‌کنند. زنان اطراف نیز همه گریه می‌کنند. زنانی که چادر سیاه به سر دارند، همه در حال ناله و زاری هستند. دروغ‌های مرد را می‌بینند، چون این مرد، مردی فریبکار و دروغگوست. زنی وجود دارد که جلو می‌آید و می‌خواهد مانع شود، اما نیروی او کافی نیست.

از طرف دیگر زمانی که زن را سنگسار می‌کنند، همه کودکان محله سنگ جمع می‌کنند. در حقیقت در وجود این زن جامعه را می‌کشند، جان خود را می‌کشند، جان فرزندان خود را می‌کشند. این مسئله همچنین سبب تیره شدن باطن کودکان می‌شود. آنها هیچ نمی‌دانند، اما در سیستم مردسالاری در این سنین کوچک اینها را اینگونه آموزش می‌دهند. همه در این جنایت شریک شده‌اند. همه در حال جمع‌آوری سنگ هستند. هر کس از دیگری شجاعت و جسارت می‌گیرد و دست به انجام این جنایت می‌زند. در آنجا شجاعت در سرکوب و کشتار و سنگسار زنان دیده می‌شود. مرد به صورت تعمدی کاری می‌کند که فکر کنند باید شرف خود را پاک کند! اما چه شرفی را پاک می‌کند؟ در حقیقت این مرد بزرگترین بیشرفی را انجام می‌دهد. فریب بزرگی در کار است. اما خود سیستم بر این اساس بنیاد نهاده شده است. تمامی روابط سیاست اقتدارگرایی بر این منوال است. از لحاظ اقتصادی و در زمینه‌ی روشنفکری نیز همیشه این فریب‌ها وجود دارد. اینگونه جامعه را فریب می‌دهند و جامعه را از بین برده و ارزش‌های جامعه و ارزش‌های جوانان و بشریت و زنان را نابود می‌‌کنند. آنها حتی پدر وی را قانع می‌کنند. پدرش اولین سنگ را می‌زند. مردی که همسر اوست نیز او را سنگباران می‌کند. آن زن آنقدر آزار می‌بیند که جسمش تکه تکه شده است، اما بزرگترین درد و رنج و آنچه او را آزار می‌دهد چیست؟ حتی کودکان کوچک نیز مادرشان را سنگباران می‌کنند! این خود سیستم است. همچنین مردان این کودکان را به بخشی از سیستم تبدیل می‌کنند و بیشتر از هر چیز فرزندانش او را آزار می‌دهند.

بگذارید در این رابطه فکر کنیم. در اینگونه سیستمی چه روی می‌دهد؟ آیا روح کودکان باقی می‌ماند؟ روح مردها در چنین سیستمی باقی می‌ماند؟ آیا در این مردها انسانیتی باقی می‌ماند؟ عشق و احساسی باقی می‌ماند؟ نه هیچ چیزی باقی نمی‌ماند. هیچ انسانیتی وجود ندارد. چه اتفاقی می‌افتد؟ هر زمان که چنین فکری در میان جامعه پخش شود چه روی می‌دهد؟ جامعه کاملاً از بین رفته و دچار فروپاشی می‌شود. یک بار دیگر در این فیلم که مردها زن را سنگسار می‌کنند، زنان نیز در زیر چادرهای های سیاه گریه و زاری کرده و به عزاداری می‌پردازند. زنان بر سینه خود می‌زنند، موهای خود را می‌کنند، اما نمی‌توانند این زن را نجات دهند. آنها هیچ راه‌حلی برای این وضعیت ندارند. اکنون آنچه حائز اهمیت است این است که روح پلید و قاتل سیستم تغییر کند. این حقیقت یک جامعه، تفکر و یک رژیم است. اعدام نیز همین گونه است. زمانی که می‌خواهند کسی را اعدام کنند می‌خواهند دیگران نیز او را ببینند. در چنین شرایط و وضعیتی انسانیتی باقی نمانده است.

- وظیفه زنان و ملیتان‌های جنبش آزادیخواهی زنان در چنین شرایطی که اینگونه ظلم و ستم در مقابل زنان انجام می‌شود، چیست؟

شهید سارا: به همین دلایل ما مبارزه می‌کنیم، تا به زنانی که هیچ کاری نکرده و فقط گریه و زاری می‌کنند تبدیل نشویم. برای آنکه به آن زنان سیاهپوش تبدیل نشویم در این کوهستان‌ها در حال مبارزه هستیم. وضعیتی که ثریا در آن زندگی می‌کند سرنوشت نیست. ما باید این سرنوشت را تغییر دهیم. باید این تفکر را تغییر دهیم. باید بر این تفکر از هر لحاظ تأثیر بگذاریم.

در اینجا وظیفه‌ی YJRK بسیار حائز اهمیت است. تولد مبارزان YJRK احساس این درد و رنج و ظلم و ستم است که در جامعه و در طول تاریخ علیه زنان انجام شده و در دنیای امروز نیز وجود دارد. پاسخ درست همین است. ایجاد این آگاهی و ایدئولوژی و تفکر و دیدگاه، ابزار این مبارزات است. ما فقط و فقط با یک سازماندهی گسترده می‌توانیم در مقابل این وضعیت بایستیم و از آن بگذریم. در سال‌های آغازین مبارزات کار ما آسان نبود و بسیار دشوار بود. ما باید با خانواده‌ها مبارزه می‌کردیم تا بتوانیم به مبارزات بپیوندیم. چون پدران و مادران و خانواده‌ها بر اساس این سیستم شکل گرفته بودند. برای آنکه زنی به مبارزات بپیوندد باید راه دشواری را طی می‌کرد. امروز نیز هنوز موانعی وجود دارد. اما باید زنان علیه این موانع مبارزه کرده و تصمیم بگیرند و گام بردارند. راه آزادی آسان نیست.

زنانی که برای اولین بار به مبارزات پیوستند، گروهی بسیار کوچک بودند. اما بعدها خود را سازماندهی کرده و ارتباطات ایجاد نمودند و تعدادشان افزایش یافت. در حقیقت تجارب بسیاری در این زمینه وجود دارد. زنان در مبارزات، سختی بسیار کشیدند، اما در مجموع تجارب بسیاری به دست آوردند. دشواری ها چه چیزی هستند؟ فقط سنگدلی و ظلم و ستم دشمن نیست، بلکه دشواری‌های بسیاری وجود دارد. به هر جایی که نگاه کنیم تأثیر تفکر مردسالاری را می‌بینیم. اما آنچه مهم است این است که ما چگونه علیه آن مبارزه کنیم؟ علیرغم همه اینها ما سر پا مانده‌ایم.

- در این کنگره برای اقداماتی که شما در مورد آن صحبت کردید، سطح تلاش‌ها و تصمیمات را چگونه می‌بینید؟ برای آینده درخواست‌ها و امیدتان چیست؟

شهید سارا: YJRK تجارب بسیار خوبی دارد، به همین دلیل من بسیار امیدوار هستم. در کنفرانس نیز ارزیابی‌ها و گفتگوهای بسیاری انجام شد و برخورد رفقا نیز بسیار با معنی بود. همچنین اتفاقات خوبی در کنفرانس رخ داد. رفقا نیز حساسیت بسیار خوبی داشتند. پروسه‌ای که ما در آن قرار داریم و وضعیت رهبریمان و در کل مسائل و تهدیدهایی وجود دارد که باید با آن روبرو شویم. اما با تکیه بر همه اینها باید ما زنان قدم‌های محکم تری برداریم. در خاورمیانه پیشرفت‌های بسیاری وجود دارد. سرنوشت خلق‌های خاورمیانه با جامعه ما بسیار متفاوت نیست. آنها می‌خواهند از آن ظلم و ستمی که دولت و رژیم با هر روشی علیه آنها انجام می‌دهند، نجات یابند. آنها به دنبال آزادی هستند. به دنبال دمکراسی هستند. این امر بسیار حائز اهمیت است. در نهایت می‌بینیم که رخداد‌ها و مبارزات بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند. مبارزات ما بر بسیاری از افراد تأثیر می‌گذارد. پس از آنکه مبارزاتمان را در روژهلات کوردستان سازماندهی کردیم، بر خلق‌های دیگر نیز تأثیر خواهد گذاشت. می‌بینیم خلقمان در روژهلات کوردستان مطالبات بسیاری برای مبارزات آزادیخواهانه دارد.

همزمان اتحاد ملی ایجاد شده و علیرغم همه موانعی که وجود دارد قدمهای بزرگی در این راه برداشته شده است. اما در این زمینه به اتحاد زنان و یکپارچگی زنان کورد نیاز است و باید ارتباطات شان را با سایر زنان محکم کنند. این مبارزات باید مانند یک نیروی آزادیبخش برای همگان نگریسته شود. این مسئله بسیار مهم است. مبارزات زنان کورد توجه همه زنان را در عرصه‌های بین‌المللی به خود جلب کرده است. باید این جنبه خود را ببینیم. در روژهلات کوردستان YJRK چنان نیروی دارد که می‌تواند نه تنها برای زنان کورد بلکه برای همه زنان دیگر مانند زنان فارس، بلوچ و آذری پیشاهنگی کند و چنین تاریخی برای آنها ایجاد کند. من معتقدم که این قدرت را دارد. این کنفرانس می‌تواند در این زمینه رو به جلو قدم بردارد، چون کنفرانس قدمی بزرگ برای تصمیم گیری و ارزیابی دوباره پروسه و دیدن اشتباهات و کمبودهای مان و کارهایی که نتوانسته‌ایم انجام دهیم، بود. تصمیمات این گونه بودند. تصمیم‌های بسیار خوب و مهمی گرفته شد.

کنفرانس در بهار ۲۰۱۱ و در ۴ آوریل در روز تولد رهبری آغاز شد. هر تولد جدید بسیار واجد ارزش است. امسال ۴ آوریل با مقاومتی بسیار سپری شد و خلقمان همیشه و در هر زمانی در حال ایستادگی بود. میلیون‌ها تن خواستار آزادی بودند. ارزش‌های آزادی بیشتر از هر چیزی محافظت شده است. ما در چنین پروسه جدیدی قرار داریم که اصرار و پافشاری خود برای محقق کردن آزادی و شعار آزاد نمودن خلق و رهبریمان و مقاومت روزبه‌روز بیشتر گسترش می‌یابد. معنی که رهبری ما به این روز بخشیده است اینگونه است. رهبری همه‌ی تلاش و کوشش خود را برای آزادی زنان به کار گرفته است. همراهی زن آزاد را اساس قرار داده و از هر چیزی بیشتر به آن اهمیت داده است. به همین دلیل کنفرانس در روز تولد رهبری برگزار شد. ما در کنفرانس معنی این روز را احساس کردیم. این تولد آزادی است. فلسفه آزادی رهبریمان عملی می‌شود. به فلسفه آزادی جامعه و زنان تبدیل می‌شود. این را به عنوان تولدی دوباره معرفی کردیم. رهبری نیز این را به عنوان زنده شدن و رستاخیز دوباره در همه ارزیابی‌هایش در دفاعیات خود وصف نمود. ما در این چهارچوب کنفرانس را برگزار نمودیم. این روز نیز کنفرانس را با معنی‌تر کرد. وابستگی به رهبری وابستگی به آزادی را بیشتر گسترش می‌دهد، این سبب می‌شود تا در کنفرانس به مسائل بیشتر بنگریم. همزمان ما اصرار داریم تا به مرحله پاسخی مناسب بدهیم. من این مسئله را هم می‌بینم و معتقدم کنفرانس موفق خواهد بود.

بدون شک مهمترین وظیفه ما اقدامات ما از حالا به بعد است. سازماندهی و رفتن به میان جامعه و میان زنان قدم اصلی ماست. بسیار حائز اهمیت است که زنان را از میان فشارها و جامعه آزاد کنیم. زنان بسیار به این مسئله نیاز دارند. هیچ کس دیگری وجود ندارد که زنان را از این شرایط و از این فشارها خارج نماید. غیر از تفکر آزادی، غیر از فلسفه ما، غیر از جنبش آزادی ما و غیر از YJRK هیچ کس دوست زنان نیست و خواهان آزادی آنها نیست. به همین دلیل ضروری است که ظلم و ستم و خشونت‌هایی که علیه زنان انجام می‌شود را از بین ببریم. باید سنگسار، اعدام و فرهنگ تجاوز که روزانه زنان با آن مواجه هستند و فشارها و خشونت‌ها و هرگونه حمله‌ای علیه اراده زنان را شکست دهیم و حملاتی که علیه جسم و زیبایی زنان انجام می‌شود را نابود کنیم. به عنوان میلیتان زن باید پاسخ این فریادهای زنان را بدهیم. همیشه همراه آنها باشیم و به هر روشی به آنها اهمیت دهیم. این وظیفه اصلی ماست. باید راه های قدرتمندتری پیدا کنیم تا زنان را سازماندهی نماییم. از این لحاظ تلاش‌های وجود دارد. اما اگر این تلاش‌ها را گسترش دهیم می‌توانیم نتایجی به دست آوریم. من معتقدم که رشد خواهد کرد و به نتایج خوبی خواهیم رسید.

- به عنوان نتیجه‌گیری نظر شما چیست؟ درخواست شما چیست؟

شهید سارا: در نهایت می‌خواهم بگویم، بر روی این جغرافیا ارزش‌های انسانی گسترش یافته و این ارزش‌ها متعلق به همه بشریت می‌باشد. هم زمان این جغرافیا روژهلات است. خاکی است که  جوامع اولیه بر روی آن رشد کرده‌اند. زمانی که به آن گفته می‌شود روژهلات، روژهلات کوردستان، من آن را محدود نمی‌بینم. قطعاً باید در خاورمیانه ارزش‌های آزادی تکرار شود و در میان همه خلق‌ها منتشر گردد. من معتقدم که افق اینگونه است.

روژهلات کوردستان همیشه بسیار بر من تاثیر گذاشته است. اینجا جایی است که زرتشت در آن رشد کرده است. ممکن است رژیم‌های کنونی آن را از لحاظ سیاسی و یا مذهبی دیده و آن را بسیار سیاسی کرده باشند و به درستی به کار نگرفته باشند. فرهنگ زرتشتی که فرهنگ غالب میان خلق‌ها است بسیار مهم است. این‌ها چیزهایی هستند که بیشترین اتحاد را ایجاد کرده و در میان همه آنها برادری و خواهری آزاد ایجاد می‌شود. از لحاظ زندگی نیز جوهر ما در این خاک پنهان شده است. در بخش‌های دیگر مبارزات گسترش می‌یابند، اما زمانی که در روژهلات گسترش می‌یابد، من بیشتر حساس شده و بیشتر بر من تاثیر می‌گذارد. روژهلات بیشتر من را به سمت خود می‌کشد. حقیقتاً تا عمق جان ما می‌رود. من معتقد هستم که YJRK در این مرحله نقش بسیار مهمی داشته و بر همه امور پژاک و همه رفقا تاثیر خواهد گذاشت. من این تصمیم را در چشم همه‌ی رفقا دیدم. من بسیار خوشنود هستم و آرزوی پیروزی و موفقیت دارم.