گلستان تارا و هیرو بهاالدین به مثابه ستارگانی که بر تاریکی نامنتاهی حقیقت و امید می‌درخشند، در جغرافیایی که می‌زیستند از آزادی محافظت کردند. قلم و دوربین‌هایشان را علیه ظلم و خیانت به مثابه چراغی بدست گرفتند‌‌؛ به مشعلی مبدل شدند که تاریکی را روشن می‌کند، به سمبل مقاومت و جسارت تبدیل شدند.

هر واژه‌ای که از قلم گلستان تارا و هیرو بهاالدین به وجود می‌آمد، فریادی از حسرت آن خاک‌ها بود. مبارزه آنان به مثابه سرود بی‌پایان آزادی، در دل کوردستان منعکس شد و همیشه بازتاب خواهد داشت. در آن خاک‌ها، در هر گامی که برای آزادی و حقیقت برداشته شود، رد و اثر آنان دیده می‌شود و میراث آنان، راه را برای نسل‌ جدید عیان نموده است.

نوای آنان از حملات فراتر رفت

هر دو زن روزنامه‌نگار کورد در روز ۲۳ اوت در نتیجه حمله وحشیانه دولت ترکیه به قتل رسیدند، اما نوای دفاع از حقیقت آنان از این حمله فراتر رفت. نه تنها آلام و امید‌های خلق‌ها را به جهان رساندند‌؛ بلکه در عین‌حال به سمبل مبارزه زنده برای آینده‌ای شرافتمند این خاک‌ها مبدل شدند. در هر گام، با هر سخن خود برای اینکه مبارزه به حق خلق کورد را به جهانیان برسانند، بی‌وقفه کار کردند. قلم و دوربین آنان، صدای خلق و تاریخ مقاومت شد.

دولت ترکیه و همدستانش، پایبندی گلستان و هیرو به حقایق را هدف قرار دادند، اما نتوانستند صدای آنان را از میان بردارند. ایستار گلستان و هیرو برای دفاع از حقیقت در آن سرزمین هر روز قوی‌تر می‌شود. مبارزه آنان به پایان نرسیده است‌؛ کاملا برعکس در هر جستجوی آزادی و در هر حفاظت از حقیقت، از نو زنده می‌شوند. میراثی که آن هر دو روزنامه‌نگار قهرمان بجا گذاشتند، نه تنها یک خلق، بلکه مبارزه کرامت انسانیت را روشنایی می‌بخشد و خواهد بخشید.

جنایات ضد بشری در برابر حقیقت

باد کوردستان همیشه آلام و مقاومت را با خود دربر گرفته است. این باد سرشار از یاد و خاطرات مقاومتگرانی مثل گلستان تارا و هیرو بهاالدین می‌باشد. آنان نیز برای اینکه به صدای خلق کورد مبدل شوند، خود را با  قلم و دوربین‌هاشان مسلح نمودند. آنان نه تنها شاهدان خلقی شرافتمند که بدنبال آزادی‌اند، بودند بلکه در عین‌حال به گویندگان مبارزه تبدیل شدند. کوشش‌ کردند که با این جستجو از تاریکی ظلم و خیانت جلوگیری کنند. دولت ترکیه و همدستانش از فریاد هر دو زن کورد ترسیدند و آنان را هدف گرفتند. زیرا آنان حقایق را مستند می‌نمودند، به همین علت هم به شیوه‌ای وحشیانه به قتل رسیدند. این حمله وحشی‌وار تنها یک قتل‌عام روزنامه‌نگاران نیست، در عین‌حال یک جنایت عمیق ضد بشری علیه زنان، آزادی و حقیقت می‌باشد.

ارزش‌هایی که گلستان و هیرو را جاودانه ساخته‌اند، امروز به آینده خلق کورد شکل می‌دهد. فداکاری‌های آنان به مثابه خورشید بروی این خاک می‌درخشد و بر تاریکی می‌تازد.

یاد و خاطره گلستان، هیرو و تمام شهدایمان، به پرتو لاینتاهی مبارزه مبدل می‌شود که با نسل‌های جدید تدوام می‌یابد.

پیروزی راستین، غنا بخشیدن به میراث آنان است

روزی حساب خیانت به گلستان و هیرو، خواسته می‌شود. پیروزی راستین، رساندن جسارت و اراده آنان به نسل‌های جدید است. یاد و خاطرات آن هر دو زن دلیر  در مبارزه آزادی کوردستان به مثابه یک مشعل فروزان تداوم خواهد داشت. مبارزه آنان نه تنها برای کرامت خلق‌ها بلکه در عین‌حال بخشی از مبارزه کرامت انسانیت است. انسان هر اندازه که برای ممانعت از حقایق تلاش کند، اما دوباره هم روزی آن حقایق به منصه ظهور خواهند رسید. گلستان و هیرو می‌دانستند، خلق بدون آزادی و حقیقت نمی‌توانند زندگی کنند. حفظ آن ارزش‌ها برای آنان نه تنها یک وظیفه، بلکه یک الزام برای موجودیت بود. هر گام آنان، هر سخن آنان با چنین نگرشی شکل گرفته بود. دردی را که خلق کورد متحمل شده بود، اراه آنان را قویتر نمود. با مبارزه حقیقت خود، اعتقاد خلق به آزادی و جستجوی آزادی را به تمام جهان رساندند.

خیانت به حدی رسیده است که نمی‌توان بدان اعتنا نکرد

گلستان تارا و هیر بهاالدین نه تنها روزنامه‌نگارانی جسور بودند که بدنبال حقایق می‌رفتند‌‌؛ بلکه در عین‌حال شاهدانی هستند که سطح تهدیدات و خطرات خیانت به خلق کورد را مستندسازی کردند. کسانیکه به مبارزه آزادی خلق‌ها پشت کردند، مشخصا نشان دادند که برای منافع شخصی‌شان چگونه می‌توانند به خیانت دست بزنند. هدف‌گرفتن هر دو زن دلیر از سوی همدستان دولت ترکیه نشان می‌دهد که خیانت تا چه اندازه تخریبگر و عمیق شده است. گلستان و هیرو با قلم و دوربین‌های خود، نقاب این خیانت را برانداختند و جنایت علیه خلق را ثبت کردند. قتل آنان نشانگر اینست که خیانت به چنین سطحی رسیده که دیگر نمی‌شود آن را نادیده گرفت و به آن اعتنا نکرد. در عین‌حال این قتل‌عام برای خلق کورد نیز، فراخوان ضدیت با خیانت و ایجاد اتحاد است.

آنان تاابد منبع الهام‌اند

روزنامه‌نگاران جسور مطبوعات و رسانه آزاد هرگز نمی‌گذارند که حقایق در تاریکی گم شوند. قلم و دوربین‌های آنان تنها ابزار نیستند، بلکه در راه آزادی گام‌هایی بی‌باکانه می‌باشند. عشق‌شان به میهن و پایبندی‌شان به کشور مداوم خواهد بود و به راه آینده‌ شرافتمندانه خلق کورد، روشنایی می‌بخشد. یاد و خاطره آنان تا زمانیکه این سرزمین و خاک‌ها آزاد شوند به مثابه منبع الهام تا ابد زنده خواهند بود. میراثی که آنان برجای گذاشتند برای آزادی و حقیقت خلق به اندازه‌ای که حیاتی است، به همان اندازه از سوی نسل‌های آینده گرامی داشته می‌شود.

گلستان تارا و هیرو بهاالدین نه تنها در عصری که می‌زیستند، بلکه از سوی نسل‌های نو هم به مثابه سرچشمه الهام، ارج نهاده می‌شوند. مبارزه آنان در جستجوی آزادی و اراده خلق کورد تاابد و برای همیشه گرامی داشته می‌شود. هر چقدر هم تلاش کنند تا اعتقاد خلق به حقیقت و آزادی را از بین‌ببرند نیز، این اعتقاد همیشه راه خود را یافته و از نو رشد و نمود می‌یابد. رد و اثر گلستان و تارا، در آینده مانند شاهدان زنده این حقایق به مشعل‌های فروزانی مبدل می‌شوند که روشنایی می‌بخشند.

بزرگترین مسئولیت‌ ما

یاد و خاطره آنان همچو مشعلی سوزان، روشنایی‌بخش مقاومت و جستجوی آزادی خلق‌ها خواهد بود. اکنون بزرگترین و اساسی‌ترین وظیفه و مسئولیت‌ما اینست که میراث آنان را زنده‌نگه داریم و مبارزه عدالت را ادامه دهیم. رد و اثر گلستان و هیرو تنها برای گذشته نیست بلکه برای آینده هم باید به یک امید تبدیل شود‌‌؛ این میراث قدرتمندی که آنان از خود برجای گذاشتند، همواره به مثابه سمبل مقاومت و آزادی خواهد درخشید.

راه و رسم مطبوعات و رسانه آزاد که گلستان و هیرو آن را نمایندگی کردند، همیشه و مستمرا برای اشغالگران بزرگترین خوف بوده است. این راه و رسم، آلام، مقاومت و امید خلق کورد را به اطلاع جهانیان می‌رساند. به همین علت تلاش می‌کنند که زحمتکشان و کارکنان مطبوعات و رسانه آزاد را ساکت کنند. گلستان و هیرو به همین علت هدف گرفته شدند. کسانیکه پس از آنان خواهند آمد و دست به کار می‌شوند، قلم آنان را بروی زمین نگذاشتند و نخواهند گذاشت. راه و رسم مطبوعات و رسانه آزاد، میراث دفاع از حقیقت‌اش را ادامه خواهد داد. در برابر کسانیکه قصد خاموش کردن نور حقیقت بر این خاک را دارند، همواره جستجوگران حقیقت وجود خواهند داشت.

از مطبوعات آزاد می‌ترسند

دولت ترکیه بخاطر اعمال سیاست‌های فشار، ظلم و خیانت به شیوه‌ای مشخص نشان می‌دهد که از مطبوعات و رسانه آزاد می‌ترسد و خوف دارد. مطبوعات و رسانه کورد آزاد با دفاع از حقیقت، روشنایی بخشیدن به خلق و قدرتمندکردن مقاومت علیه فاشیسم را محقق می‌کند. نظام استعمارگر دولت ترکیه، هر سخن و هر خبری که نمی‌گذارد حقایق در تاریکی پنهان شوند را برای خود به مثابه یک تهدید می‌بیند. مطبوعات و رسانه کورد آزاد تنها خبررسانی و اطلاع‌رسانی نمی‌کند‌؛ بلکه در عین‌حال به صدای مبارزه آزادی خلق مبدل می‌شود و این صدا و نوا به بزرگترین رعب و خوف دولت مبدل می‌شود. رفقای ما گلستان و هیرو بدلیل اینکه قویترین نمایندگان این راه و رسم بودند، هدف گرفته شدند.

ما این وظیفه را به مثابه کرامت می‌پذیرم

شهدا نه تنها حرفه، بلکه درفش مقاومت و امید را دربرابر زحمتکشان و کارکنان مطبوعات آزاد نهادند. در مقابل ظلم و سلطه‌گری، قلم و دوربین‌ خود را به مثابه نیرومندترین سلاح بکار گرفتند. زمانیکه ما میراث آنان را تحویل می‌گیریم، ما از مطبوعات فراتر می‌رویم‌؛ ما مسئولیتی که جسارت و اراده آنان را هر روز افزون می‌کند را برعهده می‌گیریم. در این میراث، وظیفه عبور از تمام موانع، نشان دادن حقایق و رساندشان به خلق وجود دارد. شهدای ما تنها بدنبال حقایق نرفتند، بلکه در عین‌حال به سمبل فائق آمدن بر سختی‌ها و دشواری‌ها مبدل شدند. این میراث علیرغم فشار، تهدید و دشواری‌های که ما هر روز با آن روبرو هستیم، برای ما به معنای مسئولیت نگارش و اشاعه حقیقت می‌باشد. رد و اثری که آنان برجای نهادند مانند سمبل جسارت، مقاومت و فداکاری مطبوعات آزاد، همواره جسارت و امید به ما می‌بخشد. پیرو راه آنان، ما دفاع از آزادی و حقیقت را نه تنها به مثابه حرفه بلکه بمانند شرف و یک وظیفه می‌نگریم.

پیرو راه گلستان و هیرو، ما برای حقیقت، برای آزادی و برای آینده‌ شرافتمند کوردستان، می‌نگاریم، بیان می‌نماییم و مبارزه می‌کنیم.